တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လူထုက မမွတ္မိလို႔ ဖဲခ်ပ္ေပၚ ပုံတင္ေပးရသတဲ႔။


တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လူထုက မမွတ္မိလို႔ ဖဲခ်ပ္ေပၚ ပုံတင္ေပးရသတဲ႔။
သေရာ္တာမဟုတ္ ေအာ္ဖစ္ရွယ္ပါ။ ထိေရာက္မႈ ရွိသေလာက္ ရွိဆိုပဲ။
ကဲ ျမန္မာ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုရင္ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္ေနရာထားၾကမလဲ။
လူေတြက တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ေတြေပမဲ႔ စကားေျပာလိုက္ရင္ ေလသံက ဂ်ိဳကာလိုေတြခ်ည္းပဲ။ ရယ္ရတယ္။

သာသနာပိုင္


မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ႔ ေရႊက်င္သာသနာပိုင္ မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ တစ္သာ သနာလုံးကိုပိုင္တဲ႔ သာသနာပိုင္ဆိုရင္ေတာ႔ လုပ္ခ်င္တယ္။ သာသနာတစ္ခုလုံး ကို ျပဳျပင္ခ်င္လို႔ တဲ႔။ ဆရာေတာ္ႀကီး သာသနာပိုင္ျဖစ္မသြားခဲ႔ရွာဘူး။
ေျပာမေကာင္းလို႔ အက်ယ္မေျပာေတာ႔ဘူး။ ေတာင္ထိေျမာက္ ထိေတြျဖစ္ကုန္ မယ္။ ဒါေပမဲ႔ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတိုက္ကေတာ႔မႏၱေလးေရာက္တဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား တိုင္းလိုလို (ဒီေန႔အထိ) ေရာက္ေအာင္သြားၾကတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ အီးယားဖုန္းတပ္တတ္သြားရင္


လက္ရွိအစိုးရက ခပ္ခ်ာခ်ာ။ ဘာမွမသိေတာ႔ ခရိုနီအားကိုး၊ ခရိုနီစကား အဟုတ္ ထင္ေနရ၊ ခရိုနီနဲ႔တရုတ္က ေဒၚစုကိုမလိုခ်င္၊ အေနာက္ကလည္း ဒီမိုကေရစီျဖစ္ သြားတဲ႔ေနာက္ အစြန္းခပ္ေရာက္ေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆီ ေျခဦး လွည့္သြား တတ္တဲ႔ အာရွ သမိုင္းေၾကာင္႔ ခပ္တြန္႔တြန္႔။ ဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ သက္ဆင္ကို အတုယူသင္႔တယ္။

ဟုတ္သလားေတာ႔မသိဘူး၊ ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ေျပာၾကတာကေတာ႔ ဦးသိန္းစိန္က ကမၻာပတ္ၿပီး ပိုက္ဆံေခ်းေနသတဲ႔။
ရၾကပါ႔မလား။ ရပ္ကြက္ထဲ၊ ရြာထဲမွာေတာ႔ အသုံးမက်လို႔မြဲတာမ်ိဳးဆိုရင္ ပတ္ဝန္း က်င္က ေစတနာမရွိလွဘူး။
ဦးသိန္းစိန္အရင္ဆုံးလုပ္ရမွာက အိပ္ေပါက္ဖာရမွာ။
အက်င္႔ပ်က္ဆဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လူထြက္ႀကီးေတြအေၾကာင္း ကမၻာက မသိမွာမဟုတ္ဘူး။

အကူအညီေပးေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအိပ္ထဲေရာက္။
အလုပ္ေပးႏိုင္ဖို႔ စီးပြားေရးနဲ႔ဝင္မယ္ဆိုေတာ႔ ခရုိနီေတြနဲ႔ တပ္လန္ျပန္ၾကရ။
ဂ်ပန္ကဆိုရင္ မစ္စူဘီရွီအပါအဝင္ ခရိုနီနဲ႔ကို ရွင္းမၿပီးႏိုင္လို႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ ၾကသတဲ႔။
လက္ရွိျမန္မာ႔အႀကီးစားစီးပြားေရးက ခရိုနီလက္ထဲမွာမို႔ သူတို႔ကို အျမစ္ျဖတ္ လို႔ေတာ႔ မရဘူး။
ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ကို တင္းၾကပ္မွရမယ္။
သူတို႔နဲ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလူထြက္ေတြရဲ႕ အာဏာကိုကန္႔သတ္ရဲမွရမယ္။
လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အထိုက္အေလ်ာက္ အတုခိုးရမွာက ထိုင္းဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ျဖစ္မယ္။
ဘန္ေကာက္ခရိုနီေတြကို သက္ဆင္ကိုင္တြယ္ခဲ႔ပုံ ေကာင္းတယ္။ လူထုအက်ိဳးရွိတယ္။
ခက္တာက အကဲခတ္လို႔ရသေလာက္ ဦးသိန္းစိန္က သက္ဆင္ေလာက္ စီးပြားေရးအျမင္ရွိဟန္မတူဘူး။
စီးပြားေရးအျမင္ရွိတဲ႔သမၼတမဟုတ္ရင္ ျမန္မာခရိုနီကလည္း ေၾကာက္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဒီအခ်က္က ေဒၚစုကို ပိုၿပီးအခက္ေတြ႔ေစတယ္။
အာဏာရွိၿပီး စီးပြားေရး ဘာမွနားမလည္တဲ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ခရိုနီစကားကို နားေထာင္ေနရတယ္။ လုံးဝမေကာင္းတဲ႔အခ်က္။

ထိုင္းသမိုင္းကိုၾကည့္ရင္ ေဒၚစုလိုပုဂၢိဳလ္သမၼတျဖစ္မွာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြထက္ ခရိုနီေတြကေတာင္ ပိုလန္႔ေကာင္းလန္႔ေနႏိုင္တယ္။ တရုတ္ကလည္း ေဒၚစု ဆိုရင္ လက္ရွိလူႀကီးေတြနဲ႔ဆက္ဆံရတာေလာက္ စားေပါက္ေခ်ာင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ရွိလွမယ္မဟုတ္ဘူး။
ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ လက္ရွိအစိုးရက ခပ္ခ်ာခ်ာ။ ဘာမွမသိေတာ႔ ခရိုနီအားကိုး၊ ခရိုနီစကားအဟုတ္ထင္ေနရ၊ ခရိုနီနဲ႔တရုတ္က ေဒၚစုကိုမလိုခ်င္၊ အေနာက္ကလည္း ဒီမိုကေရစီျဖစ္သြားတဲ႔ေနာက္ အစြန္းခပ္ေရာက္ေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆီ ေျခဦးလွည့္သြားတတ္တဲ႔ အာရွသမိုင္းေၾကာင္႔ ခပ္တြန္႔တြန္႔။ ဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ သက္ဆင္ကို အတုယူသင္႔တယ္။
ဦးသိန္းစိန္ အီးယားဖုန္းတပ္တတ္သြားရင္ေတာ႔ အသံေတြ ပိုၾကည္ၾကည္ လင္လင္ ၾကားႏိုင္သြားေကာင္းပါရဲ႕။
ဂ်ာမန္အဓိပတိမႀကီးကို အားကိုးရေတာ႔မွာပဲ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္


ပဋိပကၡအရင္ကိုင္ေနလို႔ ပစ္ထားရတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ကို ဒီေန႔ ညေန ငါးနာရီခြဲမွာပဲ ဘာသာျပန္အဆုံးသတ္ႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။
ကမၻာ႔စီးပြားေရး၊ စကၤာပူစီးပြားေရးအခန္းက ပူပူေႏြးေႏြးရွိခ်ိန္နဲ႔ ျမန္မာျပည္က ဦးေဌးဦး ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေျပာခ်ိန္ သြားၿပီးတိုက္ဆိုင္ေနတယ္။
စာဖတ္သူေတြ ကံဆိုးသြားတာေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕။
ေလးစားစြာ

နည္းနည္းေလးေတာ႔ လြဲေနတယ္ ဦးေဌးဦး (၃)


ဒီေန႔ ပထမဆုံးေန႔က အက်ဥ္းခ်ဳပ္တာမ်ားသြားတဲ႔ အခ်က္(၃)ကို ျပန္ၾကည့္ရေအာင္
၃။ စကၤာပူ၊ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ၊ ကက္ပီတယ္လစ္ဇင္ ရာႏႈန္းအျပည့္။
စကၤာပူကေတာ႔ မေန႔ကတင္ျပခဲ႔တဲ႔ ေငြေၾကးအဝင္အထြက္နဲ႔ လူအဝင္အထြက္ ကို ႏိုင္နင္းေတာ႔ ကက္ပီတယ္လစ္ဇင္ ရာႏႈန္းအျပည့္က်င္႔သုံးလို႔ရတာေပါ႔။
ဒီမွာ လီကြမ္းယုရဲ႕အေျဖ
"ေငြေၾကးစနစ္နဲ႔ဘဏ္စနစ္မႏိုင္နင္းတဲ႔ႏိုင္ငံေတြအတြက္ ျပသနာေတြ တက္ႏိုင္ေပမဲ႔ တို႔အတြက္ကေတာ႔ ရာႏႈန္းျပည့္ ကက္ပီတယ္လစ္ဇင္က အက်ိဳး အျမတ္ရွိဖို႔ပဲ မ်ားတယ္ေလ" တဲ႔။ ဆိုလိုတာက ပိုက္ဆံရွိရင္ ႏိုင္ငံျခားသားလည္း စကၤာပူမွာ အိမ္ဝယ္လို႔ရတယ္။ ဒါကိုေတာ႔ ဦးေဌးဦးအဘေတြ သိပါတယ္။

ဒါေပမဲ႔ တိုက္ခန္းဝယ္ယူမႈနဲ႔ ေျမစိုက္အိမ္ဝယ္ယူမႈမွာ ေဈးမတူသလို စည္းကမ္း လည္းမတူဘူး။ ဒီမွာ လီကြမ္းယုက
" ႏိုင္ငံျခားသားေတြအေနနဲ႔ ေျမစိုက္အိမ္ဝယ္ခ်င္ရင္ စည္းကမ္းေတြ မတူသ လို ေဈးကလည္း တံဆိပ္ေခါင္းဖိုးကအစ တင္ထားတယ္။ စကၤပူရီယန္းေတြ အေနနဲ႔ အိမ္ဝယ္ခ်င္ရင္ စံခ်ိန္စံညႊန္းနဲ႔ကိုက္ညီမယ္လည္းဆိုရင္ အစိုးရရဲ႕ ေခ်းေငြ နဲ႔ ဝယ္ထားလို႔ရတာပဲ"

ကဲေမးၿပီ။ တရုတ္ကိုေျမေတြေရာင္းခ်ရေအာင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ေပးထားတဲ႔အခြင္႔အေရးက ဘာေတြပါလဲ။ ျမန္မာေတြ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ျဖစ္ေစဖို႔ အစိုးရရဲ႔႕ ကူညီမႈ၊ ကူညီဖို႔ စီမံကိန္းက ဘာလဲ။ ရွိရင္ေျပာပါအုံး။ တကယ္ အလုပ္ျဖစ္ မျဖစ္ သုံးသပ္ၾကည့္ရေအာင္။ သုညမဟုတ္လား။ တရုတ္ေလာက္ ေငြမေပးႏိုင္ရင္ မဝယ္နဲ႔၊ အဲသလိုမဟုတ္လား။ ခ်ာလြန္းတယ္ လူႀကီးမင္ရယ္။

ဒီမွာ ဆရာႀကီးလီတို႔ သုံးလိုက္တဲ႔ေဈးကြက္စီးပြားေရးပညာက
"ငါတို႔ကိုယုံၾကည္လို႔ ငါတို႔အိမ္ေတြကို ရင္းႏွီျမွဳပ္ႏွံတဲ႔အေနနဲ႔ လာဝယ္တာကို တားလို႔မရဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အိမ္ကို ေနဖို႔မဟုတ္ဘဲ ရင္းႏွီးမႈသက္သက္အေနနဲ႔ ဝယ္ သူေတြမ်ားသြားရင္ အိမ္ေဈးက က်သြားမွာ၊ ဒါဆို သူတို႔အရွဳံးေပၚသြားမယ္။ ငါတို႔ စနစ္က သူတို႔ကို မတားဘူး။ သူ႔အၿမီးနဲ႔ သူ႔ျပန္ခ်ည္တဲ႔စနစ္၊ အဝယ္မ်ားရင္ ေဈး က်သြားေအာင္ လုပ္ထားတာ" တဲ႔။
လွတယ္မဟုတ္လား။ အခု စကၤာပူမွာ အိမ္ေဈးေတြ ဆက္တိုက္က်ေနေတာ႔ ျပည္ ႀကီးသား ကိုေရႊတရုတ္ မေရႊတရုတ္တို႔ ဒုကၡေတြ႔သြားတယ္။ သိပ္မဝယ္ရဲေတာ႔ ဘူး။ အဲဒါ စီးပြားေရးပညာလို႔ ေခၚပါတယ္။

"ေဟ႔ ဟုတ္ၿပီ။ ငါတို႔လည္း လီကြမ္းယုေနာက္လိုက္မယ္" ဆိုၿပီး မလိုက္လိုက္ ပါနဲ႔။ အားလုံး ဒုကၡေရာက္သြားပါလိမ္႔မယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ကိန္းဘေရ႕ဂ်္ တကၠသိုလ္တစ္ခုလုံး လႈပ္သြားေအာင္ေတာ္တဲ႔ ေရွ႕ေနမပါဘူး။
ေဘာလုံးစကားနဲ႔ေျပာရင္ ဘာစီလိုနာ ကစားကြက္ေကာင္းေပမဲ႔ ရွဗီ၊ အက္နီ ယက္စတာနဲ႔ မက္စီတို႔မရွိဘဲ သူတို႔လို လိုက္ကစားရင္ ကိုယ္႔ေသတြင္း ကိုယ္တူး လိုက္တာပဲ။ ေပးလိုက္ရလိမ္႔မယ္၊ တစ္ဂိုးၿပီးတစ္ဂိုး။
ဒီစကားေျပာလိုက္ရလို႔ လူႀကီးမင္းတို႔အတြက္ေရာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ပါ ေဆာရီးပါ။ လီကြမ္းယု အိုင္က်ဴ ကိုမီဖို႔ လူႀကီးမင္းတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပါင္း ယူရမယ္ထင္ တယ္။

သုံးသပ္စရာေတြ ပါေနေတာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ နည္းနည္းစီေပါ႔ ဗ်ာ။
စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ ကြန္မင္႔ေပးထားသလို
"ျဖည္းျဖည္း...ျဖည္းျဖည္း။ မၾကားဖူး၊ မဖတ္ဖူးတာေတြၾကည့္ၿပီး ႐ူးသြားဦးမယ္" တဲ႔။
တကယ္က လူႀကီးမင္းတို႔ကို ျပည္သူက ခ်စ္ရွာပါတယ္။ မျဖစ္သင္႔တာေတြ မျဖစ္ဖို႔ က်ေနာ္႔ကို သတိေပးသြားတယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ အိုင္က်ဴပမာဏကို သတိထားမိသလို ျပည္သူရဲ႕ဆႏၵကိုလည္း ေလးစားရပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ နည္းနည္းစီပဲ။

အမွာ။ နံပါတ္(၄)က ဒီထက္ နည္းနည္းပိုခက္မယ္ေနာ္။
Ref: One Man's View of The world.