ျမန္မာေတြ ခ်ယ္လ္ဆီး ေသာက္ၾကတယ္

ကိုလိုနီေခတ္တုန္းက ၿဗိတိသ်ွေတြကို
အျမတ္ႀကီးစားေတြလို႔ ေျပာၾကတယ္
တံခါးဖြင္႔ စီးပြားေရး ေခတ္မွာ ဆင္းရဲသားေတြက
ကိုယ္႔ဘာသာ ေငြစုၿပီး လန္ဒန္က ေဘာလုံးအသင္းကို ေထာက္ပံ႔တယ္။

ျမန္မာေတြ ထိုင္းေတြက ေထရဝါဒလို႔ ေအာ္ၾကတယ္
ႀကံဳတိုင္းလည္း ငါးပါးသီလေတြ ႏႈတ္တက္ ႐ြတ္ဆိုၾကတယ္
ဒါေပမယ္႔
ဘီလ်ံနာ ေအဘရာ မိုဘစ္ကို အခြန္ေပးႏိုင္တာက
ျမန္မာ နဲ႔ ထိုင္း က ဘီယာ နဲ႔ ဝီစကီ ကုမၸဏီ ေတြ။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ျမန္မာေတြ ခ်ယ္လ္ဆီး ေသာက္ ႏိုင္ၾကၿပီ္။ ။


 ဇင္ေဝေသာ္

ပရီးမီးယား လိဂ္ အစား သတင္းသုံးပုဒ္

၁ ။ အိုင္တီ သတင္း

ဝါရွင္တန္ ပို႔စ္က ေနာက္ေတာက္ေတာက္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ပါလာပါတယ္။
ဒိုင္ႏိုေဆာ၊ မ်ိဳးတုန္း ေပ်ာက္ကြယ္။ The Dinosaur. Extinct
မမ္မို႔သ္၊ မ်ိဳးတုန္း ေပ်ာက္ကြယ္။ The Mammoth.Extinct
ဒိုဒို ၊ မ်ိဳးတုန္း ေပ်ာက္ကြယ္။ The Dodo. Extinct
ေမာက္စ္။ မ်ိဳးတုန္း ေပ်ာက္ကြယ္ရန္ အႀကီး အက်ယ္ အႏၱရာယ္ ႐ိွ။ The mouse. Endangered.
အိုင္ပက္ ယဥ္ေက်းမႈ ပညာေရးေလာကမွာ ထြန္းကားလာတဲ႔ေနာက္ ၁၂ ေအာက္ အေမရိက ကေလးေတြဟာ ေမာက္စ္ကို မသုံးၾက႐ုံသာမက ဒါက ဘာလဲ လို႔ေတာင္ ေမးၾကပါသတဲ႔။

၂ ။ အခြန္ေရွာင္တဲ႔ သူေဌးေပါက္စ

အေမရိကမွာ ဒီအပတ္ ေျပာစမွတ္ျဖစ္ေနတာက ဘီလ်ံနာ သူေဌးေလး Eduardo Saverin က အခြန္ မေပးခ်င္လို႔ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး စကၤာပူ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ ခံယူလိုက္ျခင္းပါ။ သူဟာ ႏွယ္ႏွယ္ ရရ သူေဌး မဟုတ္ပါဘူး၊ Facebook စီအီးအို Mark Zuckerberg အလုပ္ စတင္ႏိုင္ေအာင္ ေငြ အရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးခဲ႔သူေလးပါ။ သူ စကၤာပူ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ ခံယူလိုက္ျခင္းက အခြန္နဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး လို႔ သူက ဆိုေပမယ္႔ ဘယ္သူကမွေတာ႔ မယုံၾကည္ ၾကပါဘူး တဲ႔။

၃ ။ သမၼတႀကီး ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးေရာ


ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆု ေျပာပါတယ္။ အီးယူကို ေပးလိုက္ေတာ႔ အျငင္းပြားစရာေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။
ဆုယူေတာ႔ေရာ ဘယ္သူတက္ယူမွာတုန္း။အီးယူ ဥကၠ႒ Herman Van Rompuy လား ယူရိုပီယံ ေကာ္မ႐ွင္ ဥကၠ႒ Jose Manuel Barroso လား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆု တက္ယူဖို႔ ( ျမန္မာ တခ်ိဳ႕လို ) ရန္ျဖစ္ေနၾကမွ ဒုကၡ။
ဘာေၾကာင္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆု ေပးရတာလည္းဆိုေတာ႔ ၁၉၅၀ ခု ေတြကစလို႔ ျပင္သစ္ နဲ႔ ဂ်ာမနီ၊ ၿပီးေတာ႔ ဥေရာပ သမဂၢကို ညီၫြတ္ေအာင္ ေပါင္းစည္းေပးႏိုင္ခဲ႔ လိ႔ု တဲ႔။

လွတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတ အိုဘားမားသာ ႏိုဘယ္ဆု ရစဥ္က ဘာမွ မေျပာခဲ႔ဘူးဆိုရင္။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ သုံးႏွစ္ သူ ႏိုဘယ္ဆု ရစဥ္ သူေျပာခဲ႔တာက သူ တကယ္ မလုပ္ရေသးတာေတြ အတြက္ ရတဲ႔ ဆု တဲ႔။
ဒီတစ္ခါ ေျပာင္းသြားၿပီ။ လုပ္ခဲ႔ဖူးတာေတြ အတြက္ ေပးတဲ႔ ႏိုဘယ္ဆု ျဖစ္သြားၿပီ။ အနာဂတ္၊ အတိတ္ အတြက္ ေပးတဲ႔ ႏိုဘယ္ဆုေတြ။ ပစၥဳပၸန္မပါဘူးလို႔ ေျပာစရာ ျဖစ္ေနတာပါ။

ဒါေၾကာင္႔ က်ေနာ္တို႔ သမၼတႀကီးကို ေပးလိုက္ရင္ ဘာမွ ေဝဖန္စရာ မရွိေတာ႔ဘူး။ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေရာက္ရင္လည္း " ဝိတ္ " ညီသြားမယ္။ ဟိုဖက္ကလည္း ႏိုဘယ္ ဆုႀကီးနဲ႔ ဒီဖက္ကလည္း ႏိုဘယ္ ဆုႀကီးနဲ႔။
အဲသလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ိဳး ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မရွိေလာက္ေသးဘူး။ နာတာမွ တကယ္ နာ။


ဇင္ေ၀ေသာ္

စီးပြားေရး ပဥၥလက္ ( ၁ း ၂ )

ေမး ။     ။ ေဖာ္ကြ်န္းမဂၢဇင္းရဲ႕ ထိပ္တန္းကုမၸဏီ (၅၀၀) စာရင္းမွာ ဥေရာပႏုိင္ငံ ေသးေသးေလးေတြက ကုမၸဏီေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပါေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဖင္လန္က ႏွစ္၊ ဆြီဒင္က ေျခာက္၊ ဆြစ္ဇာလန္က ဆယ့္ေလး ကုမၸဏီေတာင္ ပါေနတယ္။ စကၤာပူက လုံးဝ မပါဘူး။

ေျဖ ။    ။ အရင္ဆုံး သူတု႔ိရဲ႕အားသာခ်က္ကုိ ေျပာျပမယ္။ သူတုိ႔မွာ ဥေရာပတစ္တုိက္လုံး ေစ်းကြက္ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔က နယ္ပယ္က်ယ္တယ္။ အေျခ ပုိခုိင္တယ္။ ဥေရာပႏုိင္ငံသားေတြ အားလုံးဟာ ပက္စ္ပုိ႔ဒ္ မပါဘဲ ဥေရာပႏုိင္ငံတုိင္းကုိ သြားလုိ႔ရတယ္။ မင္းက ဆြီဒင္လုိ႔ ေျပာတယ္။ တကယ္ စီးပြားေရးလုပ္ေနသူေတြက ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြခ်ည္း မဟုတ္ဘူး။ အေနာက္ဥေရာပသားတုိင္း စီးပြားေရး ဝင္လုပ္လုိ႔ ရတယ္။ သူတုိ႔ ေနာဒစ္ႏုိင္ငံသားေတြ အားလုံးက အျပန္အလွန္ ေျပာင္းလဲခြင့္ ရွိၾကတယ္။ ဒိန္းေတြ၊ ဆီြဒီေတြ၊ ေနာ္ေဝးဂ်ီးယန္းေတြက လူမ်ိဳးစု တစ္စုတည္းရယ္။ အုိင္ယာလန္ဆုိရင္လည္း အဲ့ဒီႏုိင္ငံေတြက အေျခခ်ေနထုိင္သူေတြနဲ႔ စကၤာပူထက္ေတာင္ လူမ်ိဳးစုံေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး အုိင္းရစ္ေတြက အမ်ားႀကီး။ သူတုိ႔က အရည္အခ်င္းကုိ အဲ့သလုိ လူေတြဆီက ေရြးယူတာ။ အဲ့ဒါ အဓိက အားသာခ်က္ပဲ။ ငါတုိ႔ စကၤာပူက အင္ဒိုနီးရွားက ပိတ္လုိက္၊ မေလးရွား၊ ထုိင္း၊ ဖိလစ္ပုိင္က ပိတ္ဆုိ႔လုိက္နဲ႔ ဘယ္မွာလဲ ေစ်းကြက္။


စကၤာပူမွာ ဒီလုိျပႆနာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရေတာ့ ဒီကိစၥေတြအေၾကာင္းေျပာရင္ အစကုိ ျပန္သြားၿပီး ေျပာဖုိ႔လုိတယ္။ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ၊ ေလ့လာသုံးသပ္သူေတြ ေရာက္လာၿပီး တစ္ျခားကုိ ျပန္သြားၾကတယ္။ သူတုိ႔က ေျပာတယ္။ ငါတုိ႔က စီးပြားေရးသမားႀကီးေတြ ေမြးထုတ္မေပးႏုိင္ဘူးတဲ့။ စီးပြားေရးနဲ႔ အမီလုိက္ဖုိ႔ လုံေလာက္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြ ဘယ္လုိလုပ္ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္မွာလဲ။ ေဟာင္ေကာင္တုိ႔၊ ထုိင္ဝမ္တုိ႔လည္း မတတ္ႏုိင္ဘူး။ အေျခခံ အရင္းအျမစ္ေတြ မရွိဘဲ R & D စီးပြားေရးေတြမွာ သူမ်ားနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဘယ္အလုပ္လုပ္ႏုိင္မွာလဲ။

တုိ႔သာ ဂ်ဴးေတြဆုိရင္ေတာ့ စြမ္းေကာင္းစြမ္းႏုိင္လိမ့္မယ္။ ဂ်ဴးေတြက ကမၻာေပၚမွာ ဦးေႏွာက္စြမ္းရည္ အေကာင္းဆုံး လူမ်ိဳးေတြ။ "The Economic" ဖတ္တုန္းက ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ႐ုရွားကဂ်ဴးေတြ အစၥေရးကုိ ျပန္သြားၾကေတာ့ လူေတြက သူတုိ႔ကုိ လုိက္ရွာၾကည့္ၾကတယ္တဲ့။ လူတစ္ေယာက္ လက္ဆြဲအိပ္ႀကီးႀကီးကုိ သယ္ယူလာတယ္ဆုိရင္ သူ႔မွာ ေဘ့(စ္)ဂစ္တာႀကီး ရွိတယ္တဲ့။ ေသးတဲ့အိပ္နဲ႔ လူဆုိရင္ သူ႔မွာ တေယာပါတယ္။ ဒီထက္ အိပ္ကေသးမယ္ဆုိရင္ ထရမ္းပက္ ပါလာသူတဲ့။ လူတစ္ေယာက္က အိပ္ကုိ ပါမလာဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူက စႏၵရားဆရာလား၊ သိပၸံပညာရွင္လားပဲတဲ့။ သူတုိ႔ဆီမွာ မွတ္တမ္းႏုတ္ေတြပဲ ပါတယ္။ တကယ္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူေတြ။ ႐ုရွားက ႐ူးလုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ေမာင္းထုတ္တာ။ အဲ့ဒီ ဂ်ဴးေတြက ႐ုရွားကုိ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္အေကြ်း ျပဳထားႏုိင္တယ္။

ကံေကာင္းလုိ႔ ငါတုိ႔စနစ္က မွန္သြားတယ္။ တံခါးဖြင့္ရေအာင္၊ အဲ့ဒီအထဲက အေကာင္းဆုံးေတြကုိ ေရြးယူရေအာင္လုိ႔ ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ အခု တ႐ုတ္ျပည္ဆုိရင္ စက္မႈစီးပြားေရးမွာ ဂ်ပန္ေတြ၊ ကုိရီးယားေတြလုိ လုပ္ယူလုိ႔ ရတယ္။ တ႐ုတ္ေတြက မ႐ူးဘူး။ သူတုိ႔မွာ ဦးေႏွာက္အရည္အေသြး ရွိတယ္ဆုိတာ သိၾကတယ္။ သူတုိ႔ဆီက အေတာ္ဆုံးလူေတြကုိ ထိပ္တန္းေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသုိလ္ေတြ၊ သုေတသနဌာနေတြမွာ ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္ေပးေနၾကတာ။

သူတုိ႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ခ်န္ပီယံဆုိတဲ့ကားေတြ ထုတ္ၾကမလား။ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔က MNC ေတြကုိ ဝင္လာဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚတာ။

ေကာင္းၿပီ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကား ေမာ္ဒယ္အေဟာင္းေတြကုိ ယူခဲ့။ ဒီက အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ဒီဇုိင္နာေတြ၊ အလုပ္သမားေတြကုိသာ ငွါးၿပီး အလုပ္လုပ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ တ႐ုတ္ေတြက သူတုိ႔ဘာသာ သူတုိ႔ဆုိရင္ Hyundai တုိ႔ Toyota တုိ႔ကုိ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံက စက္႐ုံေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ထိပ္တန္းဦးေႏွာက္ေတြနဲ႔ဆုိရင္ မၾကာခင္ သူတုိ႔ Lexus တုိ႔၊ မာစီးဒီးတုိ႔ ထုတ္လုပ္လာလိမ့္မယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ Jumbo ေလယာဥ္ႀကီးေတြေတာင္ ထုတ္လုပ္လာၾကဦးမွာ။

ေမး ။     ။ ဒီလုိဆုိရင္ စကၤာပူက ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈအတြက္ အၿမဲတမ္း ႏုိင္ငံျခားကုမၸဏီႀကီးေတြကုိ မွီခုိေနရမွာေပါ့။
ေျဖ ။    ။ အတိအက်ပဲ။

ေမး ။     ။ ဒါဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က MNC (Multi National Company) အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာ ကုမၸဏီႀကီးေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ခံ စီးပြားေရးအေနနဲ႔ပဲ ရွိေနေတာ့မွာေပါ့။

ေျဖ ။    ။ ငါက မင္းတုိ႔အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြကုိ ၾကည့္မိဖုိ႔ လက္ညွိဳးထုိးျပတာ။ ေကာက္ခ်က္ကေတာ့ မင္းတုိ႔ဘာသာမင္းတုိ႔ ဆြဲယူၾကေပါ့။ တုိ႔က ဥေရာပထဲမွာလား၊ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာ ရပ္ဝန္းထဲမွာလား။ ပစိဖိတ္ထဲမွာဆုိရင္ေတာ့ အေသေကာင္ပဲ။ တုိ႔က ဖီဂ်ီဆုိပါစုိ႔။ ဖီဂ်ီကုိ ခု ဘယ္သူ ေလယာဥ္နဲ႔ သြားေသးသလဲ။ ဟုိတုန္းကေတာ့ ဩစေတးလ်သြားဖုိ႔ ဖီဂ်ီကေနတဆင့္ သြားၾကရတယ္။ အခု ဖီဂ်ီကုိသြားတယ္ဆုိတာကေတာ့ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ရက္ရွည္ရွည္ ေဟာလီးေဒးထြက္ဖုိ႔ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ အခု ဖီဂ်ီဆုိတာက အေမရိကန္ေတြ ေဟာလီးေဒးသြားတဲ့ ေနရာအဆင့္မွာပဲ က်န္တယ္။ သဲေသာင္ ေဖြးေဖြးေတြ၊ ဆက္ဆံရလြယ္ကူတဲ့လူေတြ၊ အုန္းပင္အုန္းသီးေတြ၊ တုိးရစ္ေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း ဆားဗစ္ေပးတဲ့ အေမရိကန္ပုိင္တဲ့ ဟုိတယ္ေတြ ... ဒါေတြပဲ ရွိတယ္။

တုိ႔က စကၤာပူ၊ လူႏွစ္သန္းေလာက္ ေစ်းကြက္ရွိတယ္။ ပထမမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ သက္တမ္းအတြင္းမွာပဲ ေလွကားေထာင္ တက္ခဲ့ၾကတယ္။ တုိ႔ ဘယ္လုိ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကရသလဲ။ ျပင္ပကမၻာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ၿပီး ၾကည့္။ ဒါ တုိ႔ သြားရမယ့္လမ္း။ စြမ္းအားအျမင့္ဆုံးကုိ ရေအာင္ညွစ္ထုတ္ယူၿပီး ေရာက္ေအာင္ သြားၾကရမယ္လုိ႔ ႀကံဳးဝါးခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအဆင့္ထက္ျမင့္ေအာင္ ဘာဆက္လုပ္ၾကရမလဲ။

တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယတုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ မလုပ္ေလာက္တဲ့ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ေတြမွာ အာ႐ုံစူးစုိက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကမယ္။ အဲ့သလုိ ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီအရည္အခ်င္းေတြမွာ တ႐ုတ္တုိ႔၊ အိႏၵိယတုိ႔က တုိ႔ကုိ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ... ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရမႈ၊ သိပၸံဆုိင္ရာအသိပညာေတြ လုံၿခံဳစြာ သိမ္းဆည္းေပးႏုိင္မႈ၊ သန္႔ရွင္းမႈ၊ တရားဥပေဒစိုးမုိးမႈေတြပဲ။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြကုိ မီဖုိ႔ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယအဖုိ႔ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ လုိေနလိမ့္ဦးမယ္။

တကယ္လုိ႔ ဂ်ိဳဟုိးမွာသာ Shenzhen ( ေဟာင္ေကာင္ တစ္ဖက္ကမ္းက အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ရွန္ဇန္း (သို႕) ရွင္က်န္႕ ) ရွိရင္ "ေကာင္းၿပီ၊ ထုိင္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္၊ တုိ႔ သူတုိ႔နဲ႔ ဝင္ေပါင္းၾကမလား" လုိ႔ ေျပာမိမွာပဲ။ ငါ ရီစရာ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ Shenzhen ကုိသြားလုိ႔ အားလုံး အေကာင္းခ်ည္းလုိ႔ေတာ့ ေျပာမရဘူး။ ေကာင္းတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိမယ္။ Shenzhen က မင္ဒရင္းစကား ေျပာတာ၊ ကင္တုိနီး မေျပာဘူး။ ၁၉၈၀ - ခုႏွစ္မွာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္လည္း တံခါးဖြင့္ ေပးလုိက္ေရာ အထူးစီးပြားေရးဇုန္အေနနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းတုိးတက္လာခဲ့တယ္။ ရြာေသးေသးေလး တစ္ရြာကေန လူဦးေရ (၇) သန္းရွိတဲ့ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္ဖုိ႔ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလးပဲ ၾကာလုိက္တယ္။ ေဟာင္ေကာင္က လူေတြ အဲ့ဒီကုိ သြားၿပီး ဆံပင္ညွပ္ၾက၊ လက္သည္းညွပ္ၾက၊ ႐ုိးရာဝတ္စုံေတြ ခ်ဳပ္ၾက လုပ္ၾကတယ္။ ေဟာင္ေကာင္က စက္ခ်ဳပ္သမားေတြက သူတုိ႔ကုိ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။

ေမး ။     ။ စကၤာပူမွာ ျပည္တြင္းျဖစ္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ အားနည္းတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လူထုျမင္ေနတာက စကၤာပူအစုိးရက အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာကုမၸဏီႀကီးေတြကို အားေပးသလုိ ျပည္တြင္းစက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ေတြကုိ အားမေပးလုိ႔ လုိ႔ ျဖစ္ေနတယ္။

ေျဖ ။    ။ မဟုတ္ပါဘူး။ လုံးဝ မမွန္ဘူး။ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ အေသးစားနဲ႔ အလတ္စား စီးပြားေရးသမားေတြက အစုိးရရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈကုိ ေတာင္းခံမေနၾကဘူး။ Silicom Valley မွာဆုိရင္လည္း သူတုိ႔ ကားသုိေလွာင္႐ုံေတြ၊ တင့္ကားေတြ တည္ေဆာက္ၿပီး သူတုိ႔စီးပြားေရး သူတုိ႔ ရွာၾကတာပဲ။ အစုိးရရဲ႕ အေထာက္အပံ့ကုိ လုိခ်င္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ သူတုိ႔ကုိ စီမံကြပ္ကဲမႈ သင္တန္းေတြ ေပးရေတာ့မယ္။ ေခ်းေငြေတြ ထုတ္ေခ်းရေတာ့မယ္။ သူတုိ႔က ဒီကိစၥေတြမွာ မေတာ္ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ဘာသာ သူတုိ႔ပဲ လုပ္ၾကတယ္။

ငါ အခုေျပာတာကုိလည္း မေမ့နဲ႔။ ထိပ္တန္းကုိ ေရာက္ေနတဲ့လူေတြဟာ စီးပြားေရးမွာသာ လာဘ္ျမင္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြက သိပ္ေကာင္းတယ္။ Bill Gates ၊ Michael Dell ၊ John Chambers တုိ႔ကုိၾကည့္။ ငါ သူတုိ႔နဲ႔ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ စြမ္းႏုိင္တဲ့လူေတြ။

အဲ့သလုိ စြမ္းႏုိင္တဲ့လူေတြ တုိ႔မွာ ဘယ္ရွိလုိ႔လဲ။ ဘယ္မွာ သြားရွာမလဲ။ အေသးစားနဲ႔ အလတ္စား စီးပြားေရးေလာကထဲမွာ ရွာမွာလား။ မရဘူး။ အဲ့ဒီေလာကထဲမွာ ဒုတိယတန္းစားနဲ႔ တတိယတန္းစားေတြပဲ ရွိတယ္။ ပထမတန္းစားေတြက သူတုိ႔ဆီမွာ (ငါတုိ႔ဆီမွာ) အလုပ္ မလုပ္ဘူး။ ဒါက ငါတုိ႔ ကံၾကမၼာပဲ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။

မေလးရွားေရာ ဘယ္လုိ လုပ္ခဲ့သလဲ။ သြင္းကုန္ေတြအားလုံး ပိတ္။ မင္းတုိ႔လာၿပီး Petronas (ေရနံနဲ႔ဓာတ္ေငြ႔ကုမၸဏီ) မွာ လာလုပ္၊ ၿပီးုရင္ Proton (ကားကုမၸဏီ) ကုိ လာလုပ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ သူတုိ႔ ပ႐ုိတြန္ကားေတြ စလုပ္ေတာ့ jurgen Schrempp (မာစီးဒီးကားကုမၸဏီဥကၠ႒) က ငါ့ကုိ ေျပာဖူးတယ္ "ပ်က္စီးၿပီ" တဲ့။ အမွန္ေပါ့။ လုံးဝ ပ်က္စီးသြားတာပဲ။ စီးပြားေရးအတူလုပ္ဖုိ႔ တံခါးလည္း ဖြင့္ေပးထားေသး၊ ကုိယ့္ဟာကုိလည္း အေသးစားထုတ္ကုန္ေတြ ခြဲၿပီး ထုတ္ခ်င္ေသး။ ဒါမ်ိဳးလုပ္လုိ႔ ရမလား။

ထုိင္းကုိလည္း ၾကည့္။ ထုိင္းႏုိင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ Detroit ျဖစ္ေနတယ္။ စပယ္ယာပတ္ပစၥည္းေလးေတြ သူတုိ႔ဆီမွာလုပ္၊ ကားေတြကုိ သူတုိ႔ဆီမွာဆင္။ ဒါမ်ိဳးေလာက္နဲ႔ သြားယွဥ္လုိ႔ ဘယ္ရမွာလဲ။ သူတုိ႔ ပ႐ုိတြန္ကုိ အကာအကြယ္ေပးဖုိ႔ဆုိၿပီး မေလးရွားေတြက သြင္းကုန္ေတြအားလုံး ပိတ္ဆုိ႔၊ လြတ္လပ္စြာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးစာခ်ဳပ္ကုိ ဆုိင္းငံ့ထား ... တဲ့။ အဲ့ဒါ သူတုိ႔ လူမ်ိဳးေရးသိကၡာကိစၥ။ သူတုိ႔ ပ႐ုိတြန္ကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ရဲ႕လား။ Volkswagen က ဝယ္ယူဖုိ႔ ေျပာတယ္။ သူတုိ႔က ျငင္းတယ္။ မေလးလူမ်ိဴးပဲ ဦးစီးရမယ္တဲ့။ အဲ့ဒီ စီးပြားေရးက အခုထိ အ႐ႈံး မရပ္ေသးဘူး။ ငါဆုိရင္ "ဒီကုမၸဏီကုိ ျဖဳတ္လုိက္ေတာ့။ ဒီကုမၸဏီက ေအာက္ေျခကေန ဘယ္ေတာ့မွ တက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ႈံးနဲ႔ လုံးျခာလုိက္ေနမယ့္စက္႐ုံပဲ" လုိ႔ ေျပာမိမွာပဲ။



ဇင္ေ၀ေသာ္
Zin Wai Thaw

ကြန္စစ္စတင္႔ ျဖစ္သူမ်ား

ေမး ။      ။ ေတာ္လွန္ေရးသမား စစ္စစ္ေတြဟာ ဘယ္လိုလူေတြပါလဲ။

ေျဖ ။     ။ ရုရွား စာေရးဆရာႀကီး တစ္ေယာက္ ေျပာဖူးပါတယ္။  ေတာ္လွန္ေရးသမား စစ္စစ္ေတြဟာ ပထမ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို  ေတာ္လွန္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ဖို႔  ႏိုင္ငံျခားသားေတြ မ႐ိွေတာ႔ဘူးဆိုရင္ အခ်င္းခ်င္း အုပ္စုခြဲၿပီး ဆက္လက္ ေတာ္လွန္ၾကပါတယ္ တဲ႔ ။ ကြန္စစ္စတင္႔ ျဖစ္လို႔ ခ်ီးက်ဴး စရာပါ။

ေမး ။     ။ အေနာက္က အမ်ိဳးသားေတြ နဲ႔ အာရွ အမ်ိဳးသမီးေတြ အိမ္ေထာင္က်တာ မ်ားၿပီး အေနာက္က အမ်ိဳးသမီးေတြ နဲ႔  အာရွ အမ်ိဳးသားေတြ အိမ္ေထာင္က်တာ ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔လဲ လို႔ ေမးတဲ႔ အခါမွာ အာရွ အမ်ိဳးသမီးေတြက ရင္႔က်က္တယ္ ( Girl ) ဂါးလ္ ကေန (Lady ) ေလဒီ ျဖစ္လာၾကတယ္၊ အာရွ အမ်ိဳးသားေတြကေတာ႔ အသက္ႀကီးလာေပမယ္႔ ( Man )မဲန္း ျဖစ္မလာဘဲ ( Big boys ) ဘစ္ ဘြိဳင္းပဲ ျဖစ္ေနၾကလို႔ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ ။     ။ ဘာမွ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ အာရွ အမ်ိဳးသားေတြက အာရွ အမ်ိဳးသမီးေတြထက္ ပိုၿပီး ကြန္စစ္စတင္႔ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကမၻာကေတာင္ သိေနမွပဲ။


ဇင္ေ၀ေသာ္

အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ခံယူမည္ ...

ဟူေသာ သတင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ...

၁။ သာဓုေခၚမိပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာအတြက္လည္းေကာင္း၊ သံအမတ္ႀကီးတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံအတြက္ လည္းေကာင္း၊ ထုိသတင္းကုိ ဖတ္ရ၊ ၾကားရၿပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကရေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား အတြက္လည္းေကာင္း သာဓုသုံးႀကိမ္ ေခၚပါ၏။

(ဓါတ္ပံုကို forward mail မွရရွိပါသည္။)

၂။ ထုိသတင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုအေၾကာင္းကလည္း ထူးထူးျခားျခား စဥ္းစားစရာမလုိဘဲ ေခါင္းထဲေရာက္လာသည္။
အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိက္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ …

(က) အေမရိကန္အစုိးရက မည္သုိ႔ တုန္႔ျပန္လာမည္နည္း။
(ခ) သူ၏ မူလဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္တုိ႔က မည္သုိ႔ တုန္႔ျပန္လာမည္နည္း။
(ဂ) အေမရိကန္လူထုကေရာ မည္သုိ႔ တုန္႔ျပန္လာမည္နည္း။

အေမရိကန္တုိ႔သည္ အေမရိကန္တုိ႔ ျဖစ္သည္အားေလ်ာ္စြာ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား တုန္႔ျပန္ေနၾကမည္ မဟုတ္ပါ။ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈဟူသည္ လူတုိင္းေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး မဟုတ္ပါလား။

၃။ ဥပမာအားျဖင့္ ဆုိပါမည္။
အေမရိကန္သုိ႔ သံအမတ္အျဖစ္ ေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ သံအမတ္ႀကီးသည္ ပ႐ုိတက္စတင့္ ခရစ္ယန္ဘာသာသုိ႔ ကူးေျပာင္းသြားသည္ ဆုိပါစုိ႔။

(က) ျမန္မာအစုိးရက မည္သုိ႔ တုန္႔ျပန္ေလမည္နည္း။
(ခ) ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ တုန္႔ျပန္မႈက မည္သုိ႔ ျဖစ္ေလမည္နည္း။
(ဂ) ျမန္မာျပည္သူလူထုကေရာ မည္သုိ႔ တုန္႔ျပန္လာေလမည္နည္း။

ဆုိးဆုိးရြားရြားႀကီးေတာ့ မျဖစ္ေလာက္၊ “သာသနာဖ်က္ေကာင္” ဘာညာစသည္ မသုံးစြဲၾကေလာက္ဟု ထင္ပါသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသည္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားေသာ၊ ယဥ္ေက်း၊ ရင့္က်က္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟု ဆုိႏုိင္ပါၿပီ။

၄။ အေမရိကန္တုိ႔ မေခၾက ။
မႏၲေလးမွာေနစဥ္က အေမရိကန္၊ ဂ်ာမန္ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မင္းကြန္းဖက္သုိ႔ လုိက္သြားခဲ့ဖူးသည္။ အေမရိကန္ေတြႏွင့္ အဂၤလိပ္စကား ေျပာရျခင္းသည္ အလြန္ပညာရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

မင္းကြန္းသုိ႔ေရာက္၊ လည္ပတ္ၿပီး အေအးဆုိင္၌ အေအးေသာက္ရန္ ထုိင္ေသာအခါ ဆုိင္က လူ႐ႈပ္ေနသျဖင့္ စားပြဲထုိးေလးက လက္မအား၊ ကုိယ္တုိင္သြားယူမွ ရမည့္သေဘာ ရွိေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူလည္ အေမရိကန္က ဂ်ာမန္ကုိ သြားယူေပးရန္ ခုိင္းသည္။ ဂ်ာမန္ကလည္း သူ လူလည္လုပ္သည္ဟု ထင္သျဖင့္ သြားေတာ့ ယူမည္။ သုိ႔ေသာ္ ရဟန္းအတြက္ႏွင့္ သူ႔အတြက္သာ ယူမည္။ အေမရိကန္အတြက္ ယူမေပးႏုိင္ဟု ဆုိသည္။

ထုိအခါ အေမရိကန္က အၿပံဳးမပ်က္၊ ႏွစ္ေယာက္သြားရန္ မလုိ၊ တစ္ေယာက္ဆုိ ရၿပီ၊ သူသြားမည္၊ သုံးေယာက္စလုံး (ရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္ လူႏွစ္ေယာက္) အတြက္ သူ ယူခဲ့ပါမည္ဟုဆုိကာ ထြက္သြားသည္။

အေမရိကန္ လူလည္က်သြားပုံကုိ ထုိေရာက္မွ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ သူ႔အျပဳအမူအရ ဂ်ာမန္ကပင္ ကေလးကလား ဆန္သြားေတာ့သည္။ သူက လူႀကီးလူေကာင္းဆန္သည္။ “မင္းက ငါ့အတြက္ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ငါကလည္း မင္းအတြက္ လုပ္မေပး” ဟူေသာ ကေလးဆန္မႈ သူ႔မွာ မရွိ။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈအရ ဂ်ာမန္ လုံးဝ ႐ႈံးသြားသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ အေမရိကန္တုိ႔က မေခၾက၊ ရင့္က်က္၊ ယဥ္ေက်းၾက၏။
ဤအျဖစ္အပ်က္ျဖင့္ သံအမတ္၏ ဗုဒၶဘာသာခံယူမႈသည္ ဘာသာေရးစစ္စစ္ မဟုတ္ႏုိင္ဟု ကြ်ႏု္ပ္ ေျပာေနျခင္း၊ စြပ္စြဲေနျခင္း မဟုတ္။ ဗုဒၶဘာသာကုိ ထဲထဲဝင္ဝင္ ေလ့လာမိေသာ ပညာတတ္တုိ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္သြားတတ္ၾကသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ဆုိလုိသည္က အျခားႏုိင္ငံမ်ားက “အေမရိကန္ေတြ ေရႊ႕လုိက္တဲ့ အဓိကက်ားကြက္တုိင္းဟာ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲ။ သူမ်ားထက္ အၿမဲတမ္း လက္ဦးေနတာပဲ” ဟု ဆုိလာေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ျပန္ေျပာရန္ စကားေတာ့ ရွိမည္မဟုတ္။

ေအာက္တုိဘာ (၃၀) ရက္ေက်ာ္ပါက ထုိအေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေပၚျပဴလာ အျဖစ္ဆုံး ပုဂၢဳိလ္ (၅) ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ ျဖစ္သြားႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ယခုပင္ သူက ျပည္သူ႔ႏွလုံးသားထဲ ေရာက္ေနေပၿပီ။ ေသခ်ာသည္က အေမရိကန္၊ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ပုိ၍ အားေကာင္းလာေပေတာ့မည္။ သူမ်ားကုိ မဆုိလို၊ သီဟနာဒ မ်က္ေစ့ထဲမွာပဲ ထုိသံအမတ္ ဇနီးေမာင္ႏွံက အရင္က ျမင္ဖူးတာထက္ ပုိ၍ က်က္သေရ ရွိေန၏။ အေမရိကန္တုိ႔ မေခၾက။ ယဥ္ေက်း၊ ရင့္က်က္ၾက၏။ တနည္းဆိုရေသာ္ အေမရိကန္တို႕သည္ political science ၊ Social science တို႕၌က်မ္းေက်၏။


သီဟနာဒ

ဝတၳဳတို ႏွစ္ပုဒ္

ၾကည္ညိုဖြယ္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
မႏၱေလးမွာ ဒကာတစ္ေယာက္က ဆြမ္းေလာင္းေနရင္း ကိုရင္ေလးကို အားေပးစကားမ်ား ေလွ်ာက္ထားေနသည္။
" ကိုရင္ေလး ႀကီးလာရင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးလို ျဖစ္ေအာင္ အခုကတည္း စာေတြ ႀကိဳးစားၿပီး လိုက္ထား ဘုရား၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ၾကည္ၫိုဖို႔ သိပ္ ေကာင္းတာပဲ "

" ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီး မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ၾကည္ၫိုဖို႔ သိပ္ ေကာင္းတာ "

" ကိုရင္  မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး အတၳဳပၸတၱိကို သိသလား၊ ဘာျဖစ္လို႔ ၾကည္ၫိုဖို႔ သိပ္ ေကာင္းတာပဲ လို႔ ေျပာတာလဲ ဘုရား "

"  မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ကိုရင္ေလးေတြ ေဘာလံုးပြဲ ၾကည္႔ခ်င္ရင္ ၾကည္႔ပါေစ။ ဘုန္းႀကီးတို႔ အ႐ြယ္ေရာက္ရင္ သူတိ႔ု မၾကည္႔ေတာ႔ပါဘူး တဲ႔။ ဆရာေတာ္ႀကီး ေၾကာင္႔ ကုိရင္တိူ႔ အခု ေဘာလံုးပြဲ ၾကည္႔ေနရတာပါ "
လိ႔ု မိန္႔ရင္း သပိတ္ကိုပုိက္ ၾကြသြားေလေတာ႕သည္။

ယင္း ဒကာကား ေအာ္ ကိုရင္ေလး မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ၾကည္ၫိုတာက သူ႕ အေၾကာင္း နဲ႔ သူေပကိုး ဟုသာ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေလေတာ႔သည္။

( သီဟနာဒ )


ကိုေ႐ႊဘ ခ်ထားဗ်
႐ြာသားေတြ ေ႐ႊဘရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ကား ၾကည္႔ေနၾကတယ္၊ ေ႐ႊဘလည္း လူဆိုးေတြနဲ႔ ဖိုက္တဲ႔အခန္းေရာက္ေရာ ေ႐ွ႕က ႐ြာသားက အားပါးတရ အားေပးေနတယ္
" ေ႐ႊဘတဲ႔ကြ၊ ခ်ထား၊ လူဆိုးႏွစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ႔တယ္။ ေဟး ဒါမွ  ေ႐ႊဘကြ "

  ေနာက္ကလူ သည္းမခံႏိုင္ေတာဘူး၊၊ ဒါနဲ႔
" ေဟ႔လူ၊ မိုက္႐ိုင္းလွပါလား။ မင္း ဘယ္႐ြာသားလဲ။ ကိုေ႐ႊဘ လို႔ ေခၚပါကြ "

ဒီေတာ႔မွ
" ကိုေ႐ႊဘတဲ႔ ခ်ထားဗ် "

^ ဇင္ေဝေသာ္  ^


ကမ္းလက္

စီးပြားေရး ပဥၥလက္ (၁)

လီကြမ္းယုရဲ့ Hard Truths (to keep Singapore going) ထဲက သင့္ေတာ္မယ့္ အပိုင္းေတြကို ေရြးၿပီးဘာသာျပန္ထားတာပါ။ သူ႔အေတြးအေခၚ၊ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရင့္အရင္ စာအုပ္ေတြမွာ တခ်ိဳ႕ပါခဲ့ေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ လူငယ္ဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားတဲ့ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ၿပီး အေမးအေျဖပံုစံဆိုေတာ့ ပိုၿပီးသြက္ေနတယ္လို႔ ခံစားရလုိ႔ပါ။ တစ္စံုတစ္ရာ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္


ေမး ။     ။ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈမွာ စကၤာပူဟာ ကမၻာ့ထိပ္တန္းအဆင့္ ဝင္ႏုိင္ပါသလား။

ေျဖ ။    ။ ဒါက တစ္ကမၻာလုံးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ကိစၥ။ ထိပ္မွာ ရပ္တည္ဖုိ႔ လူေတာ္ေတြ အလုံအေလာက္ မရွိဘူးဆုိရင္ အၿမဲတမ္း ဒုတိယေနရာကပဲ ရွိေနမွာပဲ။ ၁၉၉၂ - ခုႏွစ္က ဂ်ာမန္ကားကုမၸဏီ Daimler Bens ဘုတ္အဖြဲ႔ထဲ ဝင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဥကၠ႒၊ စီအီးအုိလည္းျဖစ္တဲ့ Jurgen Schrempp (မာစီးဒီးကားကုမၸဏီဥကၠ႒) က ေျပာတယ္။ ကားကုမၸဏီတံဆိပ္ေတြ ကမၻာတစ္ဝွမ္းလုံးမွာ ေလ်ာ့က်သြားလိမ့္မယ္။ ကားကုမၸဏီ (၁၀) ခု (၁၂) ခုေလာက္ပဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္နဲ႔ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ ကုမၸဏီအတြက္ ကမၻာကုိ ထြက္ၾကည့္ခဲ့တာ။ ပထမ အေမရိကန္ ကားထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီ Chrysler ကုိ ရဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈမတူေတာ့ မရခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီေနာက္ ဂ်ပန္နဲ႔ ကုိရီးယားကုိ သြားတယ္။ မေအာင္ျမင္ျပန္ဘူး။

ဒါကုိ ၾကည့္ေပါ့။ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ နယ္ပယ္တစ္ခုခုမွာ ကုိယ္က ထိပ္တန္းအဆင့္ မရွိဘူးဆုိရင္ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ခ်န္ပီယံေတြကပဲ ထိပ္တန္းမွာ ေနေနၾကမွာပဲ။ ဥပမာ ... ထုိင္ဝမ္ကုိၾကည့္။ သူတုိ႔မွာ လူဦးေရ သန္း (၂၀) ေက်ာ္ ရွိမယ္။ သြင္းကုန္ေတြ ပိတ္ၿပီး ပုိ႔ကုန္ေတြ ပုိအားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကတယ္။ အစပုိင္းေတာ့ သူတုိ႔ ေအာင္ျမင္တယ္။ လက္(ပ္)ေတာ့ေတြ၊ ဆီမီးကြန္ဒတ္တာေတြ ကြန္ပ်ဴတာခ်စ္(ပ္)ေတြ ပုိ႔ၾကတယ္။

အခု Wall Street Journal ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူတုိ႔ လြင့္သြားၿပီ။ ဂ်ပန္နဲ႔ ကုိရီးယားကုိ သူတုိ႔ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ဂ်ပန္နဲ႔ ကုိရီးယားက လူဦးေရ ပုိမ်ားသလုိ လူေတာ္ေတြလည္း သူတုိ႔ထက္ ပုိမ်ားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထုိင္ဝမ္သမၼတက သူ႔ႏုိင္ငံက ကုမၸဏီႀကီးေတြ ဆက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ေငြေတြ ထုတ္ေခ်းေပးတယ္။ ဒါက ေရတုိပဲ ရမွာေပါ့။ တကယ့္ျပႆနာက သူတုိ႔နဲ႔ အမီလုိက္ႏုိင္ဖုိ႔ R and D ရွိသလား ဆုိတာပဲ။ (Research and Development - သုေတသနႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိုးတက္မႈ)

ေဟာင္ေကာင္မွာလည္း လူဦးေရက (၇) သန္းပဲ ရွိတယ္။ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ေဟာင္ေကာင္မွာ ဘယ္လုိလူေတြ ရွိသလဲ။ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ ေစ်းကြက္ကစားသူေတြပဲ ရွိတယ္။ Li Ka Shing က ကမၻာကုိ ေရာင္းဖုိ႔ ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္ႏုိင္သလား။ မထုတ္လုပ္ႏုိင္ဘူး။ သူ လုပ္လုိ႔ရတာက အိမ္အေရာင္းအဝယ္၊ ဆိပ္ကမ္းစီးပြားေရး၊ လက္လီအေရာင္းဆုိင္နဲ႔ တယ္လီဖုန္းကုမၸဏီပဲ။ ေဟာင္ေကာင္မွာ အေအာင္ျမင္ဆုံး ကုမၸဏီက ဘာလဲ။ Li and Fung ကုမၸဏီပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ္တဲ့ ညီအကုိႏွစ္ေယာက္။ သူတုိ႔ဟာ ေဟာင္ေကာင္ကုမၸဏီတုိင္းရဲ႕ ေလာဂ်စ္စတစ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းပဲ။ သူတုိ႔လည္း ကုန္ မထုတ္လုပ္ၾကဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ သူမ်ားေတြနဲ႔ မယွဥ္ႏုိင္လုိ႔။ တ႐ုတ္က ကုန္ထုတ္မႈလုပ္တယ္။ ထုိင္ဝမ္ကေတာင္မွ ျပည္မႀကီးထဲက ရယ္ဒီမိတ္ေတြနဲ႔ စၿပီး ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တုိ႔မွာ ဒါမ်ိဳး အေျခအေန မရွိခဲ့ဘူး။ ငါတုိ႔ စကၤာပူက လယ္သမားေတြနဲ႔ စခဲ့ရတာ။ အဲ့ဒီအထဲက တခ်ိဳ႕ေတာ့ ကုန္သည္ပြဲစား ျဖစ္လာတာေပါ့။ အမွန္တကယ္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဆန္ဆန္ စီးပြားေရးသမားေတြ ျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္ေတြ လုိတယ္။

ေမး ။     ။ စကၤာပူက ခရီေယးတစ္(ဖ္)လုိ ကုမၸဏီက ကမၻာ့ေစ်းကြက္ထဲကုိ ဝင္တုိးလုိ႔ မရႏုိင္ဘူးလား။ ဟုိတစ္ခါက အသံကဒ္ (Sound Cards) ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေဆာင္ခဲ့ဖူးေသးတာပဲ။

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္။ Creative ဟာ စကၤာပူ ဦးေဆာင္ကုမၸဏီ လက္တစ္ဆုပ္စာထဲက တစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကုိေရာက္ေအာင္ သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ႀကိဳးစားခဲ့ရသလဲဆုိတဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ အမီလုိက္ႏုိင္ဖုိ႔ Silicon Valley က လူေတြနဲ႔ လုပ္ေနရတာ။ စကၤာပူမွာ အဲ့သလုိ လူေတာ္ေတြ မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘူး။ ေနာက္ဆုံး Creative က MP3 Player, Sound blasters ေတြ ထုတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီျပင္ ကုမၸဏီေတြက အခု သူတုိ႔ကုိ မီသြားၿပီ။

အစားအေသာက္နဲ႔ အေဖ်ာ္ယမကာကုမၸဏီ Tea Yih Jia လည္း မဆုိးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကဘက္ကုိ ဦးတည္လုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဟုိက ပက္ပစီကုိလာ (Pepci Co) ဆုိတဲ့ အေကာင္ႀကီးေတြက ဖမ္းစားလုိက္မွာပဲ။

ငါ ဘယ္လုိ သိတယ္ ထင္လဲ။
ပက္(ပ္)စီ အစည္းအေဝးေတြ ငါ တက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူတုိ႔က စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းေတြ တစ္ကမၻာလုံးကေန ရေအာင္စု၊ ထုတ္လုပ္ၿပီး လက္တင္အေမရိကတစ္တုိက္လုံးကုိ ျဖန္႔ေရာင္းတာ။ တစ္ကမၻာလုံးက ႐ုပ္ရွင္႐ုံတုိင္းမွာ သူတုိ႔စားေသာက္ဆုိင္ေတြ ရွိတယ္။ Tea Yih Jia ကုိ သူတုိ႔က ဝါးမ်ဳိသြားမွာ။ သူတုိ႔ကုိ မယွဥ္ႏုိင္ဘူး။

ဒီေတာ့ ပုံတူကူးခ်ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္မယ္ဆုိရင္ အထာမက်ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ငါ ျမင္တယ္။ ကမၻာ့ရြာထဲမွာ ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုလုံး ပြင့္ေနတယ္။ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ဒီအတုိင္းပဲ သြားေနမွာပဲ။

ဒီေတာ့ တုိ႔အနာဂတ္က ဘာလဲ။
ႀကိဳးစားၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္၊ ဒီလုိလား။
ဘယ္နယ္ပယ္မွာ ၿပိဳင္မွာလဲ။ ဘာေတြ ထုတ္လုပ္ၾကမွာလဲ။
အေသးစားပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္မယ္။ အဲ့ဒီ အေသးစားပစၥည္းက ဘာလဲ။
ငါတုိ႔ လုပ္တာနဲ႔ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ဗီယမ္နမ္ေတြကလည္း လုိက္လုပ္ၾကမွာပဲ။

ေမး ။     ။ဒါေပမယ့္ စကၤာပူဟာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစင္တာအေနနဲ႔ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ နယ္ပယ္အသစ္ျဖစ္တဲ့ Life Science လုိ ပညာရပ္ေတြမွာ ...

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္။ Life Science လို ပညာရပ္ေတြမွာ ပုိၿပီး တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တုိ႔ဟာ ဒီနယ္ပယ္မွာ ဦးေဆာင္ႏုိင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ႏုိင္မလား။ လုံးဝ မေရာက္ႏုိင္ဘူး။

အဲ့ဒီကုမၸဏီေတြကုိ ငါတုိ႔ ေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္တာက သူတုိ႔ စူးစမ္းရွာေဖြေတြ႔႔ရွိခ်က္ေတြအတြက္ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈ ေကာ္ပီ႐ုိက္ကိစၥကုိ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ထားေပးမႈ၊ သူတုိ႔ သုေတသနပညာရွင္၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြအတြက္ ေနခ်င့္စဖြယ္ ေနရာေပးထားႏုိင္မႈ၊ ငါတုိ႔ လူထုကုိ အေျခခံၿပီး သူတုိ႔ စမ္းသပ္ခ်င္တာေတြ စမ္းသပ္လုိ႔ရေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးထားႏုိင္မႈ ... ဒါေလာက္ပဲ။ တုိ႔ဆီမွာ ေဆး႐ုံေတြက အဆင့္မီတယ္။ လူေတြကလည္း လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးထားႏုိင္တာ။

ဒါေတာင္မွ ငါတုိ႔ လုပ္ေနတာေတြကုိ သူတုိ႔ မသိမျမင္တာ မဟုတ္ဘူး။ တ႐ုတ္ျပည္က ေဆး႐ုံေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း အဆင့္မီလာလိမ့္မယ္။ တ႐ုတ္လူနာကုိ ေဆးစစ္ဖုိ႔ုဆုိရင္ ကုမၸဏီေတြက တ႐ုတ္ျပည္ကုိ သြားၾကမွာေပါ့။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ဟုိမွာက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ ပုိမ်ားတာကုိး။ ဒါေပမယ့္ အသိဉာဏ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြအတြက္ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈ မေပးႏုိင္ေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ တုိ႔ဆီမွာလုိ အိႏၵိယန္းေတြ၊ မေလးေတြ၊ လူျဖဴ (ေကာ့ေကးရွန္း) ေတြနဲ႔ အျခားလူမ်ိဳးကြဲေတြ မရွိေသးဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ လာမယ့္ အႏွစ္ (၂၀) နဲ႔ (၃၀) အထိေတာ့ ငါတုိ႔က ပူစရာ မလုိေသးဘူး။ ဒီထက္လည္း ၾကာေကာင္းၾကာႏုိင္တယ္။

အိႏၵိယက ေဆး႐ုံေတြ ကမၻာ့အဆင့္မီဖုိ႔၊ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ်က္ေတြ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရမႈ အိႏၵိယမွာ ရွိဖုိ႔ဆုိတာကလည္း ငါေတာ့ မျမင္မိေသးဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ တုိ႔က ပူစရာ မလုိေသးဘူးလုိ႔ ေျပာတာ။ ဖရီးမားကတ္ထဲမွာ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ ဂလုိဘယ္ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥဟာ ႏုိင္ငံတုိင္း ရင္ဆုိင္ရမယ့္ စိန္ေခၚမႈပဲ။ ဒီေတာ့ ထုိင္ဝမ္တုိ႔၊ ေဟာင္ေကာင္တုိ႔ ဒါမ်ိဳးေတြ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ Shenzhen (ရွန္ဟုိင္း) ကေတာ့ စြမ္းႏုိင္တယ္။ အဲ့ဒါ လူဦးေရ (၇) မီလီယံေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီ (၇) မီလီယံသာရွိတဲ့လူေတြက သန္း (၁၃၀၀) မီလီယံထဲက ေရြးထုတ္ထားတဲ့ လူေတြမုိ႔။

၃.၂ မီလီယံ လူဦးေရထဲက တုိ႔ ဘယ္သူေတြ ေရြးထုတ္ၾကမလဲ။
ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားေတြမရွိဘဲ တုိ႔ဘာမွ လုပ္လုိ႔ မရဘူး။ ေရရွည္မွာ အဲ့သလုိ လူေတာ္ေတြ ဆက္ၿပီး ေမြးယူရမယ္။ ပညာကုိ ငါတုိ႔က တန္ဖုိးထားေနသေရြ႕ ငါတုိ႔ ေလာေနစရာလည္း မလုိေသးဘူးလုိ႔ ထင္တယ္။

ေမး ။     ။ မစၥတာလီ ေျပာခဲ့တာက ႏုိင္ငံကေသးေသး။ လူဦးေရက နည္းနည္း၊ အရင္းအျမစ္ကလည္း အတုိင္းအတာတစ္ခုေလာက္သာရွိ၊ ဒီေတာ့ ကမၻာ့ခ်န္ပီယံံျဖစ္ဖုိ႔ အႀကီးစား ထုတ္လုပ္မႈကိစၥအေၾကာင္းေတြကုိ စဥ္းစားေတာင္ မေနနဲ႔လုိ႔ ဆုိလုိတာလား။

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္။ ေအာင္ျမင္လာၿပီဆုိတာနဲ႔ မင္းကုိ ဝါးမ်ိဳပစ္လုိက္မွာပဲ။ ကမၻာ့အဆင့္ ကုမၸဏီႀကီးေတြကုိ ၾကည့္။ တစ္ခုကုိတစ္ခု ဝါးမ်ဳိဖုိ႔ ေခ်ာင္းေနၾကတာ။

ေမး ။     ။ ဒါေပမယ့္ ဖင္လန္က ႏုိကီယာ ထုတ္ႏုိင္တယ္။ ဆြီဒင္မွာလည္း အုိင္ကီးယား (IKea) လုိ ကုမၸဏီ ရွိတယ္။ ဒါေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ႏုိင္ငံအႀကီးအေသးနဲ႔ ကမၻာ့အဆင့္မီ ထုတ္လုပ္ႏုိင္မႈက သိပ္ မသက္ဆုိင္သလုိပဲ။

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္ၿပီ။ ဆြီဒင္၊ အုိင္ကီးယား။ တုိ႔ သူတုိ႔နဲ႔ သြားယွဥ္မလား။ တုိ႔မွာ အုိင္ဒီယာ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဒီဇုိင္နား လူေတာ္ေတြ ရွိသလား။ ဆြီဒင္ကလူေတြက ဒီဇုိင္းပညာမွာ သိပ္ ေတာ္တယ္မုိ႔႔လား။

ႏုိကီယားရဲ႕သမုိင္းကုိ ျပန္ၾကည့္။ ႏုိကီယာကုိ ထိမ္းထားတဲ့လူေတြက ဆုိဗီယက္နဲ႔ မကင္းတဲ့လူေတြ။ ဖင္လန္က လူဦးေရ (၅) သန္း (၆) သန္းေလာက္ ရွိမယ္။ ေရရွည္မွာ ကုိရီးယားနဲ႔ ဂ်ပန္ကုိ သူတုိ႔ ယွဥ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္သလား။ တီထြင္ႀကံဆႏုိင္တဲ့ ေခါင္းေကာင္းေကာင္းေတြ သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ရႏုိင္မွာလဲ။

သူတုိ႔ကုိ ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ဦး။ ဂ်ပန္ေတြက ပစၥည္းအစုံထုတ္တယ္။ အၿမဲတမ္းလည္း ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ လွ်ပ္စစ္မုတ္ဆိတ္ရိပ္စက္ ငါ သုံးတယ္။ ေျခာက္လျပည့္တုိင္း ေမာ္ဒယ္အသစ္တစ္ခု ထပ္ထြက္တယ္။ အရည္အေသြးက အရင္ေမာ္ဒယ္နဲ႔ သိပ္ မကြာဘူး။ ဒါနဲ႔ ငါ ေျပာတယ္ "သိပ္ မထူးပါဘူး။ မဝယ္နဲ႔" လုိ႔။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔က ပုိပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္လာၾကတာ။ မဝယ္လုိ႔ မရေအာင္ လုပ္လာၾကတာ။ ဂ်ပန္ေတြက ကားကေန ေခါက္ဆြဲစားတဲ့တူအထိ လုပ္ေနၾကတာ။

အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈက တစ္မ်ိဳး။ စနစ္တက် ေကာက္ေၾကာင္းဆြဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းကုိ အႏုိင္ယူမယ္။ ဒါမ်ိဳး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ေတြ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းကေန ထြက္လာမွာလုိ႔ ငါ ယုံၾကည္တယ္။ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈမွာ အေမရိကန္ေတြ ဂ်ာမန္နဲ႔ ဂ်ပန္ေတြေအာက္ ေရာက္သြားတယ္။ ဘာမွ မၾကာလုိက္ဘူး။ အင္တာနက္နဲ႔ ေဖာက္ထြက္လာခဲ့ၾကေရာ။ မုိက္က႐ုိေဆာ့(ဖ္)၊ ဘီး(လ္)ဂိတ္၊ ဒဲ(လ္) စတာေတြ။ သူတုိ႔က ႐ုတ္တရက္ႀကီး စီးပြားေရးေထာင္တက္သြားတယ္။ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ဂ်ပန္ေတြ မီေအာင္ လုိက္ၾကေပဦး။

အခ်ိန္နဲ႔အညီ တီထြင္တဲ့ေနရာမွာ ဂ်ပန္ေတြက နံပါတ္တစ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ေတြက အသစ္အဆန္းတစ္ခုခုကုိ အၿမဲတမ္း အရင္ေတြ႔ေနတတ္တယ္။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြ ရွိဖုိ႔ ဘာေတြ လုိအပ္သလဲ။

လူ႔သမုိင္းကလည္း အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုပဲ။ အေမရိကန္ေတြက ဘာမွမရွိတဲ့ေျမေပၚ ေရာက္ေအာင္သြားၿပီး တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္လာခဲ့ၾကတာ။ အိႏၵိယန္းလူနီေတြကုိ သတ္၊ ေျမေတြသိမ္း၊ ကြ်ဲေတြသိမ္း၊ အဲ့ဒါ သူတုိ႔ ဘယ္သူေတြဆုိတာ ျပတာပဲ။ မင္းက ဒီေနရာမွာ ၿမိဳ႕တည္၊ မင္းက ၿမိဳ႕သူႀကီးလုပ္၊ ငါက တရားသူႀကီး လုပ္မယ္၊ မင္းက ရဲအရာရွိလုပ္၊ ငါက ကုန္သည္လုပ္မယ္၊ စၾကစုိ႔။ အဲ့သလုိမ်ိဳး။ အဲ့ဒီ ယဥ္ေက်းမႈက ဒီေန႔အထိ ရွင္သန္ေနတုန္း။

"There is the belief that you can make it happen." "ယုံၾကည္မႈသာရွိရင္ ျဖစ္ေအာင္လည္း လုပ္လုိ႔ ရတယ္"


ဇင္ေ၀ေသာ္
Zin Wai Thaw

ဖြင့္ထားေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

ဤေခါင္းစဥ္ေအာက္၌ မိမိကုိယ္တုိင္ ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ဆုိင္ေသာ စကၤာပူ၏ အားသာခ်က္တုိ႔ကုိ ေဆြးေႏြးရန္ အႀကံျဖစ္မိသည္။ အစုိးရေပၚလစီႏွင့္မဆုိင္၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္သာ ဆုိင္၏။ ဤ၌ က႑အခ်ိဳ႕ ၿခံဳငုံမိသမွ် ၿခံဳငုံမိေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားမည္။ စကၤာပူဟူသည္ အေၾကာင္းမဲ့ ေရွ႕ေရာက္ေနေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္၊ အေကာင္းတကာ့အေကာင္းမ်ား ရရွိေစရန္ အမွန္ပင္ တံခါးဖြင့္ထားေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည္။

ပထမဆုံး စကၤာပူအမ်ိဳးသားတကၠသုိလ္၊ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ National University of Singapore Buddhist Society (www.nusbs.org.sg) အေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးျပပါမည္။ လူငယ္ေလးမ်ားပင္ ျဖစ္လင့္ကစား သူတုိ႔က အပိတ္မ်ား မဟုတ္ၾက။ စကၤာပူ၌ မဟာယာန ပုိအားေကာင္းသည္ဟုဆုိေစ၊ ေထရဝါဒႏွင့္ အျခားယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ မ်က္ကြယ္မျပဳၾက။ သူတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိပင္ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္သာ လက္ခံသည္။ ေထရဝါဒ၊ မဟာယာန၊ ဇင္၊ တိဗက္တန္စသည့္ သီးသန္႔နာမည္မ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ လက္မခံ။ မဟာယာနမွ ေကာင္းတာကုိ ယူသည္။ ေထရဝါဒ၊ ဇင္၊ တိဗက္တန္တုိ႔ထံမွ ေကာင္းတာကုိ ယူသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ဩဝါဒါစရိယမ်ား တင္ေျမွာက္ရာ၌ပင္ ဤယဥ္ေက်းမႈ ေလးခုစလုံးမွ ဆရာေတာ္မ်ားပါေအာင္ အနည္းဆုံး ေလးပါး တင္ေျမွာက္ၾကသည္။ ဩဝါဒ ခံယူၾကသည္။ သူတုိ႔ အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ ကုိက္ညီေသာ၊ လက္ေတြ႔က်ေသာ ဩဝါဒတုိ႔ကုိ က်င့္သုံးၾကသည္။ သုိ႔ျဖင့္ မဟာယာန၊ ေထရဝါဒ ဘာသာေရးဓေလ့ထုံးစံမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက အကြ်မ္းတဝင္ ရွိေနေလေတာ့သည္။



သူတုိ႔မွာ ဗုဒၶဘာသာသာ ရွိသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ အမည္နာမ မရွိ။ ေကာင္းသည္ဟု ထင္သည္။ တိဗက္တန္ဗုဒၶဘာသာကလည္း အေၾကာင္းမဲ့ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္။ ဇင္ဗုဒၶဘာသာကုိလည္း အေၾကာင္းမဲ့ အေမရိကန္ေတြ က်င့္သုံးေနၾကသည္ မဟုတ္။ ေကာင္းကြက္မ်ား ရွိကုိရွိပါသည္။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ပဲ ေကာင္းၿပီး သူမ်ားဟာကုိ ေလ့လာရမွန္း မသိေသာ ယဥ္ေက်းမႈသည္ အပိတ္ျဖစ္သည္။ အေတြးအေခၚ ပိတ္ေနသည္။ အုိင္ဒီယာတုိ႔ ပိတ္ေနသည္။

ဒုတိယ ေဆြးေႏြးလိုေသာ အဖြဲ႔အစည္းက မိမိ ေနထုိင္သီတင္းသုံးရာ ေက်ာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤေက်ာင္းသည္ ၂၀၁၀- ခုႏွစ္က ႏွစ္ (၅၀) ျပည့္ခဲ့ၿပီး သက္တမ္းႏုႏု စကၤာပူ၌ ဒုတိယ ေရွးအက်ဆုံး ေထရဝါဒ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ျဖစ္သည္။ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္က သီရိလကၤာဆရာေတာ္။ ထုိဆရာေတာ္ႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီး သီရိလကၤာဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ဆက္လက္ ေက်ာင္းထုိင္သည္။ သီဟနာဒကား ၂၀၀၃ - ခုမွ ဤေက်ာင္းကုိ ေရာက္သည္။

ေက်ာင္းဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔ကလည္း အဖြင့္မ်ား ျဖစ္သည္။ အပိတ္ မဟုတ္ၾက။ သီရိလကၤာရဟန္း၊ ျမန္မာ ရဟန္းဟု မစြဲ။ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ႏွင့္ အံဝင္ခြင္က်ရွိေသာ သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈကုိ က်င့္သုံးသည္။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကို က်င့္သုံးသည္။ သီရိလကၤာဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္မ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔က်ေသာ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈကုိ က်င့္သုံးရန္ လက္မေႏွးၾက။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီရိလကၤာႏွင့္ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈတုိ႔မွ အားသာခ်က္တုိင္းကုိ ရယူၾကသည္။ ေကာင္းသည္ဟု ထင္၏။ ဘုရားအဆုံးအမက တစ္ခုတည္း၊ ယဥ္ေက်းမႈကသာ ကြဲေန၏။

ထုိ႔ထက္ ထင္ရွားေသာ တံခါးဖြင့္ဝါဒမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး တင္ေျမွာက္ေရးပင္ ျဖစ္၏။ ဤေက်ာင္းကား သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈ အျမစ္ခုိင္ေနေသာ ေက်ာင္းျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးတုိင္းလည္း သီရိလကၤာရဟန္းေတာ္ ျဖစ္ေနရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤဥပေဒကုိ “စလုံး” ဗုဒၶဘာသာတုိ႔က ဂ႐ုမစုိက္။ အလုပ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းကုိ ေက်ာင္းထုိင္တင္မည္။ သီရိလကၤာေသာ၊ ျမန္မာေသာ၊ ထုိင္းေသာ၊ ဘာေသာညာေသာ မရွိၾက။ သုိ႔ျဖစ္ပင္ ျမန္မာရဟန္း ေက်ာင္းထုိင္ ျဖစ္လာခဲ့၏။ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ သီရိလကၤာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိ႔၌ ဤမွ်ရဲတင္းေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္။

စလုံး ဗုဒၶဘာသာေတြအျမင္က ရွင္းသည္။ ရဟန္းဟူသည္ ဘုရားသားေတာ္ ျဖစ္သည္။ ဤမွ် ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးမၾကည့္၊ သကၤန္းေရာင္ မၾကည့္၊ အသားအေရအေရာင္ကုိ မၾကည့္။ ပြင့္၏။ မပိတ္။
ဤ၌ ညံ့ေနရစ္သည္က ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာ ဗုဒၶဘာသာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ေထရဝါဒခ်င္း တူသည္ဟု ဆုိေစ၊ ျမန္မာအခမ္းအနား၌ သီရိလကၤာေတြက ေယာင္ေတာင္ေတာင္၊ သီရိလကၤာ အခမ္းအနား၌ ျမန္မာေတြက ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္။ စလုံး ဗုဒၶဘာသာေတြက ႏွစ္ခုစလုံးႏွင့္ အံဝင္ေအာင္ လုပ္ျပသြားႏုိင္သည္။ အားသာခ်က္ မဟုတ္ပါေလာ။ သူတုိ႔၏ အဓိက အားသာခ်က္သည္ အစြဲနည္းျခင္း ျဖစ္သည္။

အခ်ိဳ႕ျမန္မာတုိ႔က ေမးတတ္ၾကသည္။ ဤတ႐ုတ္ေတြ ေထရဝါဒစစ္သလားဟု ျဖစ္၏။ ၾကည့္ပါေလ၊ ေက်ာင္းထဲ၌ ကြမ္ယင္မရွိ၊ ဘာမရွိ၊ ဘုရားဆင္းတုသာ ရွိ၏။ တစ္ေန႔သုံးႀကိမ္ ဘုရားရွိခုိး၏။ ဒကာ၊ ဒကာမ အမ်ားစုက မဂၤလသုတ္၊ ရတနသုတ္၊ ေမတၱသုတ္ သုံးသုတ္ အလြတ္ရ၏။ တရားထုိင္၏။ သင္ ပရိတ္သုံးသုတ္ အလြတ္ရပါ၏ေလာဟု ေမးရန္သာ ရွိ၏။

သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ေထရဝါဒစစ္လွၿပီ ထင္ေသာ ထုိထုိျမန္မာတုိ႔က ညေနပုိင္း သစ္သီးကပ္ၾက၏။ ေက်ာင္းမွ တ႐ုတ္ဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔က ဆြမ္းသစ္သီးစသည္တုိ႔သည္ (၁၂) နာရီေက်ာ္က မကပ္သင့္ေၾကာင္း ရွင္းျပတတ္၏။ ထုိအခါ ေရႊျမန္မာတုိ႔က တ႐ုတ္တုိ႔ သူတုိ႔ေနရာမို႔ ဘာမကပ္ရ၊ ညာမကပ္ရ လူစြာလုပ္သည္ဟု ထင္ၾကသည္။ အမွန္မူ ထုိထုိေရႊျမန္မာတုိ႔ “ခ်ာ” ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ပန္းကပ္ေသာ္ မည္သူမွ သူတုိ႔ကုိ မတား။

ကြ်ႏု္ပ္ဆုိလုိခ်င္ေသာ အခ်က္သည္ ဘာသာေရးမွာလည္း စလုံးေတြ “မခ်ာ” ဟူေသာ အခ်က္ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ေဆြးေႏြးလုိေသာ အခ်က္က သူတုိ႔ ပညာေရးျဖစ္သည္။ ပညာေရးေကာင္းသည္။ ပညာေရးသာမက အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္ေသာ္ ဘာလုပ္ရမည္၊ ဘာလုပ္သင့္သည္ဆုိတာမ်ိဳးေတြကုိပင္ ႀကံဳလွ်င္ႀကံဳသလုိ ငယ္စဥ္ကတည္းက ပညာေပးတတ္ၾက၏။

ဤမွ စလုံး ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္ သြားၾကစဥ္ က်ိဳက္ထီး႐ုိးမွအျပန္ ကားႏွစ္စီးအနက္ တစ္စီးက ပ်က္ေန၏။ အနည္းငယ္ စုိးရိမ္မိသည္။ စလုံးမ်ားက ကားဒ႐ုိင္ဘာႏွင့္ ဧည့္လမ္းညႊန္ကုိ ဆူလား၊ ႀကိမ္းလား လုပ္ေနေလမည္လားဟူေသာ အေတြးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရွ႕ကားကုိ ခဏ အနားယူခုိင္းၿပီး အျခားကားတစ္စီးကုိ တားၿပီး ထုိကားပ်က္ရွိရာ ျပန္လုိက္သြားမိသည္။ ေရာက္ေသာအခါ အံ့ဩဖြယ္ ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ သူတုိ႔အားလုံး စိတ္မဆုိး၊ စိတ္မညစ္ၾက။ ကားသမား စက္ျပင္ေနခ်ိန္ အခ်ိန္ျဖဳန္းသည့္သေဘာျဖင့္ ပရိတ္ရြတ္ ၿပိဳင္ေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္တလွည့္စီ ရြတ္ၿပီး အမွတ္ေပးေနၾကသည္။ မိမိေရာက္သြားေသာအခါ အခုမွ အမွတ္ေပးဒုိင္ပါ ေရာက္လာသည္၊ ဘုရားမသည္ဟု လက္ခုပ္လက္ဝါး တီးၾက၏။ ထပ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ထုိကားေပၚ၌ လူေပါင္း သုံးဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ (၃၀) မျပည့္မီ စက္လည္း ျပန္ေကာင္းသြားေတာ့၏။ စိတ္ညစ္ခ်ိန္မရ၊ စိတ္ဆုိးခ်ိန္မရ၊ ဆူခ်ိန္ေငါက္ခ်ိန္ မရလုိက္ၾကေတာ့။ ဤသုိ႔ နည္းလမ္းရွာေဖြတတ္ျခင္းသည္ သူတုိ႔ပညာေရး၏ အစိတ္အပုိင္း ျဖစ္၏။

သီဟနာဒကုိယ္တုိင္ ျမန္မာေတြႏွင့္ ခရီးသြားခဲ့ဖူးသည္။ ကားပ်က္ၿပီဆုိလွ်င္ ဘာလုပ္လုိ႔ လုပ္ရမည္ မသိ။ စက္ပ်က္သျဖင့္ စိတ္ညစ္ေနရွာေသာ ကားသမားကုိ ဝုိင္းဆူၾကသည္သာ မ်ား၏။ မည္သူ႔အတြက္မွ ေကာင္းက်ိဳးမရွိ။

အစပထမပုိင္းက ဤေက်ာင္း၌ ျမန္မာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သင္တန္းမ်ား၊ တရားပြဲမ်ား၊ ပ႒ာန္းပြဲမ်ား မရွိ။ သူတုိ႔ စလုံးတုိ႔ အခမ္းအနားမ်ားသာ ရွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ ဩဝါဒေပးရသည္။ ဤေက်ာင္းသည္ သံဃိကေက်ာင္းသာ ျဖစ္သည္။ အစုိးရဥပေဒအရ “စလုံး” တုိ႔ ပုိင္သည္။ ဘုရားဥပေဒအရ သံဃာပုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ဘယ္သင္တန္းမဆုိ ေက်ာင္းအားပါက၊ စာသင္ခန္းမ်ား အားပါက လက္ခံသင့္သည္။ သုိ႔မွသာ အစုိးရဥပေဒကုိလည္း မေဖာက္၊ ဘုရားဥပေဒကုိလည္း မေဖာက္ရာ ေရာက္မည္ဟု ျဖစ္သည္။

မွန္၍ လက္ေတြ႔က်ေသာ ဩဝါဒမွန္း သူတုိ႔သိသည္။ အားတက္သေရာ အားေပးၾကသည္။ ဓမၼကုိ သင္တာမွန္လွ်င္ တ႐ုတ္လုိပဲ သင္သင္၊ အဂၤလိပ္လုိပဲ သင္သင္၊ ျမန္မာလုိပဲ သင္သင္၊ သာသနာျပဳျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္သြားၾကေတာ့သည္။

ထုိမွေနာက္ တ႐ုတ္မင္ဒရင္းလုိ ဓမၼသင္တန္းမ်ား၊ ျမန္မာလုိ ဓမၼသင္တန္းမ်ား၊ တတ္စြမ္းသေရြ႕ လက္ခံလာခဲ့ၾကသည္မွာ သာဓုေခၚစရာပင္ ျဖစ္သည္။ စကၤာပူ၌ ဤေက်ာင္းမ်ိဳး ေဒၚလာဘီလီယံရွိလည္း ဝယ္၍ မရ၊ အစုိးရက ေျမအက်ယ္ႀကီး မေရာင္းေတာ့။

မႏွစ္ကပင္ အစုိးရဆုိင္ရာမွ လူႀကီးတစ္ေယာက္က ေမးသည္။ ဒီေက်ာင္းက အရွင္ဘုရား ပုိင္တာလားတဲ့။ စကၤာပူ၏ ဥပေဒကုိ မသိေသာ အရာရွိဟုပင္ မွတ္ရေပေတာ့မည္။ မည္သည့္ ႏုိင္ငံျခားသား ရဟန္းမွ မည္သုိ႔ေသာ ေျမစုိက္အေဆာက္အအုံကို မပုိင္။ အဖြဲ႔အစည္းသာ ပုိင္သည္၊ ေနာက္ဆုံး အစုိးရသာ ပုိင္သည္။

ရဟန္းတစ္ပါးအေနႏွင့္ အေကာင္းဆုံး လုပ္ႏုိင္ေသာ အခ်က္မွာ ဤေက်ာင္းကုိ ပုိင္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းကုိ ကုိယ္က ပုိင္ေနေအာင္ လုပ္ထားဖုိ႔ပဲ ရွိသည္။ ထုိ႔ထက္ မပို။

ဤသည္မွာ စကၤာပူ၏ ဥပေဒျဖစ္ၿပီး ထုိဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွာ ရွိေနေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔ကုိ စည္း႐ုံးေရးမွလြဲ၍ ျမန္မာျပည္လုိ ေက်ာင္းပုိင္၊ ပုဂၢလိကပုိင္ဟူ၍ကား ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။

သူတို႔လူမ်ိဳးက စီးပြားေရးကုိသာမက သာသနာေရးကုိလည္း အျမတ္ရႏုိင္သေရြ႕ ရေအာင္ လုပ္တတ္ေသာ အက်င့္ရွိသည္။ လူမ်ိဳးမရွိ၊ အသားအေရာင္မရွိ၊ သကၤန္းေရာင္မရွိ။ ႀကိဳက္သလုိ ယူဆႏုိင္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေလ်ာ့တြက္လွ်င္ေတာ့ မွားေပလိမ့္မည္။

ဆုိလုိသည္မွာ စလုံးမ်ား မေခၾက။ တေစာက္ကန္းမ်ား မဟုတ္ၾက။
သူတုိ႔မူက အက်ဳိးအျမတ္ ရရွိဖို႕အတြက္ ဘာမဆုိ Maximize လုပ္ေရး ျဖစ္၏။


သီဟနာဒ

အြန္လိုင္း ေပ ၚမွာ ဘာလို႔ ႐ိုင္းစိုင္းသြားတတ္တာလဲ

Ref : Why we are so rude online by Elizabeth Bernstein,
Wall Street Journal


ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚတက္၊ ျငင္းၾက ခုန္ၾက စိတ္ဝမ္းကြဲၾကေတြ ဟာ ျမန္မာေတြမွာ သီးသန္႔ ျဖစ္တတ္တဲ႔ သဘာဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂလိုဘယ္ ျပႆနာပါ။

စိတ္ဝင္စားစရာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေဝါစထရိတ္ မွာ ေတြ႔ရလို႔ အခ်က္ တခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ၾကည္႔ မိပါတယ္။
ေဆာင္းပါး႐ွင္က " ေဖ႔စ္ဘုတ္၊ တြစ္တာ၊ မက္ေဆ႔ဂ်္ဘုတ္ေတြေပၚမွာ ဘာလို႔ လူေတြ ႐ိုင္စိုင္းသြားတတ္တာလဲ၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆို ဘယ္လိုမွ ေျပာမထြက္တဲ႔ စကားမ်ိဳးေတြကို ေျပာျဖစ္ၾကတာလဲ " လို႔ ေမးခြန္း စထုတ္တယ္။

ကိုယ္ ဘယ္သူမွန္း တဖက္လူ မသိျခင္းဟာ အဓိက အေၾကာင္းလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဖန္သားျပင္ေပၚက လူကို တဖက္လူ ျမင္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚမွာဆိုရင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြ ျပည္႕ျပည္႕ စုံစုံ၊ မွန္မွန္ ကန္ကန္ ႐ိွေနပါလ်က္ ဒီျပႆနာက ရွိေနဆဲပါ။



Columbia နဲ႔ Pittsburgh တကၠသိုလ္တို႔ သုေတသန အ႐ကေတာ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ အသုံးမ်ားရင္ ကိုယ႔္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ အားနည္းသြားတတ္တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ကိုယ္႔႐ဲ႕  ေဖ႔စ္ဘုတ္ကြန္ယက္ဟာ ကိုယ္နဲ႔ အၿမဲတမ္း ေတြ႔ဆုံ ရင္းႏွီးေနသူေတြနဲ႔ပဲ ဆက္သြယ္ေနမယ္ဆိုရင္ တဲ႔။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ေတြ လုပ္ေနၾကတဲ႔ " လိုက္ခ္ " ဆိုတာေတြေၾကာင္႔ လူရဲ႕ အဇၩတၱပုံရိပ္ နဲ႔ ကိုယ႔္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈကို ႀကီးထြားလာေစၿပီး ဒါေတြကသည္ပင္ ကိုယ႔္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ အားနည္းသြားေအာင္ ( ေျမာက္ကားကားႀကီး ျဖစ္သြားေအာင္ ) လုပ္ေပးသလို ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

တကၠသိုလ္ရဲ႕ ဒု ပါေမာကၡ Keith Wilcox က  ဒါဆို ကိုယ႔္ကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္သြားတယ္၊ ယုံၾကည္သြားတယ္။ ဒီက တဆင္႔ ကိုယ္႔ အယူအဆေတြ ျပန္႔ေအာင္ လုပ္ခ်င္လာတယ္။ ဒီမွာကိုယ္႔ အယူအဆနဲ႔ မတိုက္ဆိုင္သူေတြ ေတြ႔လာရင္ မေက် မခ်မ္းျဖစ္ၿပီး မေျပာသင္႔တာေတြကို ေျပာတတ္ၾကေတာ႔တာပဲ။ ေသာက္တတ္တဲ႔ အက်င႔္လည္း႐ိွ ေသာက္လည္းထားမယ္ဆိုရင္ အေျခအေနက ပိုဆိုးႏိုင္င္ပါတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

သူတို႔က အြန္လိုင္းအသုံးမ်ားသူေတြ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင္႔ ဆင္႔ သုေတသနလုပ္ၾကတယ္။ မိတ္ေဆြရင္းေတြနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ အခ်ိန္ ပိုၿပီးၾကာၾကာရွိေနမယ္ဆို သူတို႔ ေျပာတတ္တာေတြက အစားအစာအေၾကာင္းနဲ႔ အဆုံးသတ္တတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေတြ တက္လာတတ္ၾကပါ သတဲ႔။

ေဖ႔စ္ဘုတ္ အသုံးမ်ားသူေတြဟာ ခက္ခဲတဲ႔ ျပႆနာေတြ ႀကဳံလာ႐င္ ပိုၿပီး စိတ္ပ်က္ လက္ေလွ်ာ႔လြယ္ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီအဆိုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင္႔႐ႇိသူက ဘာကြန္မင္႔မွ မေပးခဲ႔ပါဘူး။

အြန္လိုင္း ေပ ၚမွာ ဘာလို႔ ႐ိုင္းစိုင္းသြားတတ္တာလဲဆိုတာရဲ႕ အေျဖကို မန္ဆာခ်ဴးဆက္ စိတ္ပညာရွင္ ရွယ္ရီ တာကယ္လ္ က ကိုယ္ေျပာလိုက္တာကို အေျခခံၿပီး တစ္ဖက္သား ဘယ္လိုအထိျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာကို မျမင္ရလို႔ ပါ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အြန္လိုင္းေပၚက စကားေလး တစ္ခြန္းဟာ ခ်က္ခ်င္း လူေပါင္းမ်ားစြာဆီ ျပန္႔သြားတယ္ ဆိုတဲ႔ လြယ္ကူတဲ႔ကိစၥကို လူေတြ အေရးမမူၾကျခင္းပဲ။ ခ်က္ခ်င္း တုန္႔ျပန္တတ္ၾကတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ " တစ္ဖက္သားက ဒီလိုေျပာလာလိမ္႔မယ္လို႔ ႀကိဳတင္သိမထား၊ ျပင္ဆင္မထားရတဲ႔ အတြက္ မေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ တုန္႔ျပန္မႈရတာနဲ႔ ႐ႉး႐ႉးဒိုင္းဒိုင္း ျပန္လည္ တုန္႔ျပန္တတ္ၾကတာ " လို႔႔ဆိုပါတယ္။

ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚမွာ အသိေတြ ရတတ္သလို ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚမွာပဲ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြ ဆုံးရတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚမွာ ျမန္မာေတြ ရန္ပဲ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ အဆိုး ျမင္လြန္းရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဒီ ရန္ပြဲက ဂလိုဘယ္လ္ပါ။

ဒီီေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဖ႔စ္ဘုတ္အေပၚက မျဖစ္စေလာက္ပိ႔ုစ္ေလးေၾကာင္႔ မိတ္ေဆြေတြ ကြဲၾက ဆဲၾက သာဓကေတြ ထုတ္ျပထားေပမယ္႔ ျမန္မာေတြၾကားမွာ " ဒါမ်ိဳးကေတာ႔ ရိုးေနေပါ႔ " မို႔ ေဖာ္ျပမေနေတာ႔ပါဘူး။


ဇင္ေ၀ေသာ္

လီကြမ္းယု နဲ႕ ခရစ္ယန္ဘာသာတရား ( ၆ း ၅ )

အာရွ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ လီကြမ္းယုသည္ ကၽြႏ္ုပ္ ခ်စ္ခင္ရေသာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို ကၽြႏ္ုပ္ အေလးစားရဆုံးေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဂ်ပန္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ အေနျဖင္႔ G7စည္းေဝးပြဲ မတိုင္မီ မစၥတာ လီႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံၿပီး အာရွတိုက္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္႔ ျပႆနာမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ သူ႕အျမင္ သူ႕အယူအဆတို႔ကို အစည္းအေဝး မွတ္တမ္းမ်ား အျဖစ္ ကၽြႏ္ုပ္ သိမ္းဆည္းယူခဲ႔သည္။ သူ၏ က်နေသာ ေလ႔လာ သုံးသပ္မႈ၊ ရိုးရွင္းေသာ ခြဲျခမ္း စိပ္ျဖာမႈတို႔သည္ အာရွ ႏိုင္ငံေရးေလာက အတြက္ အဓိပၸါယ္ ရွိလွၿပီး တန္ဖိုးလည္း ႀကီးလွေပသည္။
Yasuhiro Nakasone,
Japanese Prime Minister,
1982-1987

ေမး ။     ။ ခရစ္ယန္ျဖစ္တဲ့ ဝန္ႀကီးေတြက ...

ေျဖ ။    ။ သူတုိ႔က ဒီေလာက္ တစ္ယူသန္ႀကီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔က "How to live and let live" ကို သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ မင္းက က်မ္းသစၥာ က်န္ဆုိခ်င္သလား။ ရတယ္။ က်မ္းစာ အသစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေဟာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ (ဓမၼေဟာင္းက်မ္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဓမၼသစ္က်မ္းပဲျဖစ္ျဖစ္)။ သူတုိ႔ ယုံၾကည္တဲ့ ဘာသာတရားအတုိင္း (အသင္းေတာ္မူအတုိင္း) သစၥာတုိင္တည္ေပးလုိက္တာပဲ။ ကက္ဘိနိတ္တစ္ခုလုံး ခရစ္ယန္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနရင္ေတာ့ သည္းခံစိတ္မရွိတဲ့ ကက္ဘိနိတ္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေတာ့ အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူး။

ေမး ။     ။ အျခားဘာသာေတြကလည္း တုန္႔ျပန္လာၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ လူေတြ စုိးရိမ္ေနၾကတယ္။
ေျဖ ။    ။ ဗုဒၶဘာသာက တုန္႕ျပန္ခဲ့ၿပီးၿပီေလ။ တုန္႕လည္း တုန္႕ျပန္ရမွာပဲ။ ဘာသာကြယ္ေပ်ာက္သြားတာ ထုိင္ၾကည့္ေနလုိ႔ ဘယ္ရမလဲ။ ဒီျပႆနာက အခု ေအးသြားပါၿပီ။

ကုိရီးယားနဲ႔ ဂ်ပန္တုိ႔မွာလည္း ငါတုိ႔ ေလ့လာခဲ့တယ္။ ဘာသာတရားအသစ္ အားေကာင္းလာၿပီဆုိရင္ ပူညံပူညံအသံေတြကေတာ့ ထြက္လာတာပဲ။ ခရစ္ယန္မွရယ္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိရီးယားမွာ ခရစ္ယန္အားေကာင္းၿပီး ထုိင္ဝမ္မွာက ဗုဒၶဘာသာက ပုိအားေကာင္းတယ္။ ေဟာင္ေကာင္မွာလည္း ခရစ္ယန္ေတြ ရွိတယ္။ စကၤာပူနဲ႔ မေလးရွားေလာက္ေတာ့ မမ်ားလွဘူး။

ေမး ။     ။ ဘာသာတရားအခ်င္းခ်င္း ညီညႊတ္စြာေပါင္းစည္းေနထုိင္မႈဝါဒကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားဖုိ႔ အခက္အခဲ ေတြ႔လာႏုိင္တယ္လုိ႔ မထင္မိဘူးလား။

ေျဖ ။    ။ မထင္မိပါဘူး။ ပါလီမန္အမတ္ေတြထဲမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳး ရွိကုိမရွိဘူး။ လူ႔ကုိယ္အဂၤါ အစားထုိးကုသမႈ အက္ဥပေဒ (HOTA - Human Organ Transplant Act) နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။ ခရစၥတုိဖာ ဒီေဆာ္ဆာက ကန္႔ကြက္တယ္။ သူက ေတာ္ေတာ့္ကုိ မႀကိဳက္တာ။ မႀကိဳက္လည္း ထားလုိက္ေပါ့။ သူက ကက္သုိလစ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘာသာေရးမဲဆြယ္တာေတြေတာ့ မေတြ႔မိဘူး။ ပုတ္ရဟန္းမင္းႀကီးက HOTA ကုိ သေဘာမတူဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူက ကန္႔ကြက္တာ။
ငါ့သေဘာအရေတာ့ ဒီကိစၥမွာ ပုတ္ရဟန္း မွားတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္။

ေမး ။     ။ ၁၉၈၀ - ခုႏွစ္ေတြတုန္းက ခ်ပ္ေက်ာင္းေတြ ႏုိင္ငံေရးထဲ ပါလာလုိ႔ အစုိးရက လက္တုန္ျပန္ခဲ့ရေသးတယ္ေနာ္။

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးထဲ သူတုိ႔ ဝင္ပါလာတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ခြင့္ျပဳလုိက္ရင္ တျခား ဘာသာေတြကလည္း ႏုိင္ငံေရးထဲ ဝင္ပါလာၾကမွာေပါ့။ ဒါဆုိရင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီက ဘာသာေရးေၾကာင့္ အစိတ္အစိတ္ အမႊာအမႊာ ျဖစ္သြားေတာ့မွာ။ ဒါကုိ ခ်က္ခ်င္း ရပ္ပစ္လုိက္ၾကတယ္။ လက္တင္အေမရိကမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခရစ္ယန္လႈပ္ရွားမႈကေနတဆင့္ ဒီကုိ ႐ုိက္ခက္လာတာ။ ကက္သုိလစ္ခ်ပ္ေက်ာင္းေတြက ဆင္းရဲသားေတြအတြက္ လုပ္သင့္တာေတြ လုပ္မေပးလုိ႔တဲ့။

ငါ ရပ္ပစ္ခဲ့တာ။ ပုတ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဒီကုိလာေတာ့ သူ႔ကုိ ငါ ရွင္းျပတယ္။ လက္တင္အေမရိကမွာေတာ့ ဒီကိစၥက မွန္ပါတယ္။ စကၤာပူက ဘာသာေပါင္းစံုရွိတဲ့ေနရာမုိ႔ ကက္သုိလစ္ေတြက စလုိက္ရင္ အျခားဘာသာေတြကလည္း ပါလာမွာမုိ႔ ဘာသာေရးအခ်င္းခ်င္း ျပႆနာျဖစ္လာႏုိင္လုိ႔ ခြင့္မျပဳႏုိင္ေၾကာင္းေပါ့။

ဘာသာေရးတုိင္း ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းကင္းေနရမယ္။ ဒါမွ ညီညႊတ္မယ္။
မင္း မေလးရွားကုိၾကည့္။ ဒီျပႆနာ ဘယ္ေတာ့မွ ေအးမွာ မဟုတ္ဘူး။ တန္ကု အပ္ဘဒူနဲ႔ သူ႔ကားေပၚ ပါပါသြားဖူးတယ္။ မဂၤလာေဆာင္တုိ႔၊ အျခားလူမႈေရးပြဲလမ္းေတြေပါ့ကြာ။ ေနရာတုိင္းမွာလည္း ဗလီအသစ္ေတြ ထပ္ထပ္ေဆာက္တာ ေတြ႔ရတယ္။

ဒါနဲ႔ ငါက တန္ကုကုိ "မင္းကြာ ... ေဆး႐ုံေဆးခန္းေတြ ေဆာက္ပါလား" လုိ႔ ေျပာေတာ့ သူက "ကြမ္းယု၊ ဒါေတြကုိ မင္း နားမလည္ပါဘူး။ ဒါက မေလးလူထုကြ။ သူတုိ႔က ဆုေတာင္းဖုိ႔လုိတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဆု ေကာင္းေကာင္း ေတာင္းခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးထား။ သူတုိ႔ဘဝေတြလည္း နည္းနည္းေလး ပုိေကာင္းလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔က ေပ်ာ္ေနၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ မင္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း လက္တြဲလုိ႔ ရၿပီ" တဲ့။

အစဆုိ တကယ့္အစပုိင္းတုန္းက သူတုိ႔ မြတ္စလင္လူထုေတြထဲမွာ မြတ္စလင္မဟုတ္တဲ့လူေတြ ေထာက္ခံမဲ မရေအာင္ အစၥလမ္ကုိ ႏုိင္ငံေရးလက္ကုိင္တုတ္အျဖစ္ အသုံးျပဳခဲ့တဲ့စနစ္ပဲ။ ငါတုိ႔ မေလးရွားထဲ ဝင္ၿပိဳင္ေတာ့ မေလးတခ်ိဳ႕က ငါတုိ႔ ပီေအပီကုိ ေထာက္ခံၾကတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ေျပာတယ္ "မင္း မေလးေတြထဲ ဝင္မလာနဲ႔။ ပီေအပီပါတီဟာ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြထဲမွာပဲ ရွိေနပါေစ" တဲ့။

"ဒါဆုိ ငါတုိ႔လူထုက ႏွစ္ျခမ္းကြဲေနမွာေပါ့" လုိ႔ ငါက ေျပာေတာ့ သူက ယူေရးရွန္းနဲ႔ အိႏၵိယန္းေတြကုိ စည္း႐ုံးခ်င္ စည္း႐ုံး၊ မြတ္စလင္ေတြကုိေတာ့ မင္း လက္ေရွာင္ရမယ္တဲ့။ အခု သူတုိ႔ ေခြ်းပ်ံေနၿပီ။ ငါတုိ႔ ပီေအပီက UMNO ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ညီညႊတ္ေရးစကား ေျပာေတာ့မွာ။ ဒီအေၾကာင္း မေလးသတင္းစာေတြမွာ ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္။ ဒါက ျဖစ္ကုိ ျဖစ္လာမယ့္ကိစၥပဲ။

ေမး ။     ။ အခုေလးတင္ပဲ ပါလီမန္အမတ္ေတြအားလုံးဟာ မွ်မွ်တတရွိတယ္လုိ႔ မစၥတာလီ ေျပာခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ ေနသြားၾကမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေပၚလစီေရးဆြဲတဲ့ ထာဝရအတြင္းေရးမွဴးလုိ ပုဂၢဳိလ္ေတြက တစ္ဖက္ဖက္ကုိ မယုိင္ပါဘူးလုိ႔ ဘယ္လုိေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာလုိ႔ရတာလဲ။

ေျဖ ။    ။ အဲသလုိလူဆုိရင္ လူထုက မေထာက္ခံေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ (၇) လေျမာက္ သရဲႀကီးပြဲကုိ မင္း မတက္ဘူးဆုိရင္ ေထာက္ခံမဲေတြ မင္း လက္လႊတ္သြားမွာပဲ။ အဲ့ဒါက မင္း ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ရွိတယ္ဆုိတာ သက္ေသပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလုိ႔မရတဲ့ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြ ရွိတယ္။ ပညာသိပ္မတတ္တဲ့ တ႐ုတ္ေတြဆုိရင္ နတ္ေတြ၊ နတ္သမီးေတြ၊ ကြမ္ရင္ေတြ စတာေတြကုိ ယုံၾကည္ေနၾကတုန္း။ မင္းက ခရစ္ယန္စစ္စစ္ႀကီးလုပ္ၿပီး တမ္ပယ္ေတြကုိ မသြား၊ သရဲႀကီးပြဲကုိေရွာင္ ဆုိရင္ "ဒီအမတ္က မစြံပါဘူး။ တုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္း မရွိဘူး"လုိ႔ ေျပာၾကမွာ။ မင္းလည္း ေထာက္ခံမဲေတြ လက္လႊတ္ေရာ။

ေမး ။     ။ ေရြးေကာက္ပြဲက ငါးႏွစ္မွ တစ္ႀကိမ္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။
ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္ေလ။

ေမး ။     ။ မစၥတာလီေျပာသလုိ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ ၾကားကာလေတြမွာေရာ တစ္ဖက္ဖက္ကုိ မယိမ္းႏုိင္ဘူးလား။

ေျဖ ။    ။ အဲ့သလုိလုပ္ရင္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ႈံးမွာေပါ့။ အေရးအႀကီးဆုံး စမ္းသပ္ခ်က္က လူထုကုိ ကုိယ္နဲ႔အတူ ပါလာေအာင္ ေခၚလာႏုိင္သလားဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ။ လူထုႀကီးအားလုံးကုိ ခရစ္ယန္ျဖစ္ေအာင္ စည္း႐ုံးလုိက္ႏုိင္ၿပီဆုိရင္ ငါတုိ႔ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာတက္မွာပဲ။ ျဖစ္လာမယ့္ သေဘာေတာ့ မရွိပါဘူး။

ေအာ္စတင္တန္ရဲ႕ မဲဆႏၵနယ္ကုိ ငါ ေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ့ဒီမွာ တန္ခုိးႀကီးတယ္ဆုိတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးမွာ ဖေရာင္းတုိင္ေတြ၊ ဆုေတာင္းစာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာပဲ။ ဒါနဲ႔ ငါက "ဒါကေတာ့ ေက်ာက္ေခတ္ကုိးကြယ္မႈ က်ေနတာပဲ" လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ သူက "မဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ စိတ္ေက်နပ္မႈ ရၾကတယ္။ ဒီအတုိင္းပဲ လႊတ္ထားရမယ္" လုိ႔ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ သူက ခရစ္ယန္ေနာ္။

ဒီမွာ ဆုေတာင္းလုိ႔ ကေလးရခဲ့တယ္ ... စတဲ့ သူတုိ႔ ယုံၾကည္တဲ့ Temple ေတြ၊ သစ္ပင္ေတြသာ ဖ်က္ဆီးပစ္လုိ႔ကေတာ့ လူထုႀကီးတစ္ခုလုံး မေက်မနပ္ ျဖစ္ၾကမွာပဲ။

တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘာသာမရွိဘူး။ အကုန္လုံးကုိ ႏွိပ္ကြက္တာ။ သူတုိ႔လည္း ေသြးေအးသြားေရာ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကုိးကြယ္တဲ့ အယူဝါဒလည္း ျပန္ေရာက္လာတာပဲ မဟုတ္လား။ Qing Ming မွာဆုိရင္ အဘုိးအဘြားေတြရဲ႕ အုတ္ဂူေတြဆီသြား၊ ျမက္ပင္ေတြရွင္းလင္း လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒီယဥ္ေက်းမႈက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အျမစ္တြယ္ေနခဲ့တာ။ ခရစ္ယန္တခ်ိဳ႕ အိႏၵိယမွာ ရွိတယ္။ ဖီဂ်ီမွာရွိတဲ့ စီဗီလုိက္ေဇးရွင္းလည္း အသစ္လုိပဲ။ ခရစ္ယန္ေတြက နတ္ကုိးကြယ္သူေတြကုိ ခရစ္ယန္ေတြျဖစ္ေအာင္ စည္း႐ုံးၾကတယ္။ အိႏၵိယမွာ ခရစ္ယန္ဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ ဟိႏၵဴေတြ အ႐ုိးစြဲ ယုံၾကည္တဲ့ နတ္နန္းေတြ၊ ဆင္နတ္ေတြ၊ ဘာေတြညာေတြကုိ ဖယ္ပစ္လုိ႔ မရဘူး။

ေမး ။     ။ ကတ္ဘိနိတ္ထဲမွာ ဘာသာေရးကုိ အေျခခံၿပီး ဒါကေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ ညီညႊတ္တယ္၊ ဒါကေတာ့ မညီညႊတ္ဘူးစတာေတြ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့ဖူးသလား။ ဘာသာေရး ကုိယ္က်င့္တရားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေပါ့။ ဥပမာ ... ကက္စီႏုိ၊ လိင္တူဆက္ဆံျခင္း စတာမ်ိဳးေတြ ...

ေျဖ ။    ။ သူတုိ႔က ေခတ္မီမီ စဥ္းစားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါက လူထုရဲ႕ အစစ္အမွန္ ျဖစ္စဥ္ပဲ။ တုိ႔ဆႏၵရွိတာက ... ဒါ။ ဒါဆုိ လူထုက ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္လာမလဲဆုိတာ ငါတုိ႔ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ရတယ္။ လိင္တူဆက္ဆံတဲ့ကိစၥကလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ လက္ခံရမွာပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဒါကုိ တရားဝင္ လက္ခံၿပီးၿပီ။ အေႏွးနဲ႔အျမန္ပါပဲ။ ဒါကုိ လက္ခံလာရလိမ့္မယ္။

ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြ ခရစ္ယန္ထဲ ဇြတ္အသြင္းခံရတာေတာ့ ငါ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ သူတုိ႔အားလုံးကုိပါ ခရစ္ယန္ဘာသာထဲ အသြင္းခံလုိက္ရၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီကိစၥက တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ျဖစ္သြားႏုိင္တာေပါ့။

ဇင္ေ၀ေသာ္
Zin Wai Thaw