ဟိုက္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းစဥ္ေအက္က ဒိုင္နက္စတီမ်ားအေၾကာင္း၊ အေရာင္အေသြးစုံလွတယ္။
George H. Bush
ၿပီးရင္
George W. Bush
ၿပီးရင္
George Z. Bush ကို အေမရိကန္ေတြ ေမ်ွာ္ေနၾကသလား

အေမရိကန္ပစၥည္းေတြ ကမၻာအႏွံ႔လူႀကိဳက္မ်ားလာလို႔ အေနာက္တိုင္း စီဗီ လိုက္ေဇးရွင္းဟာ ယူနီဗာဆယ္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းျဖစ္လာေနတယ္ဆိုတဲ႔ အျမင္ကို ခပ္ေထ႔ေထ႔ ေထာက္ျပလိုက္တဲ႔ ဟန္တင္တန္ရဲ႕ ျပကြက္ တစ္ ကြက္ပါ။
"Somewhere in the Middle East a half-dozen young men could well be dressed in jeans, drinking Coke, listening to rap, and, between their bows to Mecca, putting together a bomb to blow up an American airliner."

"ငါ႔သား၊ မိုးေတြသိပ္႐ြာေနတယ္၊ လယ္ကန္သင္းေတြ က်ိဳးကုန္မွာစိုးရတယ္။ အေဖတို႔ လယ္ထဲဆင္းၾကည့္ရေအာင္"
အိပ္ေနတဲ႔ က်ေနာ္႔ကို အေဖက တိုးတိုးေလး လႈပ္ႏႈိးပါတယ္။ လယ္က ႐ြာနဲ႔ သုံးမိုင္ေလာက္ေဝးမယ္ ထင္တယ္။ အိပ္ယာက မထခ်င္ထခ်င္ က်ေနာ္က
"အေဖ၊ က်ဳပ္ ဖိနပ္သည္းႀကိဳးျပတ္ေနတယ္၊ စီးလို႔မရေတာ႔ဘူး"
"အေဖ႔ဖိနပ္ကို စီး၊ ေပါက္ျပားကိုယူ၊ လာ အျမန္သြားရေအာင္"
ဒီလိုနဲ႔ ရြာကထြက္ခဲ႔ၾကတယ္။ ခပ္တည္းတည္း အေဖ႔ဖိနပ္ကလည္း ေခ်ာင္း ကိုေက်ာ္ေတာ႔ ျပတ္သြားျပန္ေရာ။
ဒီေတာ႔ ေတာသား၊ လယ္သမား၊ သိန္းေဖျမင္႔ အသည္းစြဲ၊ လက္ဝဲယိမ္းတဲ႔ အေဖက
"ခရီးက မဆုံးေသးေတာ႔ ဖိနပ္မပါလည္း ဆက္ေလ်ွာက္ရမွာပဲ ငါ႔ သားေရ။ ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔" လို႔ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔..
ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔....
ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔......
က်ေနာ္တို႔ ေမာလ်တိုင္း အေဖေတြက ေရတိုက္ရင္းခရီးျပင္းကို ေမာင္းႏွင္ေန တတ္ပါတယ္။

"ငါ႔သား၊ မိုးေတြသိပ္႐ြာေနတယ္၊ လယ္ကန္သင္းေတြ က်ိဳးကုန္မွာစိုးရတယ္။ အေဖတို႔ လယ္ထဲဆင္းၾကည့္ရေအာင္"
အိပ္ေနတဲ႔ က်ေနာ္႔ကို အေဖက တိုးတိုးေလး လႈပ္ႏႈိးပါတယ္။ လယ္က ႐ြာနဲ႔ သုံးမိုင္ေလာက္ေဝးမယ္ ထင္တယ္။ အိပ္ယာက မထခ်င္ထခ်င္ က်ေနာ္က
"အေဖ၊ က်ဳပ္ ဖိနပ္သည္းႀကိဳးျပတ္ေနတယ္၊ စီးလို႔မရေတာ႔ဘူး"
"အေဖ႔ဖိနပ္ကို စီး၊ ေပါက္ျပားကိုယူ၊ လာ အျမန္သြားရေအာင္"
ဒီလိုနဲ႔ ရြာကထြက္ခဲ႔ၾကတယ္။ ခပ္တည္းတည္း အေဖ႔ဖိနပ္ကလည္း ေခ်ာင္း ကိုေက်ာ္ေတာ႔ ျပတ္သြားျပန္ေရာ။
ဒီေတာ႔ ေတာသား၊ လယ္သမား၊ သိန္းေဖျမင္႔ အသည္းစြဲ၊ လက္ဝဲယိမ္းတဲ႔ အေဖက
"ခရီးက မဆုံးေသးေတာ႔ ဖိနပ္မပါလည္း ဆက္ေလ်ွာက္ရမွာပဲ ငါ႔ သားေရ။ ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔" လို႔ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။



ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔..
ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔....
ဖိနပ္မပါရင္ ဆူး၊ ခလုတ္ကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္ ေပါ႔......
က်ေနာ္တို႔ ေမာလ်တိုင္း အေဖေတြက ေရတိုက္ရင္းခရီးျပင္းကို ေမာင္းႏွင္ေန တတ္ပါတယ္။

ဒီလ ပိေတာက္ပြင္႔သစ္ထဲက ကဗ်ာပါ။ အာစီယံညက ေရးထားတဲ႔ကဗ်ာကို ျဖည့္ထားတာပါ။ ပိေတာက္ပြင္႔သစ္မွာ အရင္လက ပုဂံ၊ ဒီလ အင္းဝဆိုေတာ႔ တစ္လေတာ႔ ေနာက္က်ေနခဲ႔ပါတယ္။
.......................................................................................

"(အဲဒီေနရာမွာပဲ)
ရွင္အရဟံရဲ႕ဓမၼနဲ႔ အေနာ္ရထာရဲ႔ ေခါင္းကို
ခပ္ဖြဖြ သုံးသပ္လိုက္ေတာ႔
ေထရဝါဒ ပဋိသေႏၶလည္း တည္သြားေရာ တဲ႔"

တို႔ ျမန္မာေတြအတြက္
ပုဂံက ဖုန္ေတြဟာ ႏွင္းဆီလိုေမြႊးတယ္။

အနိရုဒၶ
အႏု႐ုဒၶ
ႀကိဳက္သလိုေခၚၾက
ငါတို႔အသံနဲ႔ ငါတို႔ပဲ
အေနာ္ရထာကို တို႔ ဦးညြတ္ၾကတယ္။

ႏိုင္ငံသစ္တစ္ခု ေမြးဖြားဖို႔
ဗလိနတ္စာ လက္သည္ကို အားကိုးလို႔ ရမတဲ႔လား
ပုဂံမွာ..
အေနာ္ရထာမွာ...
လူသားအရင္းအျမစ္
သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြ ရွိတယ္။

က်န္စစ္က ကာကြယ္ေရး
ငေထြရူး
ေညာင္ဦးဖီး
ငလုံးလက္ဖယ္တို႔ က HR အရာရွိ ႀကီးေတြ။

သူ႔မွာ...
ပုဂံမွာ...
အေနာ္ရထာမွာ...
လြင္ျပင္က်ယ္ေတြရွိတယ္
ေရဆိုတာ ျမင္႔ရာက နိမ္႔ရာကိုပဲ စီးတယ္။

သူ႔မွာ....
ပုဂံမွာ....
အေနာ္ရထာမွာ....
ျမစ္ႀကီးေတြရွိတယ္
ျမစ္ထဲမွာ ေရေတြရွိတယ္
မဟုတ္ဘူး မွားလို႔
အေနာ္ရထာက
"ျမစ္ထဲမွာ ဆန္စပါးေတြ ရွိတယ္" တဲ႔။

ေဂါတမဗုဒၶရဲ႕ သား ဆိုသူမွာ
မည္းညစ္တဲ႔ေပၚလစီေတြ မရွိပါဘူး
ေရလာ ေျမာင္းေပး အဓမၼအႏွစ္ခ်ဳပ္ကို
အသားမည္းမည္း ဘီလူးရင္အုပ္နဲ႔ ဘုရင္ငယ္႔ ေခါင္းထဲ
႐ိုက္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ႔
ဖန္ခြက္တစ္လုံး ကဗ်ာဆန္ဆန္ လြတ္က်သြားသလို
အဝိဇၨာေတြ ႏုႏုရြရြ ျဖန္းျဖန္းကြဲက်ၿပီး
(အဲဒီေနရာမွာပဲ)
ရွင္အရဟံရဲ႕ဓမၼနဲ႔ အေနာ္ရထာရဲ႔ ေခါင္းကို
ခပ္ဖြဖြ သုံးသပ္လိုက္ေတာ႔
ေထရဝါဒ ပဋိသေႏၶလည္း တည္သြားေရာ တဲ႔။

"အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ"
မေမ႔ မေသ၊ ေမ႔ေသ ေမ႔ေသ။

"ေယ ဓမၼာ ေဟတုပၸဘာဝါ"
အေၾကာင္းတရားေတြ ျဖည္႔
မျပည္႔ေသးရင္ ထပ္ျဖည္႔ .. ျဖည္႔.... ျဖည္႔
ဆုမေတာင္းနဲ႔ အက်ိဳးတရားက
သူ႔ အလိုလိုလာတယ္
ႀကိဳလို႔သာ ပန္ဆင္ စားသုံးေတာ႔။

ျမန္မာအေၾကာင္း ျပန္ေျပာတိုင္း
ပုဂံက ျခေသၤ႔တစ္ေကာင္လို လွမ္းလွမ္းေဟာက္တယ္။
(သတိထားၾက)
ျမန္မာအေၾကာင္း ျပန္ေျပာတိုင္း
အေနာ္ရထာက မ်က္မွန္ ေက်ာ္ၿပီး ၾကည့္သလို ၾကည့္တယ္။
(သတိထားၾက)
ျမန္မာအေၾကာင္း ျပန္ေျပာတိုင္း
က်န္စစ္သားက လွံနဲ႔ လွမ္းလွမ္း႐ြယ္တယ္။
(သတိထားၾက)

ဘာမွ မၿမဲဘူးဆိုတဲ႔ၾကားကေနပဲ
တို႔ ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ႔
ပုဂံက ဖုန္ေတြဟာ ႏွင္းဆီလိုေမြႊး.....ဆဲ။


 

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ အိႏၵိယ)

"တ႐ုတ္ကေတာ့ စစ္ေရးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ကုိရီးယား ႏွစ္ႏုိ င္ငံ ေပါင္းစည္းသြားမွာကုိ မလုိလားပါဘူး။ သူတုိ႔က အခု ေျမာက္ကုိရီးယား ကုိ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္လုိ ဆက္ဆံေနတာပါ။ ေပါင္းစည္းသြားၿပီဆုိရင္ ေတာင္ကုိရီး ယားက ဦးစီးမိသြားမယ္........ ေယဘုယ်အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကုိယ့္အိမ္နီး ခ်င္းေတြ အၾကပ္႐ုိက္ေနရင္ တ႐ုတ္အေနနဲ႔ ပုိၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိမယ့္ အေနအထား မဟုတ္လား" 

(လီကြမ္းယု)

အခုတေလာ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ေျမာက္ကုိရီးယားက စစ္ေရးအရ ပါဝင္တုိက္ ခုိက္မႈေတြ ရွိေနခဲ့တယ္။ ေတာင္ကုိရီးယား စစ္သေဘၤာ ခ်ီယုံနန္ (Cheonan) ကုိ ႏွစ္ျမွဳပ္ပစ္ခဲ့တယ္၊ ေယာင္ျပဳန္းကြ်န္း (Yeonpyeong) ကုိ အပုိင္စီးထား တယ္။ ဒီပဋိပကၡႏွစ္ခုအတြင္းမွာ ေတာင္ကုိရီးယားလူမ်ိဳး (၄၈) ဦး ေသဆုံး ခဲ့တယ္။ အဲသလုိ စစ္မက္လုိလားတဲ့ အျပဳအမူေတြဟာ ၿငိမ္းလုနီး ဖေရာင္း တုိင္ ျပန္ေတာက္တဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္သလုိ သူတုိ႔ ႏ်ဴးကလီယား စီမံကိန္း ရွိေနၿပီဆုိတာ သက္ေသျပခ်င္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျမာက္ကုိရီးယား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္ျခင္တုံ တ ရားမဲ့မဲ့ သူတုိ႔ မေက်ာ္သင့္တဲ့ စည္းကုိ ေက်ာ္လုိ႔ မရဘူးဆုိတာေလာက္ေတာ့ သိထားၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီလုိေတြလုပ္ၿပီး ေအာင္ ပြဲခံေနၾကတာကလည္း ဆုိးဆုိးရြားရြား လက္တုန္႔ျပန္မႈေတြ မခံၾကရေသးလုိ႔ ပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေစာင့္ၾကည့္အကဲခက္သူေတြ ေဝဖန္သလုိ အာဏာ လက္လႊဲယူလာမယ့္ ကင္ဂ်ံဳအန္းကုိ သူတုိ႔ စစ္အင္အား ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ ဆုိတာ ျပခ်င္ၾကလုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။



အလားတူပါပဲ၊ ေတာင္ကုိရီးယားအေနနဲ႔ကလည္း ျပန္လည္ပူးေပါင္းဖုိ႔ကိစၥကုိ အလ်င္စလုိ မျဖစ္ခ်င္ေလာက္ပါဘူး။ စစ္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိျပန္ေတာ့လည္း သူတုိ႔ၿမိဳ႕ေ တာ္ ဆုိး(လ္) က ေျမာက္ကုိရီးယား စစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ အလွမ္းေဝးလွတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္ပြဲမွာ ေတာင္ကုိရီးယားက ႏုိင္လုိက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေတာ့ ပ်က္စီးသြားမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ဆုိး(လ္) ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ လူထု က ေတာင္ကုိရီးယားတစ္ႏုိင္ငံလုံး လူဦးေရရဲ႕ ငါးပုံတစ္ပုံေလာက္ ရွိတယ္။ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းဖုိ႔ က်ျပန္ေတာ့လည္း ေတာင္ကုိရီး ယားက လုိလုိခ်င္ခ်င္ မရွိႏုိင္ျပန္ဘူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရရွည္ရည္မွန္းခ်က္က ျပန္လည္ပူးေပါင္းေရး ဆုိေပမဲ့ ႏွစ္ဦး သေ ဘာတူ ျပန္လည္ပူးေပါင္းၾကဖုိ႔ဆုိရင္ ေတာင္ကုိရီးယားက စီးပြားေရးအရ အမ်ားႀကီး အ႐ႈံးျပသြားလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ေျမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ စီးပြားေရး မေကာင္းခင္ တက္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲထားဖုိ႔ ေတာင္ကုိရီးယားက ဆႏၵရွိေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေတာင္ေျမာက္ကုိရီးယား ပူးေပါင္းေရးက အေရွ႕အေနာက္ဂ်ာမဏီ ပူးေပါင္းေရးထက္ ႏွစ္ဆသုံးဆပုိၿပီး အခက္အခဲ ရွိ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိရင္ ေျမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ အေျခအေနက အေရွ႕ ဂ်ာမဏီထက္ အမ်ားႀကီး ပုိဆုိးေနလုိ႔ပါ။ ဒါသာျဖစ္တယ္၊ အေရွ႕အေနာက္ ပူးေပါင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ဂ်ာမဏီ ရင္ဆုိင္ရတဲ့ အခက္အခဲက မေသးလွပါဘူး။

တစ္ခု ေျပာစရာ ရွိတာက
“ကဲ … ငါတုိ႔ ပူးေပါင္းၾကစုိ႔”၊
ေနာက္ထပ္ ေျပာစရာ စကားတစ္ခြန္းက
“ငါတုိ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္းအထိ မင္းတုိ႔ေရာက္လာေအာင္ မင္းတို႔ကို
ငါတုိ႔ေကြ်းေမြးထားမယ္” ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေတာင္ကုိရီးယားအေနနဲ႔က ေျမာက္ကုိရီးယား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတံခါးဖြင့္ လာတာကုိ လုိခ်င္ၾကတယ္။ ၾကာေလ ေကာင္းေလ သေဘာပါ။ အမွန္တ ကယ္ ပူးေပါင္းမႈ မလုပ္ခင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီၿပီး ျပဳလုပ္မွာ ကုိ ေတာင္ကုိရီးယားက သေဘာေတြ႔မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

၁၉၅၀ - ခုႏွစ္ေတြက ကုိရီးယားစစ္ပြဲမွာ အဓိကပါဝင္ ပတ္သက္ခဲ့ၾကတဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ တ႐ုတ္ စူပါပါဝါႀကီးေတြကလည္း လက္ရွိအေနအထားအေပၚ မေက်မနပ္ မရွိၾကပါဘူး။ ဒီအတုိင္းေလး မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ အေျခအေနက ဒီထက္ဆုိးသြားႏုိင္မယ္ မဟုတ္လား။ အေမရိကန္ေတြဆုိရင္လည္း အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္နစၥတန္ စစ္ပြဲႏွစ္ပြဲအတြက္ စစ္အသုံးစရိတ္ေတြနဲ႔ ဖတ္ဖတ္ေမာေ နခ်ိန္ဆုိေတာ့ ေနာက္ထပ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႔ ခံတြင္းပ်က္ေနၾကပါၿပီ။ ေတာင္ကုိရီးယား ကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္ အေမရိကန္က လက္ေႏွးမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သံ သယရွိစရာ မလုိေပမဲ့ ဒီအေနအထားေလးအတုိင္း ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာေ အာင္ ရွိေနဖုိ႔ေတာ့ သူတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကမွာပါ။

တ႐ုတ္ကေတာ့ စစ္ေရးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိရီးယား ႏွစ္ႏုိင္ ငံ ေပါင္းစည္းသြားမွာကုိ မလုိလားပါဘူး။ သူတုိ႔က အခု ေျမာက္ကုိရီးယားကုိ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္လုိ ဆက္ဆံေနတာပါ။ ေပါင္းစည္းသြားၿပီ ဆုိရင္ ေတာင္ကုိရီး ယားက ဦးစီးမိသြားမယ္၊ ဒါဆုိရင္ အေမရိကန္ ေရတပ္က တ႐ုတ္ ကုိရီးယား နယ္စပ္ျဖစ္တဲ့ ယာလုျမစ္ (Yalu River) အထိ ေရာက္လာၾကလိမ့္မယ္။ အေမရိကန္ ေရတပ္သေဘၤာေတြ သူတုိ႔ႏုိင္ငံ ေျခရင္းအထိ ေရာက္လာမွာက တ႐ုတ္အတြက္ မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ ဒီအေၾကာင္းဟာ ကုိရီး ယားစစ္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းထဲမွာ ပါဝင္ေနတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံ ေပါင္းစည္းမိသြားရင္ အေမရိကန္တပ္ေတြ ဆုတ္ေပးပါမယ္လုိ႔ အေမရိကန္ေတြက သေဘာတူခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဒီေပါင္းစည္းမႈသတင္းက တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ သတင္းေကာင္း မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ (အေမရိကန္တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာဖုိ႔က ရာခုိင္ႏႈန္း အေတာ္နည္းပါတယ္။)
သူတုိ႔နယ္စပ္မွာ အားေကာင္းလာတဲ့ ကုိရီးယားကို တ႐ုတ္က ဘယ္ ျမင္ခ်င္ မွာလဲ။ ေယဘုယ်အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကုိယ့္အိမ္နီးခ်င္းေတြ အၾကပ္႐ုိက္ေန ၾကရင္ တ႐ုတ္အေနနဲ႔ ပုိၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိမယ့္ အေနအထား မဟုတ္လား။

ဆက္ရန္

သီဟိုဠ္၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း၊ လာအိုနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားမွာ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ စီဗီ လိုက္ေဇးရွင္းရွိတယ္၊ တိဗက္၊ မြန္ဂိုလီးယားနဲ႔ ဘူတန္တို႔မွာ မယာယာန စီဗီ လိုက္ေဇးရွင္းရွိတယ္ လို႔ ဟန္တင္တန္က အဆိုျပဳပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ အားလုံးၿခဳံၾကည့္ေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာေရာက္ရွိသြားတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာ ယဥ္ေက်မႈေဟာင္းေတြ ရွိေနႏွင္႔ၿပီး အဲဒီယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ ေရာေႏွာသြားလို႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဘာသာႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေပမဲ႔ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအေနနဲ႔ သီးသန္႔ မရွိတာလု႔ိ သူက ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
ဥပမာ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈလြမ္းမိုးေပမဲ႔ ဂ်ပန္က ဂ်ပန္စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း၊ တရုတ္က ဆင္းနစ္(Sinic)စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအေနနဲ႔ ရွိေနျခင္းမ်ိဳးပါ။ (ဒါ႔ေၾကာင္႔ အဂၤလိပ္လို Buddhist culture, Buddhist tradition တို႔သာေတြ႔ရၿပီး Buddhist civilization လို႔ မေတြ႔ရျခင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။)

~~~~~

Religion is a central characteristic of civilizations, and, as Christopher Dawson said, "the great religions are on which the great civilizations rest."
ကိုးကြယ္မႈဘာသာတရားေတြဟာ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြရဲ႕ သေဘာလကၡ ဏာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဓိကဗဟိုခ်က္မေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ "ကမၻာ႔ဘာသာႀကီးေတြဟာ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြရဲ႕ တည္ရာမွီရာျဖစ္ပါ တယ္" လို႔ ခရစၥတိုဖာ ေဒၚဆင္က ဆိုပါတယ္။

Of Weber's five "World religions," four- Christianity, Islam, Hinduism and Confucianism- are associated with major civilizations. The fifth, Buddhism, is not. Why is this the case? Like Islam and Christianity, Buddhism early separated into two main subdivisions, and, like Christianity, it did not survive in the land of its birth.

ဝက္ဘာ သတ္မွတ္တဲ႔ "ကမၻာ႔ဘာသာႀကီး ငါးခုမွာ" ေလးခုျဖစ္တဲ႔ ခရစ္ယန္၊ အစၥလမ္၊ ဟိႏၵဴနဲ႔ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္တို႔ဟာ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနၿပီး နံပါတ္ငါးျဖစ္တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကေတာ႔ (စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြနဲ႔) ဆက္စပ္မေန ပါဘူး။ ဘာ႔ေၾကာင္႔ ဒီလိုျဖစ္ေနရတာလဲ။ အစၥလမ္နဲ႔ ခရစ္ယန္ဘာသာေတြလို ဗုဒၶဘာသာဟာ ေစာေစာပိုင္းကတည္းက အဓိက ဂိုဏ္းႀကီးႏွစ္ဂိုဏ္း ကြဲ ထြက္သြားခဲ႔တယ္။ ေနာက္ၿပီး ခရစ္ယန္ဘာသာလိုပါပဲ ေမြးဖြားေပးလိုက္ တဲ႔ ႏိုင္ငံထဲမွာ ဆက္လက္ရွင္သန္(တည္ရွိ) မေနခဲ႔ပါဘူး................

ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည့္ေတာ႔လည္း
တစ္မိုးလုံးက ေျဖာက္ဆိပ္
တိတ္တဆိတ္ အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးခ်ိန္ေတာင္
ခြန္ႏွစ္စဥ္ၾကယ္က ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ဘူး။

ငါက ခရီးသြားတစ္ေယာက္ပါ
ဒီထက္လည္း ဘာမွ မပိုခ်င္ဘူး
ငါ႔ ပခုံးေပၚက ဝန္ထုပ္ကိုသာ
ငါ ေလးေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး လုမယူပါနဲ႔။



တကယ္ဆို
မိသားဖသားပီပီ ငါလည္း
ေၾကကြဲခ်င္သေပါ႔။

ဖြင္႔မရတဲ႔ တံခါးေပါက္ေတြအတြက္က်ေတာ႔
ေသာ႔ခေလာက္ေတြကလည္း
ဝတ္ေက်တန္းေက် ပဲေလ။

ေဟ႔ေကာင္ ေမာင္သစ္
ရင္နာလို႔ ရင္ဘတ္ထုတာ ႐ူးလို႔တဲ႔
တို႔ မမွီလိုက္တဲ႔ ပညာရွင္ေတြ ေျပာဖူးတယ္။
မိရိုးဖလာ
အညာခံလိုက္ရတဲ႔ ပ်က္လုံးေတြက
သိပ္ မရယ္ရဘူးကြာ
ငါ အိပ္ေတာ႔မယ္။

ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးစမ္းပါ
အဝိဇၨာေလာက္ ဘယ္အေကာင္မွ
မာဆယ္မေတာင္႔ဘူး။

႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လည္း
အပိုပဲ ေဟ႔ေကာင္
တဏွာေလာက္ ဘယ္ေကာင္မွ မရူးမိုက္ရဲဘူး။

အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာက
သံသရာရဲ႕ ပ႐ိုင္မာရီ ရု(တ္) ႏွစ္ပါး တဲ႔။
တို႔႔ မမွီလိုက္တဲ႔ တို႔ ဘုရား ေဟာခဲ႔တယ္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ထဲမွာေလ။

ေလ ပါ႔ကြာ
အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာ။ ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ အိႏၵိယ)

ေျမာက္ကုိရီးယားကုိ ကြ်န္ေတာ္ မေရာက္ဖူးပါဘူး။ သြားခ်င္စိတ္လည္း ဘယ္တုန္းကမွ မေပါက္ခဲ့ ဖူးဘူး။ အလြန္ထူးဆန္းလွတဲ့ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္က လူေတြေတာင္ အခြင့္အေရးတခ်ိဳ႕ကုိ ရရွိၾကတယ္။ ေျမာက္ ကုိရီးယားႏုိင္ငံက လူထုတစ္ရပ္လုံးဟာ ျပင္ပကမၻာနဲ႔ အဆက္ျဖတ္၊ လုံးဝ ဖိႏွိပ္ျခင္းကုိ ခံေနၾကရပါတယ္။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ကင္ (မ္) မိသားစုဟာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ သုႆာန္တစျပင္မွာ က်ိန္စာတုိက္ေနသလုိကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾက တာပါ။
ဝါဒ မႈိင္းအသြင္းခံထားရတဲ့ ကုိရီးယားလူထုႀကီးအတြက္ ကင္ (မ္) မ်ိဳးဆက္ ဟာ နတ္ဘုရားတစ္ပုိင္းပါ။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ ထဲ ေရာက္ေနတာ ကို သတိမထားမိဘဲ သူတုိ႔မိသားစုကုိ လူထုက ေၾကာက္ရြံ႕ေနေအာင္ ပုံစံဆြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ အားမာန္အျပည့္ စစ္ေရးျပေနတာေတြဟာ သူတုိ႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳ ပူေဇာ္ေနမႈ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဆုိရွယ္လစ္ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ “လူ႔ျပည္က ေကာင္ကင္ဘုံ” ဆုိတာနဲ႔ ေဝလာေဝးလုိ႔ ေျမာက္ကုိရီးယားဟာ အဆုိးဝါးဆုံး အစုိးရရဲ႕ အုပ္ ခ်ဳပ္မႈကုိ ခံေနရတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကအေျခခံ လုိအပ္ခ်က္ေ လးေတြမွ မရွိ၊ ဝဝလင္လင္ေတာင္ လူထုကုိ ေကြ်းမထားႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံပါ။

ဒီလုိ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ ဆင္ေသကုိ ဆိတ္သားေရနဲ႔ ဖုံးတဲ့ အခ်ိဳးနဲ႔ ဒီေလာက္ႀကီး အခ်ိန္ၾကာေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ထားႏုိင္တာကုိပဲ အေတာ္ႀကီး ထူးဆန္းေနပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ အုိင္ဖုန္းမရွိ၊ စလဲလုိက္တီဗြီ မရွိ။ သူတုိ႔မွာသာ ဒါေတြရွိရင္ သူတုိ႔ အလိမ္အညာ ဇာတ္ လမ္းႀကီး ဆက္ကလုိ႔ ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ ေျမာက္ကုိရီးယား သားေတြဆုိရင္ ႏုိင္ငံထဲကေန ရေအာင္ ထြက္လာ ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ကမၻာႀကီး ဘယ္ေလာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေနတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ေတာင္ကုိရီးယား ဘယ္ေလာက္ ေျပာင္းလဲ တုိးတက္လာေနတယ္ ဆုိတာကုိ ေတြ႔ျမင္ေန ၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူစုက တကယ့္ကုိ လူနည္းစုေလးပါ။
အဲဒီလူနည္းစုေလးကပဲ လက္ရွိဘဝကုိ မခံႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ဘယ္လုိ အႏၱရာယ္ပဲ ႀကံဳရႀကံဳရဆုိၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ (သုိ႔မဟုတ္) ေတာင္ကုိရီးယားထဲကုိ ခုိးဝင္ႏုိ င္ေအာင္ အရဲစြန္႔ၾကေတာ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ ေအာင္ျမင္သြားတာလည္း ရွိပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ မေအာင္ျမင္ၾကရွာပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆုိ သစ္သားေလွေတြနဲ႔ ပင္လယ္ျပင္ကုိ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ျဖတ္၊ တခ်ိဳ႕ဆုိရင္လည္း ဖိနပ္မပါ ကုန္းေၾကာင္းခရီးကေန နယ္ေစာင့္တပ္ေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးခံရမႈ စတာေတြကုိ ရင္ဆုိင္ၿပီး အရဲစြန္႔ ထြက္ေျပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကရတယ္။
ေျမာက္ ကုိရီးယား လူထုထဲက အမ်ားစုသာ အဲသလုိ သိျမင္ တုန္႔ျပန္လာ ၾကရင္ အဲဒီႏုိင္ငံရဲ႕ အေနအထားက ကေမာက္ကမနဲ႔ ထိန္းမရသိမ္းမရျဖစ္ၿပီး အေမွာင္ကမၻာထဲ ျပန္ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒီအျဖစ္က ေတြးေတာင္ မေတြး ရဲစရာပါ။ ဒီေတာ့ လက္ရွိ စစ္အာဏာရွင္ အစုိးရကုိပဲ (ႏိုင္ငံၿပိဳကြဲမသြားေ အာင္ ထိန္းထားတဲ႔အတြက္) ေက်းဇူးေတာင္တင္ေနရ မလုိလုိပါ။ ႏိုင္ငံၿပိဳ ကြဲသြားရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေတာ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ၿပီေပါ႔။

ကံမေကာင္း၊ အေၾကာင္းမလွစြာပါပဲ၊ ေျမာက္ကုိရီးယား အာဏာရွင္ စစ္ အစုိးရအေနနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ အခ်ိန္ေတြ သိပ္ၿပီး ေနာက္က်ေနႏုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ ေျပာင္းလဲမႈ စတင္ဖုိ႔ တ႐ုတ္ျပည္ ကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး လမ္းျပေနတာပါပဲ။ ေျမာက္ကုိရီးယား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကုိ ရွန္ဟုိင္း၊ ဂြမ္ေက်ာက္၊ ရွင္က်င့္ၿမိဳ႕ေတြကုိ ေခၚျပ၊ အာဏာ လက္မ လႊတ္ေစဘဲ ေျပာင္းလဲယူလုိ႔ ရတယ္ဆုိတာကုိ ျပသေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေျမာက္ကုိရီးယားနဲ႔ တ႐ုတ္တုိ႔ရဲ႕ အေနအထားခ်င္းက လုံးဝ မတူ ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေျမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ အခုလက္ရွိ အေနအထားက က်ိန္စာ အတုိက္ခံထားရသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီအေနအထားကေန ႐ုတ္ တရက္ႀကီး ေျပာင္းလဲၿပီး တံခါးဖြင့္စနစ္ကုိ က်င့္သုံးလုိက္မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ ငံလည္း ၿပိဳကြဲထြက္သြားလိမ့္မယ္။
ေျမာက္ကုိရီးယား လူထုတစ္ရပ္လုံး သူတုိ႔ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ အလိမ္ခံလုိက္ ရၿပီဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ အိပ္ယာက လန္႔ႏုိးလာၾကမွာ။ ကင္ (မ္) မိသားစုကုိ အ ဟုတ္ႀကီးမွတ္ၿပီး ကုိးကြယ္ခဲ့မိတဲ့ သူတုိ႔တေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ဦးေႏွာက္ မဲ့ခဲ့ၾကတယ္၊ ကမ္ (မ္) မိသားစုေျပာတဲ့ ကမၻာ့စံျပႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကုိ ယုံၾကည္ ခဲ့ၾကျခင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ ႐ူးသြတ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ေတာင္ကုိရီးယား ဘယ္ေ လာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ခဲ့ၿပီလဲ ဆုိတာကုိလည္း သူတုိ႔ ေတြ႔ျမင္ၾကရလိမ့္မယ္။

ေျမာက္ကုိရီးယားဟာ တံခါးဖြင့္ေပး႐ုံနဲ႔ လုံးဝ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီထက္ပုိၿပီး ႐ႈတ္ေထြးေစတဲ့အခ်က္က ေျမာက္ကုိရီးယားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဘဝနဲ႔ လုံၿခဳံေရးကလည္း သိပ္ မေသခ်ာလွပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြဟာ ေတာင္ ကုိရီးယား ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ လုပ္ႀကံျခင္း၊ အက္ဒမန္ကြ်န္းမွာ ခရီးသည္ တင္ ေလယာဥ္ကုိ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ဂ်ပန္အပါအဝင္ ႏုိင္ငံျခား သားေတြကုိ ျပန္ေပးဆြဲျခင္းစတဲ့ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ရာဇဝတ္မႈေတြကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေသဆုံးသြားၾကၿပီ၊ တခ်ိဳ႕က အသက္ရွင္လ်က္ ရွိေနၾကေသးတယ္။ သူတုိ႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ ဒါေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္ေတာ့ အသက္ရွင္က်န္ရွိေနသူေတြ အတြက္လည္း မေျပးေသာ္ ကန္ရာရွိျဖစ္ေနမယ္။

ခန္႔မွန္းလုိ႔ ရသမွ် အနာဂတ္အထိကေတာ့ ကုိရီးယားကြ်န္းဆြယ္ဟာ လက္ ရွိအေနအထား အတုိင္းပဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ပါဝါအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာႏုိင္ စရာ မျမင္မိပါဘူး။ ေျမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ လက္ရွိ ျပႆနာကုိ စိတ္ဝင္စားတဲ့ တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္ အပါအဝင္ ႏုိင္ငံအားလုံးကလည္း ေတာင္ ကုိရီးယား နဲ႔ ေျမာက္ကုိရီးယား စစ္ျဖစ္မွာကုိေရာ အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာ သူတို႔ ေပါင္းစည္း သြားမိၾကမွာကုိပါ မလုိလားၾကေလာက္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အက်ိဳးဆက္ အႏၲရာယ္ေတြက အမ်ားႀကီး မုိ႔ပါ။

၁၉၅၀ - ခုႏွစ္မွာ ေတာင္ကုိရီးယားကုိ သိမ္းပုိက္ဖုိ႔ စစ္ျပင္သလုိမ်ိဳး လည္း ေျမာက္ကုိရီးယားက မလုပ္ရဲေတာ့ပါဘူး။ အဲသလုိ တုိက္ပြဲျဖစ္လာ ရင္ေတာင္ ေတာင္ကုိရီးယားဘက္ကေန စစ္ေရးအရ အကူအညီေပးလာမယ့္ အေမရိကန္ေတြကုိ သူတုိ႔ ယွဥ္လုိ႔ မရဘူးဆုိတာ သိထားၾကပါၿပီ။ အေမရိ ကန္ မပါဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ တစ္ႏုိင္ငံခ်င္း ေျမာက္ကုိရီးယားက ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္တပ္အင္အားရွိဖုိ႔ ပထမဆုိတဲ့ ေပၚလစီနဲ႔ သူတုိ႔က စစ္တပ္ကုိ အားျဖည့္ခဲ့ေပမဲ့ ေတာင္ကုိရီးယားရဲ႕ စီးပြားေရး အားအစြမ္းက အမ်ားႀကီး သာလြန္ေနပါတယ္။ ဒါကုိ မယုံၾကည္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္ကုိ ဥပမာအေနနဲ႔ ယူၾကည့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ေရတပ္သေဘၤာေတြကုိ အရင္ဖ်က္ဆီးၿပီး ကမၻာစစ္ မွာ ေရွ႕ကေန အသာစီးယူဖုိ႔ ႀကံစည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ စစ္လက္နက္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈ အားအစြမ္းက ပ်က္စီးသြားတာေတြကုိ အစားထုိး ထုတ္လုပ္ႏုိင္႐ုံသာမက ဒီထက္ပုိမ်ားေအာင္ကုိ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ ခဲ့တယ္။
ဘာမွ မၾကာလုိက္ပါဘူး၊ စစ္အင္အား စုစည္းၿပီး ဂ်ပန္ကုိ ပညာေပး လုိက္ ၾကေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ခြန္အား ဘယ္ေ လာက္ ရွိတယ္ဆုိတာ လက္နက္၊ စစ္သေဘၤာ အေရအတြက္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္တာ မဟုတ္ ဘဲ ထုတ္လုပ္ႏုိင္မႈစြမ္းအား ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ ဆုိတာက ဆုံးျဖတ္တာပါ။ ကုိယ့္မွာ လက္နက္ပဲရွိၿပီး စီးပြားေရးေနာက္ခံ မေတာင့္တင္းဘဲ စစ္ပြဲထဲ ဝင္သြားမယ္ဆုိရင္ ဒီစစ္ပြဲကုိ ၾကာရွည္ထိန္းမထား ႏုိင္ပါဘူး။ ေျမာက္ ကုိရီး ယားက လူေတြလည္း အ႐ူးေတြ မဟုတ္ေတာ႔ ဒါေလာက္ေတာ့
သေ ဘာက္ေပါက္ၾကပါတယ္။

ဆက္ရန္

သမိုင္းမွာ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ
က်ေနာ္တိုေခတ္႔မွာ ဝန္ႀကီးစြာေစာ္ကဲ
(လူဆိုေတာ႔ ေထာင္းကနဲ ျဖစ္သြားရွာတာေပါ႔)

မေကြးၿမိဳ႕အစြန္ ျမသလြန္မွာ အတူဖူးခဲ႔တာေတြ
ဘယ္အေကာင္မွ ေ- ာက္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး
ပုဆိုးလွန္ျပလိုက္မယ္(ဟင္)
ေရွ႕ကခ်မယ္႔လူနဲ႔ ေနာက္ကခ်မယ္႔လူပဲ ရွိတယ္
(ဘယ္က၊ ညာက၊ အေပၚက၊ ေအာက္က???)
လုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္
ဟိုမေအ... ဒီမေအ...(ဟိုက္)
မေက်နပ္ရင္ လဲေသ
ဒီအခ်ိန္ အေမ႔ႏို႔သြားစို႔ရင္ ပါးအ႐ိုက္ခံရမယ္(ေအာ္)
ေျပာရင္ တစ္ျပားမွ လုပ္မေပးဘူး
လုပ္မေပးလို႔ တိုင္ခ်င္ရင္ တိုင္(က်န္း.. က်န္း)
ရွင္းတယ္ေနာ္ (ဝုတ္ ဝုတ္ ဝုတ္၊ ေနာက္မွ ေခြးေဟာင္သံမ်ား)
လုပ္ခ်င္လုပ္ မလုပ္ခ်င္ေန က်ေနာ္တိုု႔နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး
အစိုးရေစာ္ကားတဲ႔ေကာင္ ေဆာ္မွာပဲ
မရရင္ အခ်ဳပ္ထဲထည့္မွာပဲ(ကေလး ငိုသံမ်ား)
ေ- ာက္႐ူးေတြေျပာတာ မယုံနဲ႔
အႏိုင္က်င္႔လို႔ ျပႆနာတက္တာ ဒါပဲ။ (ဟုတ္)
ကဲ သြားမယ္ေနာ္ အားလုံး
(ေနာက္လည္းႀကဳံရင္ ဝင္ခဲ႔အုံး ေနာ္႔)

ျပည္သူေတြ ေရသန္႔မလုိေတာ႔ပါ
ဝန္ႀကီးစြာေစာ္ကဲ... ဟဲ ဟဲ။ ။

ဂ်ပန္။ အေမးအေျဖ

ေမး။ ။ဂ်ပန္ျပည္တြင္းေရး ႐ုတ္တရက္အေျပာင္းအလဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေ တြ႔ျမင္ေနရတယ္။ မၾကာေသးမီ အခ်ိန္ကပဲ ဂ်ပန္ရဲ႕တိုးတက္မႈႏႈန္း သိပ္ျမန္ ဆန္တာကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အခုလက္႐ွိျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး အံ့အားသင့္မိ ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့မိဘူး။ ဒါေပမယ့္ လိုက္(ဖ္)စတိုင္(လ္)ေတြေျပာင္း သြားတယ္။

ေမး။ ။ဂ်ပန္ေတြဟာ တကယ့္ေသေရး႐ွင္ေရးထဲေရာက္ရင္တံုံ႔ျပန္တတ္တဲ့ လူမ်ဳိးေတြလို႔ မစၥတာလီေျပာဖူးသ လားလို႔။ အဲသလို ျပန္လည္ တံု႔ျပန္တာ ဟာ သူတို႔ယဥ္ေက်းမႈတဲ့။ အခု လူဦးေရျပႆနာကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဘာလို႔ယူဆမိတာလဲ။
ေျဖ။ ။ အရင္အေနအထားက သူတို႔နဲ႔အျခားသူေတြရဲ႕တိုက္ပြဲ၊ ဒီတစ္ခါက သူတို႔ခ်င္းတိုက္ပြဲျဖစ္ေနတယ္။ ကေလးယူၾကဖို႔ဆိုရင္ အမ်ဳိးသမီးေတြေရာ အမ်ဳိးသားေတြပါ စိတ္ဓာတ္အေျခခံေျပာင္းလဲရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ အမ်ဳိး သမီးေတြက မိဘေတြ၊ ေယာကၡမေတြ၊ လင္သားေတြ၊ ကေလးေတြကို အ လုပ္အေကၽြးျပဳရတဲ့ဘ၀နဲ႔ တင္ မေက်နပ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။

ေမး။ ။ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈညံ့ခဲ့တာလား။ ဥပမာ စကၤာပူ ဆိုရင္လည္း ပံုစံတူျပႆနာရင္ဆိုင္ေနရတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေ ဆာင္ေတြက ေခ်ာ့လိုက္ေျခာက္လိုက္နဲ႔ လူထုကိုေခါင္းေဆာင္မႈေပးႏိုင္ ခဲ့ တယ္။
ေျဖ။ ။ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းမတူညီၾကလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔က ဒီ အေၾကာင္းေျပာကို မေျပာၾကတာ။ အစိုးရ အေနနဲ႔ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ လူထုရဲ႕စိတ္ဓာတ္နဲ႔ခံယူခ်က္ကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။

ေမး။ ။ဒါကို ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာင္းလဲလိုတယ္။ လူထုက မေျပာင္းလဲလိုဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုယ္တိုင္ကကိုပဲ လူထုနဲ႔တစ္သားတည္းလား။
ေျဖ။ ။ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုတာကလည္း လူထုရဲ႕အစိတ္အပိုင္းပဲ။ လူထုကိုယ္တိုင္က တက္တက္ ၾကြၾကြမ႐ွိဘူးဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ကလည္း ထူးမျခားနားျဖစ္ေနမွာပဲ။ လက္႐ွိအေျခအေနကို ဂ်ပန္ေတြ သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနၾကတယ္။

ေမး။ ။ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြဟာ တစ္ခုခုဆို ဘာမွမလုပ္ဘဲ ၿငိမ္ခံတတ္တဲ့ လူ မ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူးလားလို႔။
ေျဖ။ ။ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာပဲ၊ ဒီကိစၥမွာေတာ့ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေန တယ္။

ေမး။ ။တကယ့္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္တက္လာၿပီး ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မယ္လို႔ မယံု ၾကည္ဘူးေပါ႔၊
ေျဖ။ ။မထင္ဘူး။

ေမး။ ။တည္ၿငိမ္မႈမ႐ွိလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးကလည္း ဒီကိစၥကို အေထာက္အကူ မျဖစ္လွဘူးလို႔ မစၥတာလီ လက္ခံတယ္ မဟုတ္လား။ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္ ဘူးလို႔ဆိုရေအာင္ မစၥတာလီက ဘာေတြျမင္ထားလို႔လဲ။
ေျဖ။ ။သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဆာမူ႐ိုင္းႀကီးေတြၾကားမွာပဲ လည္ ပတ္ေနတယ္။ အစိုးရပြဲလမ္းေတြမွာဆို ဆာမူ႐ိုင္းေတြနဲ႔ သူတို ႔ေနာက္ လိုက္ေတြအခ်င္းခ်င္း ျငင္းခံုေနၾကတာမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီ စနစ္ကေ နေျပာင္း ၿပီး လက္ခံလာၾကမလားဆိုတာ ငါေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာႏိုင္ ဘူး။ သူတို႔ကို ရာထူးတစ္ေနရာေပးရင္ ေတာ့ ေျပာင္းေကာင္းေျပာင္းမယ္။ အဲသလို မတည္ၿငိမ္မႈေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရးကို အေထာက္အကူမျဖစ္လွဘူး။

ေမး။ ။ဂ်ပန္ေတြျမင္ထားတဲ့ လူဦးေရျပႆနာက ဒီလိုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ မွာေပါ႔။ ဟုတ္တယ္၊ လူဦးေရေလ်ာ့ပါး လာတယ္၊ ဒါဆိုရင္ စီးပြားေရး အင္ အားက်ဆင္းလာမယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ကို ထိန္းထားႏိုင္ရင္ အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာမ်ဳိးေပါ႔။
ေျဖ။ ။ဒါက လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုေတြမ်ားလာရင္ တစ္ဦး ခ်င္း၀င္ေငြလည္း က်ဆင္းလာမွာပဲ။ စီးပြားေရးနဲ႔၀င္ေငြကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တာက လူငယ္ေတြပဲ။ သူတို႔မွာလူငယ္ေတြ နည္းေနၿပီ။

ေမး။ ။ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအားေလ်ာ့လာတဲ့ကိစၥမွာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး အျမင္နဲ႔ၾကည့္ ရင္ ဘယ္လို႐ွိမလဲ။ တ႐ုတ္တက္လာလို႔ လား။
ေျဖ။ ။ သူတို႔မွာ လူငယ္ေတြ႐ွိတယ္။ လူဦးေရကလည္း တိုးတက္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ တ႐ုတ္တက္လာ တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ဘာမွလုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တ႐ုတ္ကို သူတို႔ယွဥ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အထူး သျဖင့္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ေတြကလုပ္သလို လုပ္လို႔မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူတို႔သိမ္းပိုက္ထားႏိုင္ခဲ့ၾက တယ္။ အခု ဂ်ပန္ေတြမွာ အေမရိကန္ရဲ႕ ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ လိုေနတယ္။ သူတို႔ ခ်ည္းသာဆိုရင္ တ႐ုတ္ကို လံုး၀မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္နဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ ထားတဲ့ ဂ်ပန္ကေတာ့ ယွဥ္ႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔က အေမရိ ကန္ေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ၿမဲၿမဲဖြဲ႔ထားမွာ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ အရင္လိို မဟုတ္ေ တာ႔ဘဲ အားနည္းတဲ့၊ ေသးငယ္တဲ့၊ က်ဆင္းစျပဳေနတဲ့ ပါတနာပဲျဖစ္ေန လိမ့္မယ္။

ေမး။ ။ဒီေတာ့ ဂ်ပန္က အေမရိကန္ေတြနဲ႔ တြဲလက္ေတာ့ျဖဳတ္မယ္ မ ဟုတ္ဘူးေပါ႔။
ေျဖ။ ။ဒါက သူတို႔အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေ႐ြးခ်ယ္မႈပဲေလ။ ဒါေပ မယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တ႐ုတ္ျပည္ ထဲမွာလည္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြလုပ္ၿပီး စီးပြား႐ွာေနၾကဦးမွာပဲ၊ အျမတ္ရသေလာက္ယူမွာေပါ႔။

ေမး။ ။အိုကီနာ၀ါကၽြန္းကိစၥကလည္း ျပႆနာတစ္ခုအေနနဲ႔ ႐ွိေနဆဲပဲ။ အေမရိကန္စစ္သားေတြအားလံုးက အဲဒီကၽြန္းေပၚမွာပဲ။ ဒီေတာ့ အိုကီနာ၀ါ ကၽြန္းသားေတြက ဂ်ပန္တစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကိစၥအတြက္ သူတို႔ ကၽြန္း သားေတြကပဲ ဒိုင္ခံတာ၀န္ယူေနရတာကို မတရားဘူး ထင္ေနၾကတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး အေမရိကန္ေတြ ထြက္ခြာသြားရမယ့္ အေနအထားမ်ဳိး အ ထိ ေရာက္သြားႏိုင္မလား။ အဲသလိုဆိုရင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ လံုၿခံဳေရးအေျခ အေန ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ။
ေျဖ။ ။အိုကီနာ၀ါကၽြန္းသားေတြအလိုက် အေမရိကန္ေတြကိုႏွင္ထုတ္ဖို႔ ဂ်ပန္လူထုက သေဘာတူမလား၊ မတူဘူးလားဆိုတာ ငါလည္းမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါမ်ဳိးလုပ္ဖို႔ေတာ့ ဂ်ပန္က စိတ္၀င္စားမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အဲ သလိုလုပ္ခဲ့ရင္ အေမရိကန္ေတြက ဂြမ္(Guam)သို႔မဟုတ္ မစ္(ဒ္)ေ၀း (Midway)ကို ေ႐ႊ႕သြားရမွာပဲ။ ဒါဆိုရင္ အလွမ္းေ၀းသြားမွာေပါ႔။

ေမး။ ။လာမယ့္ႏွစ္(၂၀)အတြင္းမွာ ဘယ္လို ဂ်ပန္-အေမရိကန္ ဆက္ ဆံေရးမ်ဳိး႐ွိေနႏိုင္မလဲ။
ေျဖ။ ။ဒါက အေမရိကန္ရဲ႕စီးပြားေရး ဘယ္လို အေျခအေနမွာ႐ွိတယ္ ဆိုတာအေပၚ မူတည္လိမ့္မယ္။ အေမရိကန္ေတြက သူတို႔ မဟာမိတ္ တပ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးမထားႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဆက္ ဆံ ေရးက အဖ်ား႐ွဴးသြားစရာ႐ွိတယ္။ အဲသလိုျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဂ်ပန္ ကိုယ္တိုင္ တ႐ုတ္ေအာက္ကို ၀င္လိုက္႐ံုပဲ ႐ွိေတာ့မယ္။ လက္ေအာက္ ခံ သေဘာမ်ဳိးျဖစ္သြားေတာ့မယ္။

ေမး။ ။လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံ၊ဟုတ္လား။
ေျဖ။ ။ေအးေလ၊ သူတို႔တ႐ုတ္ကို ျပန္မဖိုက္ႏိုင္ဘူး။ တ႐ုတ္စကားကို နားေထာင္႐ုံပဲ႐ွိေတာ့မယ္။ အခုသူတို႔ အျငင္းပြားေနတဲ့ ဆင္ကကု (Senkaku) သို႔မဟုတ္ ဒိုင္ေအာယု(Diao yu)ကၽြန္းေလးေတြၾကားမွာ ဂ်ပန္ သေဘၤာ နဲ႔ တ႐ုတ္သေဘၤာ၀င္ၿငိေနမယ္ဆိုရင္ ဂ်ပန္သေဘၤာ လက္ေလွ်ာ့ ရလိမ့္မယ္။

ေမး။ ။ဂ်ပန္က သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ကာကြယ္ေရးတပ္ေတြ ဖြဲ႔စည္းလာမယ္လို႔ ထင္မိသလား။
ေျဖ။ ။အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ၾသဇာမ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုး အေျဖအေနနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ရ ေအာင္ တီထြင္ၿပီး သူတို႔ ကာ ကြယ္ေရးကို ျပန္ၿပီးျပင္ဆင္ရလိမ့္မယ္။

ေမး။ ။ဒါဆိုရင္ တ႐ုတ္နဲ႔ အတိုက္အခံသေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သြားမွာေပါ႔။
ေျဖ။ ။မျဖစ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိကာကြယ္ဖို႔ပဲဥစၥာ၊ တ႐ုတ္ကို ဘယ္လို လုပ္တန္ျပန္တိုက္စစ္ဆင္လို႔ရမလဲ။ ဗံုးသံုးလံုးဆိုရင္ ဂ်ပန္တစ္ႏိုင္ငံလံုး ကုန္သြားမယ္။ တ႐ုတ္ျပည္က ဗံုးသံုးလံုးလံုးနဲ႔ ႏိုင္ငံကုန္မသြားဘူး။

ေမး။ ။ဂ်ပန္ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ထုတ္လုပ္လာမွာကို တ႐ုတ္အစိုးရက ဟန္႔တားဖို႔ မႀကိဳးစားႏိုင္ေလာက္ ဘူးလား။
ေျဖ။ ။ဘယ္လိုလုပ္ ဟန္႔တားလို႔ရမွာလဲ။ ဒါက ဂ်ပန္ရဲ႕လုပ္ပိုင္ခြင့္ပဲဥစၥာ။ တ႐ုတ္လုပ္လို႔ရတာက သူတို႔လက္နက္ ကို ပိုစြမ္းအားေကာင္းလာေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ႐ွိတယ္။

ေမး။ ။တ႐ုတ္-ဂ်ပန္ဆက္ဆံေရးမွာ ေနာက္ထပ္ လိပ္ခဲတင္းတင္းျပႆ နာတစ္ခု ႐ိွေသးတယ္။ဒုတိယကမာၻစစ္ အတြင္းက ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို တ႐ုတ္ က ေမ့လို႔မရေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအဖုအထစ္က အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ဆက္႐ွိေနဦးမွာလဲ။
ေျဖ။ ။အဲဒီအခ်ိန္က အဓိကၿမိဳ႕ႀကီးအားလံုးကို ဂ်ပန္ကသိမ္းယူခဲ့တာ။ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနရင္ ေရနံဆက္ မေရာင္းေတာ့ဘူးလို႔ အေမရိကန္ကသာ မၿခိမ္းေျခာက္ရင္ တ႐ုတ္တစ္ျပည္လံုးကိုေတာင္ သိမ္းယူလိမ့္မယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲဆိုတာကေတာ့ ငါလည္းမေျပာတတ္ဘူး။ ဟုတ္တယ္၊တ႐ုတ္ေတြက ဒါကို မေမ့ၾက ေသးဘူး။

ေမး။ ။ဂ်ပန္ေတြကလည္း ဒီအမွားအယြင္းေတြအတြက္ အႀကိမ္ ႀကိမ္ေတာင္းပန္ခဲ့ၿပီးၿပီလို႔ ဆိုေနၾကတာပဲ။
ေျဖ။ ။ဟုတ္တယ္၊ေတာင္းပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က စစ္သားေ တြျမွဳပ္ႏွံတဲ့ ယာစုကုုနီ (Yasukuni)ခန္းမကို သြားေရာက္ေနၾကတုန္းပဲ။

ေမး။ ။တစ္ခါက ဂ်ပန္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို မစၥတာလီ ေျပာ ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုလားလို႔။ အေမရိကန္နဲ႔ ဗီယက္နမ္ေတြ တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔ခ်င္းလက္ ဆြဲႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ ၾကတယ္။ တ႐ုတ္-ဂ်ပန္စစ္ပြဲဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာတိုင္တာေတာင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္ဆြဲႏႈတ္ မဆက္ႏိုင္ၾကေသးဘူး---ဆိုလား။
ေျဖ။ ။ဟုတ္တယ္၊သူတို႔စစ္ပြဲျဖစ္ခဲ့တာက ၁၉၃၁-ခုႏွစ္က၊ ၾကာလွၿပီ။

ေမး။ ။ဘာေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။အေၾကာင္းက တ႐ုတ္လို ဧရာမႏိုင္ငံႀကီးကို ႏိုင္ငံေသးေသးေလးက ၀င္သိမ္းဖို႔ႀကိဳးစားတာမို႔ အခံရခက္ေနၾကတာ။ တ႐ုတ္ေတြ တစ္စစီၿပိဳကြဲၿပီး တစ္ႏိုင္္ငံလံုးသိမ္းယူမိေတာ့မေလာက္ပဲ။

ေမး။ ။အဲဒီမေက်မခ်မ္းျဖစ္မႈက ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ လူထုၾကားမွာ နက္နက္ နဲနဲႀကီး ခံစားေနၾကရတုန္းလား။
ေျဖ။ ။ငါေတာ့ ဒီလိုမထင္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ဆက္ဆံေရးကတျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ေကာင္းမြန္လာေနပါၿပီ။ ဂ်ပန္ ေတြက တ႐ုတ္ျပည္ထဲမွာ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံ မႈေတြလုပ္တယ္။ တ႐ုတ္ေတြကလည္း ဂ်ပန္ရဲ႕ အရင္းအႏွီးနဲ႔ နည္းပညာ ကို ဖိတ္ေခၚႀကိဳဆိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္က ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ကုန္ထုတ္လုပ္လို႔ရတဲ့ အေျခခံ အလုပ္႐ုံေတြကုိ ျပန္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယကမာၻစစ္ အမာ ႐ြတ္က တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီးအနာရင္းလာႏိုင္တာမ်ဳိးပဲ။

ေမး။ ။စကၤာပူအပါအ၀င္ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြနဲ႔ကေတာ့ အာ႐ွရဲ႕ စူပါ ပါ၀ါႀကီးႏွစ္ခု ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ ပိုၿပီးရင္း ႏွီးကၽြမ္း၀င္တဲ့ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ ငံေရးဆက္ဆံမႈေတြ႐ွိလာေစဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾက႐ုံပဲေပါ႔။
ေျဖ။ ။အမွန္ပဲ။ သူတို႔ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနမႈဟာ ငါတို႔ လိုလား တဲ့ အခ်က္ပဲ။

ဂ်ပန္၊ ၿပီး