◕ ‿ ◕ အခိ်န္နဲ႔ အမွ် ◕ ‿ ◕

ေမြးေန႔ တူေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးေယာက္ဟာ သူတို႔ အသက္ ၄၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေနာက္ဆုးံေတာ႔ Ocean View မွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ေကာင္မေလးေတြက ေခ်ာလို႔ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၅၀ ျပည့္ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ ေနာက္ဆုးံေတာ႔  Ocean Viewမွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က အစားအေသာက္ ေကာင္းသလုိ ဝုိင္ ကလည္း အပ်ံစား မို႔ တဲ႔။



ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၆၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ  ေနာက္ဆုးံေတာ႔  Ocean View ပဲ မွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ေအးေအး ေဆးေဆး႐ိွၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ ႐ွဳခင္းလည္း လွပ လုိ႔ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၇၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။  ေနာက္ဆုးံေတာ႔ ဒီဆိုင္မွာပဲ  စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ဝွီး ခ်ဲယား နဲ႔ တက္သြားရင္ ရလု႔ိ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၈၀ ျပည့္ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေဆြးေႏြးၿပီးတဲ႔ေနာက္ Ocean View မွာ  စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။
အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္မွာ သူတို႔ တစ္ခါမွ ညစာ မစားဖူးေသးလို႔ တဲ႔။

Ref: R.D. Aug.
(Wisdom from laughter ထဲက သစ္တယ္ထင္တာေလးေတြ ေ႐ြးထားတာပါ။ ၾကားဖူးရင္ ေဆာရီးပဲ။)


11/09/2012 


ဇင္ေဝေသာ္

သပိတ္ဝင္ အိပ္ဝင္ မဟုတ္ဘူး ဗ်


အခ်င္းခ်င္းျပန္ေရးရဦးမွာပဲ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ေစာေစာက ဆရာသမားေတြ လာေတာ႔ သူတို႔ခ်င္း ေျပာေနၾကတာ ၾကားလိုက္မိတယ္။
"ဒီေကာင္ႀကီး စာအုပ္ကကို ေတာ္ေတာ္ရမွာ ေနာ္"
ၾကားမိတာနဲ႔ သူတို႔စကားဝိုင္းထဲ ဝင္သြားလိုက္တယ္။
"ဘယ္လိုရတာလဲ ဦးဇင္း"
"တစ္အုပ္ ေလးေထာင္ေလကြာ၊ အုပ္ေရ ငါးေထာင္ဆိုရင္"
"ေဟာဗ်၊ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ မေပးေတာ႔ဘူးလား၊ ေနာက္ၿပီး ျဖန္႔ခ်ီေပးသူ"
ဒီတစ္ခါ ေဟာဗ်ာက သူတို႔အလွည့္
"ေဟာဗ်၊ သူတို႔ကိုေပးရေသးတာလား၊ ဘယ္ေလာက္ ေပးရလို႔လဲ"
ဒီတစ္ခါ ေဟာဗ်ာက ကိုယ္႔အလွည့္
"ေဟာဗ်၊ ေပးရတာေပါ႔။ ျဖန္႔ခ်ီေပးသူကို ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ စာအုပ္ဆိုင္ေတြကို ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း"
"သိေပါင္ကြာ ေလးေထာင္ဆို ေလးေထာင္ မင္းပဲရတာမွတ္ေနတာ"
ဆရာေတြ ရိုးသားခ်က္က အဲသလိုေလ။

"သတင္းစာေၾကာ္ျငာ၊ စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲ အတြက္ကုန္တာေတြ ရွိေသးတယ္၊ ဒါေတာင္ ေလယာဥ္စရိတ္ေတြ၊ စထရိတ္တိုင္းမ္ ေပးရတာေတြ မပါေသးဘူး၊ ရတယ္ဆိုတာက စာခ်ဳပ္အရ ႏွစ္လမွ တစ္ခါ၊ နားလည္မႈအရ ႏွစ္ပတ္ တစ္ ခါေပးေနလို႔ အသစ္ထပ္လုပ္တာေလးေတြအတြက္ေတာ႔ ေငြထပ္ မလႊဲရေသး ဘူး"
ဒါကို ရန္ကုန္ဆရာက ေထာက္ခံတယ္။
"ဟုတ္တယ္၊ သူ႔စာအုပ္ေတြက ထြက္သြားတာပဲ ရွိေသးတာ၊ ဝင္မလာေသး ဘူး"တဲ႔။
ေျပာမနာဆိုမနာ ဆရာေတြမို႔
"ဦးဇင္းတို႔ကလည္း ဆြမ္းစားႂကြလို႔လွဴလိုက္တာကမွ သပိတ္ဝင္အိပ္ဝင္၊ တစ္ခါတည္း ရ၊ လုံးကနဲ ရ၊ ဘယ္သူ႔မွလည္း ခြဲေပးစရာ မလုိ" လို႔ေလ။



ဒီေခတ္မွာ (ေစာေစာကေတာ႔ ဘာသာေရးေလာက္ပဲ ေရးၾကတာေလ၊ ဥပမာ ငါ႔ကို မခ်စ္နဲ႔၊ အခ်စ္နဲ႔ ဝိပသနာတို႔လို) ပုံစံမ်ိဳးစုံ၊ လိုင္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ရဟန္းလတ္ေတြ စာေရးလာေနလို႔ အားလုံးကိုယ္စား ပုံရိပ္ေလးတစ္ခု စာဖတ္သူေတြအတြက္
ေပးလိုက္ရတာပါ သစၥာမိုးေဝ ေရ။
စာေရးေနသူေတြက သူသူကိုယ္ကိုယ္ မေနႏိုင္လု႔ိ(သို႔)ဝဋ္ေႂကြးမို႔ ေရးေနၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ (အျခားလုပ္စရာေတြလည္း ရွိသားနဲ႔)

စီ..မံ..ခန္႔...ခြဲ....မႈ



ပန္းခ်ီ - ဦးလွေပၚ(မႏၱေလး) Source
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ျမင္းမူၿမို႕နယ္၊ လက္ပန္ဆိုတဲ႔ ရြာေလးမွာ "ပန္ေမတၱာ"လို႔ေခၚတဲ႔ နာေရးအသင္းရွိတယ္။ ပရဟိတသမားေလးေတြ ဖြဲ႔ထားတာ။
တေလာက (အနည္းဆုံး) တိုင္းအဆင္႔ပါဝါရွိတဲ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ရွိၿပီးသား ကို အားေပးေထာက္ပံ႔ဖို႔ထက္ သူ႔လက္ေအာက္မွာ အဖြဲ႔သစ္ ထပ္ဖြဲ႔ဖို႔ စိတ္ ညြတ္ေတာ္မူတယ္။
ဒါနဲ႔ "ကိုးဆယ္ဆ" ဆိုတဲ႔ နာေရးအသင္း ထြက္ေပၚလာျပန္္ေရာ(နာမည္ေလးက သင္းသကို)။ အတိုက္အခံ ပရဟိတနာေရးအသင္းေပါ႔။ ဟဲ ဟဲ။
သိပ္ မတည့္ၾကေတာ႔ဘူး။
မၾကာပါဘူး၊ ရြာမွာ လူတစ္ေယာက္ ဆုံးေရာ။
လက္ရွိအဏာရ နာေရးအသင္းကလည္း အသုဘခ်ေပးဖို႔ ေရာက္လာ၊ အတိုက္အခံ နာေရးအသင္းကလည္း ေရာက္လာ။
အသုဘကို သူ ခ်မယ္၊ ငါခ်မယ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။
လက္ရွိအဏာရ နာေရးအသင္းကလည္း ဒါက ငါတိ႔ု လုပ္လာတဲ႔ အလုပ္ေတြပဲ။ မင္းတို႔က အခုမွ.............။
အတိုက္အခံ နာေရးအသင္းကလည္း ဒါေတြ ငါတို႔ မသိဘူး။ ငါတို႔ခ်မယ္။ ငါတို႔ကို႔ ဖြဲ႔ေပးသြားတဲ႔ ဆရာေတာ္က တိုင္းဥကၠဌဆရာေတာ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဝန္ႀကီးေတြ ကိုးကြယ္တဲ႔ဆရာေတာ္။ ရြာကိုႂကြလာတာေတာင္ တိုင္းအရာရွိေတြပါလာတယ္။

မာန္ေလးေတြလည္း ပါတယ္။ အရင္က တည့္ေနတဲ့ရြာေလး အခု ကြဲကုန္ေရာ။
ကဲ ဘာကို အျပစ္တင္မလဲ
အရင္က ရွိေနၿပီးသား "ပန္ေမတၱာ"ကိုလား။
အတိုက္အခံ နာေရးအသင္း"ကိုးဆယ္ဆ"ကိုလား။
ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူ မေခၚဘဲ တစ္ေယာက္တည္းဆြဲေခၚတဲ႔ ေသမင္းကိုလား။

အဲဒါ ရြာအဆင္႔ပဲ ရွိေသးတာေနာ္။
စီ မံ ခန္႔ ခြဲ မႈ။
အဲဒါ အူၿပီဆိုရင္ လူေကာင္း၊ လူရိုးေတြ ရန္သူျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။

ႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္ ~~~


ယေန႔ ဝါတြင္းဥပုတ္ေန႔မဟုတ္ပါ။ ဘာေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွလည္း မဟုတ္ပါ။
ထို႔ေၾကာင္႔ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလုံး သုံးပါးလုံးကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ေစာင္႔ထိန္းႏိုင္ၾကရန္
ဗုဒၶဘာသာေရာ မဟုတ္သူမ်ားကိုပါ သတိေပးႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္။


အရွင္သိရီဓမၼ၊(ဓမၼဥယ်ာဥ္) ေဒါက္တာ အရွင္ဣႏၵကနဲ႔ သီဟနာဒ


လပတ္လည္ (လွည့္ၾကည့္မိသည့္ ေထာင္႔ခ်ိဳးမ်ား)

လပတ္မလည္မိတာ ေလးလရွိၿပီ။ ယေန႔ေတာ႔ မေမ႔ေလ်ာ႔ေသာ၊ ေမ႔ေလ်ာ႔ေန မိေသာ ေက်းဇူးတရားတို႔အေၾကာင္း ေရးခ်င္ေနမိသည္။
ကိုယ္ပိုင္အိပ္မက္မ်ားနဲ႔ လူငယ္၊ ရဟန္းငယ္တိုင္း လုံးျခာလည္ေနသည့္ ဘဝငယ္ ငယ္ေလးမ်ားကို သတိတရျဖစ္မိသည္။ သူရည္ေသြး၊ ကိုယ္ရည္ေသြးလိုခ်င္း မဟုတ္ဘဲ ေက်းဇူးေအာက္ေမ႔မႈမ်ားဟုသာ မွတ္ယူေစခ်င္ပါ၏။

အရွင္သိရီဓမၼ(ယခု နယူးဇီလန္ေရာက္ေန)နဲ႔ သီဟနာဒ
********************************************************
မိမိက စာေရးဝါသနာပါသျဖင္႔ စာေရးေနခ်ိန္။ ဘာသာေသြမဂၢဇင္းက လစဥ္ေဖာ္ျပေပးေနခ်ိန္၊ အျခားမဂၢဇင္းႏွစ္ေစာင္င္နဲ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က မၾကာ မၾကာ ထည့္ေပးခ်ိန္။ ႏြမ္းပါးသည့္ စာသင္သားဘဝမွာ ကုသိုလ္လည္းရ ဝမ္းလည္း ဝဟု ယုံၾကည္မိ၏။
ဘာသာေသြမဂၢဇင္းမွာ အတန္ငယ္ေရးမိေတာ႔ ထုတ္ေဝသူ ေပၚလာသည္။ ဗုဒၶဘာသာအျမင္ သစ္သည္၊ ထုတ္မည္။ သို႔ေသာ္ ရဟန္းကေလာင္အမည္ ကို ေျပာင္းေပးရမည္၊ သို႔မွ စာဖတ္သူက စိတ္ဝင္စားမည္ဟု သူကဆိုလာသည္။ မေလးၿငိမ္စကားျဖင္႔ သာဓုေခၚ၏၊ မေခၚ၏။ သူ႔ အဆိုမွန္ကန္ေၾကာင္း လက္ခံပါ ၏၊ သို႔ေသာ္ မိမိက ဤကိစၥကို လုံးဝလက္မခံ။ ကေလာင္အမည္ မေျပာင္းႏိုင္ ဟုေျပာရာ သူနဲ႔လည္း အေပးအယူ မတည့္ၾကေတာ႔။

ထိုစဥ္ အရွင္သိရီဓမၼက
"ဒီေလာက္ႀကီးေရးလာၿပီးမွေတာ႔ ငါထုတ္ေပးမယ္။ ႏွစ္သိန္းဆိုရင္ေလာက္တယ္ မဟုတ္္လား။ မေလာက္ရင္ ငါထပ္ေပးမယ္" ဟုဆိုပါသည္။ ေပးဟူသည္ ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အေႂကြးေပးျခင္းမဟုတ္။
သို႔ျဖင္႔ ထုတ္လိုက္ၾကသည္။ တာရာမင္းေဝသုံးသလိုဆိုရင္"အႏုပညာအရအာင္ျမင္တယ္" ျဖစ္ၿပီး ေငြေၾကးအရ မေအာင္ျမင္ပါ။ စာအုပ္က အထိုက္အေလ်ာက္ေရာင္းရသည္(ဘယ္ေလာက္ ရိုက္သည္ မသိ၊ ရိုက္သေလာက္ေတာ႔ ကုန္သြားသည္)၊ ေငြကေတာ႔ ျပန္ဝင္ မလာပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ စိတ္ပ်က္ပ်က္ျဖင္႔ ဤေလာကနဲ႔ အတန္ငယ္ ကင္းသြားခဲ႔ သည္။
မိမိထက္အသက္ရွဴ ပိုေခ်ာင္ေသာ္လည္း အရွင္သိရီဓမၼသည္ ေတာသား၊ လယ္ သမားသားသာျဖစ္ပါသည္။ ထိုေခတ္က ေငြႏွစ္သိန္း။ မိမိဆီလည္း တစ္ျပားမွျပန္ မဝင္၊ သူ႔ကိုလည္း တစ္ျပားမွျပန္မေပးႏိုင္။
သူ သီရိလကၤာကိုသြားေတာ႔ မရွိမဲ႔ ရွိမဲ႔ အေမရိကန္ေဒၚလာေလး ၂၀၀ စုေပး လိုက္သည္။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔
"ဒီေကာင္ႀကီးက ငါ႔ကိုခ်စ္တယ္၊ ေဒၚလာ ၂၀၀ ေတာင္ ေပးလိုက္တယ္" ဟု ေျပာတတ္ေလသည္။
အမွတ္မရွိသည့္ ထိုအရွင္က အခု
"ေဟ႔ေကာင္ စာေပကိစၥေတြလုပ္မွာဆို ငါ႔ေျပာအုံး၊ ငါ ပိုက္ဆံေပးမယ္"
ဟု ဆိုေနဆဲ။
(သူႏွင္႔ သီဟနာဒၾကားမွာ ငါးႏွစ္အတြင္း အီးေမးမပို႔၊ ဖုန္းမဆက္ၾကဟုဆိုလ်င္ အတန္ငယ္ထူးဆန္းေနပါလိမ္႔မည္။ ဒါက အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေတြလိုသည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက မထင္ၾကပါ(သို႔)မရွိလည္း ျဖစ္ပါသည္။ သူလိုလ်င္ သီဟနာဒရွိသမ်ွ သူ ယူခြင္႔ရွိၿပီး သီဟနာဒလိုလ်င္လည္း သူ႔ရွိသမ်ွ ယူခြင္႔ရွိေန ဆဲပင္)





ေဒါက္တာ အရွင္ဣႏၵကနဲ႔ သီဟနာဒ
*************************************
ဤကိစၥက ပို၍ပင္ေၾကကြဲဖြယ္ေကာင္းေသးသည္။ အကယ္၍ အရွင္ဣႏၵကသာ အရွင္ဣႏၵကမဟုတ္ခဲ႔လ်င္ သူ႔အိပ္မက္ေတြ ကေပါက္ကခ်ာျဖစ္သြားႏိုင္သည့္ ကိစၥပင္ျဖစ္သည္။
သာသနာ႔တကၠသိုလ္(မႏၱေလးမွာ) ရွိေနၾကဆဲ။ မယ္ေတာ္ႀကီး က်န္းမာေရးေၾကာင္႔ ရြာျပန္စဥ္ ဣႏၵကဆီက နဝကမၼတစ္ခ်ိဳ႕ ေခ်းယူသြားခဲ႔သည္ (ဘယ္ေလာက္လဲ မမွတ္မိ)။ ထို ေစ႔ေစ႔ကုတ္ကုတ္ေလးမ်ားကို မိခင္၏ က်န္းမာေရးေၾကာင္႔ဟုသာ ယူခဲ႔ရသည္၊ ထို ေစ႔ေစ႔ကုတ္ကုတ္ေလးမ်ားသည္ သူ သီရိလကၤာကို ပညာသင္သြားဖို႔ဆိုၿပီး စုထားေသာ ေက်းလက္က သမၼာ အာဇီဝ ေခၽြးေပါက္မ်ားျဖစ္ၾကေလ၏။ မယ္ေတာ္ႀကီးက်န္းမာေရး၊ တကၠသိုလ္လြန္ နာဂေတာင္တန္း၊ နာဂေတာင္တန္းလက္ေဆာင္ ငွက္ဖ်ားဇီဝ၊ အေၾကာင္းစုံစြာေရာက္လာၿပီး အရွင္ဣႏၵက၏ သမၼာအာဇီဝ ေခၽြးေပါက္မ်ားကို လုံးဝ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိေတာ႔၏။
မည္သို႔ဆိုေစ ဤအမွားမ်ိဳးသည္ ကိုယ္တိုင္ပင္ ခြင္႔လႊတ္ရခက္သည့္ အမွားပင္။ တစ္ေလာက အတူေန ရဟန္းက စကားစပ္မိရင္းေျပာမွ ယင္း သမၼာအာဇီဝ ေခၽြးေပါက္မ်ားကို သတိရေတာ႔သည္။ မိမိက ေဝရၪၨာပုဏၰား လက္သစ္တည္း။




အခုေတာ႔ သူ႔အိပ္မက္လည္း အေတာင္စုံၿပီ၊ သူယုံၾကည္ရာေတြကိုလည္း ပါရမီေဝစုအလိုက္ လုပ္ခြင္႔ရၿပီ။
ႀကံဖန္ၿပီး သူ႔အတြက္ ဝမ္းသာမိပါသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယုံၾကည္ရာ လုပ္တတ္သူ။
ဘာေတြပဲ ႀကဳံႀကဳံ ေျခကုန္ထုတ္ ေရာက္ေအာင္ သြားတတ္သူ။
ဒီတစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ျပန္မွ သူ႔ကိုေတြ႔ၿပီး မိမိရဲ႕ ဧရာမအမွား၊ ဧရာမအေမ႔၊ ဧရာမ အလြဲအတြက္ ညြတ္ညြတ္ႏူးႏူးေတာင္းပန္ရပါဦးမည္။
ထို႔အတူ ေပးဆပ္ရန္ရွိသည့္ ကတညဳတ ကတေဝဒီမ်ားကလည္း အပ်ိဳရည္မပ်က္၊ နဂိုရည္မပ်က္ အုပ္စုဖြဲ႔ ရွိေနဆဲ။

တြန္မီ ကူးပါးရဲ႕ ဂ်ဳတ္မ်ား


က်ေနာ္က စားပြဲထိုးကိုေျပာတယ္ "လာခ်တဲ႔ ၾကက္သားက ေအးေနၿပီ"
သူက "သေဘာတူပါတယ္၊ ဒီၾကက္ေသေနတာ ႏွစ္ပတ္ရွိၿပီ" တဲ႔။
"ဒါတင္မကေသးဘူး၊ ၾကက္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကလည္း တစ္ေခ်ာင္းက တို၊ တစ္ေခ်ာင္းက ရွည္"
ဒီေတာ႔ သူက"လူႀကီးမင္းက ၾကက္ေျခေထာက္ကို စားမွာလား၊ ၾကက္ေျခေထာက္နဲ႔ ကမွာလား" တဲ႔။



I said to the waiter, I said 'This chicken I've got is cold'.
He said 'I should think so. It's been dead for two weeks'.
'Not only that', I said, 'It's got one leg shorter than the other'.
He said 'What do you want to do, eat it or dance with it?'

ဒါကေတာ႔ ခယ္မီကယ္ အင္ဂ်င္နီယာေတြအတြက္

Woman - A Chemical Analysis
Element : Woman
Symbol : Wo
Atomic Weight : Accepted as 118, but known to vary 105-175.
Discoverer : Adam
Occurrence : Copious quantities in all Urban areas, with slightly lower concentrations in Suburban and Rural areas. Subject to seasonal fluctuations.

အုတ္ခဲတစ္လုံးရဲ႕ သိပ္သည္းဆ


ကိုယ္႔ေခါင္းေပၚ က်လာတာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္
အဲဒီ အုတ္ခဲတစ္လုံးရဲ႕ သိပ္သည္းဆကို
လူေတြက အၿမဲ ေလ်ွာ႔တြက္တတ္ၾကတယ္။





အမွာ။ ။ ဘာမွ မဟုတ္ပါ။ မနက္ေစာေစာ ေခါင္းကို တစ္ခုခုနဲ႔ ဝင္တိုက္မိလို႔ ေရး လိုက္တာပါ။

ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ... ဘာမွ မျဖစ္သလို


ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ ဘိုးဘိုးက ေဖ႔ေဖ႔ကို ဆူပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ ေဖေဖက ေမေမ႔ကို ဆူျပန္ပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ ေမေမက မမႀကီးကို ေငါက္ပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ မမႀကီးက မမေလးကို ေခါင္းေခါက္ပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ မမေလးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခါင္းေခါက္ျပန္ပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ ကၽြန္ေတာ္က ေအာင္နက္ႀကီးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္လိုက္ပါသည္။
ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ ေအာင္နက္ႀကီးက ဘိုးဘိုးေတာင္ေဝွးကို ေသးနဲ႔ ပန္းပါသည္။

ဒါဟာ....
ဘိုးဘိုးေျပာတဲ႔ ကံ ကံ၏အက်ိဳးလား
ေဖေဖ႔စာအုပ္ထဲက ပါဝါ ဘဲလန္႔စ္ဆိုတာလား
ေမေမနာတဲ႔ တရားေခြထဲက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဆိုတာလား
မမႀကီး စာက်က္ေနတဲ႔ ေဂဟစစၥတမ္ဆိုတာလား
မမေလး ရြတ္ေနတဲ႔ ေရသံသရာလား
ငါးႏွစ္သား ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။

အခု ကၽြန္ေတာ္သိတာက
ေအာင္နက္ႀကီးကလည္း ဘာမွမျဖစ္သလိုု အိပ္လို႔
ဘိုးဘိုးကလည္း ဘာမွ မျဖစ္သလို သူ႔ေတာင္ေဝွးႀကီးကို ညာလက္နဲ႔ပြတ္သပ္လို႔
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာမွမျဖစ္သလိုု ၿပဳံးလို႔။
(ေရးၿပီးသားေလးကို ျပင္ေရးထားတာပါ)***

ေနဦး!


(ဗက္ကလပ္ ဟာဘယ္(လ္))

လွမ္း ၾကည့္လိုက္ကြာ၊ ျပဴတင္းေပါက္ မစုံ၊ လူမစုံေတာ႔တဲ႔ အိမ္အိုေတြ
ေမာ႔ ၾကည့္လိုက္ဦးကြာ၊ အရုပ္ဆိိုးဆိုး တိုးလို႔တြဲေလာင္း မီးႀကိဳးေတြ
ငုံ႔ ၾကည့္လိုက္ဦးကြာ၊ ေပါက္ၿပဲေနတဲ႔ ကတၱရာလမ္းမ၊ လူေလ်ွာက္လို႔ မရတဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေတြ
လာ၊ တို႔ ေရွ႕ဆက္ေလ်ွာက္ရေအာင္.......
ၾကည့္လိုက္ကြာ
အက္စစ္မိုးေတြေၾကာင္႔ ေသသူ ေသ၊ မေဝသူ မေဝ၊ ငါတို႔သစ္ေတာေတြ
ဒါေတြအားလုံးကို ငါတို႔ ျပဳျပင္ၾကရမွာေနာ္
စိတ္ဓာတ္ခိုင္မွ ရမယ္။

ေနဦး
ဒါေတြက ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္း ျပဳျပင္လို႔ရႏိုင္တယ္ ကြ။
ျပဴတင္းေပါက္ မစုံ၊ လူမစုံေတာ႔တဲ႔ အိမ္အိုေတြထဲက လူေတြ
အရုပ္ဆိိုးဆိုး တိုးလို႔တြဲေလာင္း မီးႀကိဳးေတြေအာက္က လူေတြ
ေပါက္ၿပဲေနတဲ႔ ကတၱရာလမ္းမ၊ လူေလ်ွာက္လို႔ မရတဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚက လူေတြ
သူတို႔ စိတ္ဓာတ္၊ သူတို႔ ကိုယ္က်င္႔တရား၊ သူတို႔ အနာဂတ္ေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔
ဘယ္ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔မွ လုံေလာက္မယ္ မဟုတ္ဘူး။
မင္း အဆင္သင္႔ျဖစ္ၿပီလား။




ေထာင္ကလြတ္စ၊ တစ္စစီၿမိဳ႕ျပကို ၾကည့္ရင္း ခ်က္ ေတာ္လွန္ေရး၊ ျပဳျပင္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဗက္ကလပ္ ဟာဘယ္(လ္)က သူ႔လက္ရုံးကို ေျပာျပေနတဲ႔ စကားေတြပါ၊ အတိအက် မဟုတ္ပါ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီအဓိပၸါယ္ပါ။ က်ေနာ္ ခံစားရသလို ျပန္ဆို ေရးထားတာပါ။

အစၥလာမ္မစ္အစိုးရ အင္အားေကာင္းလာတဲ႔အခါ


၁၉၇၀ ခုက ထုတ္ေဝခဲ႔တဲ႔ သူ႔ (Izetbegovic) ရဲ႕ "The Islamic Declaration" စာအုပ္ထဲမွာ "အစၥလာမ္မစ္ မူဝါဒေတြနဲ႔ အစၥလာမ္မစ္ မဟုတ္တဲ႔ မူဝါဒေတြ အၾကား သဟဇာတညွိမရ" ႏိုင္ပုံ၊
"အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ အစၥလာမ္မဟုတ္တဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးစနစ္ေတြအၾကား မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ မရွိႏိုင္သလို အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးဆိုတာလည္း ရွိမလာႏိုင္ဘူး။"
အစၥလာမ္မစ္အစိုးရ အင္အားေကာင္းလာတဲ႔အခါ အာဏာကို အျပည့္အဝယူ၊ အစၥလာမ္မစ္ႏိုင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ရမယ္။
အစၥလာမ္မစ္ႏိုင္ငံေတာ္အသစ္ရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ အဓိကလုပ္ရမယ္႔ အေရး တႀကီးအခ်က္ေတြက..
"ပညာေရးနဲ႔ မီဒီယာ ႏွစ္ခု အစၥလာမ္မစ္ ကိုယ္က်င္႔တရားအရ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ၊ အစၥလာမ္မစ္ ဥပေဒသေတြကို ထုံးလိုေမႊ ေရလိုေႏွာက္ႏိုင္တဲ႔ လူေတြရဲ႕ လက္ထဲ မွာပဲ ရွိေနေရး" ပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ေရးသားထားပါတယ္။
The Clash of Civilizations. P 269

အရြယ္္တင္တဲ႔ အိပ္မက္မ်ား


ေဟ႔ ေဟ႔ ေဟ႔ ကမ္းလက္ ဘေလာက္ကေန တင္ဆက္လိုက္တယ္....
အ႒ကထာထဲက ရဟန္းတစ္ပါးအိပ္မက္
ဘႀကီးဘုန္းႀကီးကို ယပ္ခပ္ေပးရင္း၊ ျမဴးလြင္႔လာတဲ႔ စိတ္(ကူး)ရူးေလညွင္း
ႏြားမတစ္ေကာင္အရင္ဝယ္၊ ႏို႔ညွစ္ၿပီးေတာ႔ ေရာင္းမယ္၊ ႏြားမတစ္ေကာင္က ႏွစ္ေကာင္ျဖစ္၊
ႏွစ္ေကာင္ကေန သုံး.. ေလး.. ငါး... ေျခာက္ ႏြားအုပ္ႀကီးျဖစ္။
ႏို႔ေတြအမ်ားႀကီးရ၊ ပိုက္ဆံေတြလည္း အမ်ားႀကီးရ။
ဟဲဟဲဟဲ (ဒီေတာ႔) မိန္းမတစ္ေယာက္ ေကာက္ယူ။ ကေလးပါရေတာ႔ ကေလးက ဆူ။
ဆူတဲ႔ ကေလးကို ဂရုမစိုက္၊ မိန္းမမိုက္ေတာ႔ အရိုက္။
ဟိုက္......တကယ္ရိုက္မိတာက ဘႀကီးဘုန္းႀကီးေခါင္း၊
ေဒါင္း။



၂၁ရာစု ရဟန္းတစ္ပါးအိပ္မက္ ကြယ္႔
ေဟ႔ ေဟ႔ ေဟ႔ လူဝတ္လဲရင္း စိတ္ကူးမိတယ္၊
ေျပာမယ္၊ မတားၾကနဲ႔ ေျပာမယ္၊ ေအာ္ဖစ္ရွယ္လီ ေျပာမယ္၊ လိုလို မလိုလို ေျပာမယ္။
ဥေ႐ာပႏိုင္ငံႀကီးသြား (အဂၤလိပ္စကားေျပာ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ) အဂၤလိပ္စာသင္ေရး၊
ကမၻာတြင္မယ္႔ စာအုပ္ႀကီးေတြေရး၊ ဝင္လာမယ္႔ ေဒၚလာေတြ တေဖြးေဖြး၊
ဒါရိုက္တာေတြ ခိုက္လို႔ ရုပ္ရွင္ရိုက္၊ မိုက္စ္။ ေဒၚလာေတြ သန္းခ်ီပိုက္။
မိန္းမက ရၿပီးသားမို႔ ယူစရာမလို၊ သူ႔စားဝတ္ေနေရးကလည္း ပူစရာမလို၊
လိုေနတာ ျမန္မာျပည္က ခိုးကိုးရားမဲ႔တို႔။ ကမၻာေက်ာ္စာအုပ္ေရးလို႔ ရသမ်ွ သူတို႔အဖို႔။

"Dream comes true." ဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္
ဘႀကီးဘုန္းႀကီးေခါင္းေတာ႔ ရိုက္နဲ႔ကြယ္။

ဦးကိုေမာင္(ၿပဳံးစိစိဖတ္စာ)

Now and then


တခ်ိန္က မစၥတာ ေဒးဗစ္ ေကာ္ပါဖီးလ္က ရထားႀကီးေတြ ေဖ်ာက္ျပတယ္။
ဒီေန႔ လူရမ္းကားေတြက ေလယာဥ္ေတြကို ေဖ်ာက္ျပတယ္။
ေဒးဗစ္ ေကာ္ပါဖီးလ္ ေဖ်ာက္တဲ႔ရထားက ခဏေန အရင္အတိုင္း ျပန္ေပၚ လာတယ္။
လူရမ္းကားေတြေဖ်ာက္တဲ႔ ေလယာဥ္က ျပန္ေပၚမလာဘူး(သို႔) အရိုးျပာ၊ သတၳဳျပာေတြ ေပၚလာတယ္။
ေဒးဗစ္ ေကာ္ပါဖီး တစ္ပြဲၿပီးေတာ႔ လူေတြက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ခုပ္တီးၾကတယ္။
လူရမ္းကားေတြ တစ္ပြဲၿပီးေတာ႔ လူေတြက လူးလွိမ္႔ငိုၾကတယ္။

ေဟ႔ ေဟ႔ ေဟ႔ ကမ္းလက္ဘေလာက္ကေန ျဖန္႔ခ်ီလိုက္တယ္


"အဟင္႔ အဟင္႔
ေကာလဟလသတင္း
တခ်ိဳ႕လူေတြ မနာလိုလို႔ ေျပာၾကတာပါရွင္႔"
(ဗ်ဴဟာ၊ ေအာေအာေအာ ေတာကားရိုက္ ဆိုလား??)

ရဲကို ဂရုဏာေတာ႔ သက္ပါသရွင္႔
အဟင္႔ အဟင္႔
ေဈးခ်ိဳတစ္ဝိုက္ မီးလန္႔လ်င္ျဖင္႔
မီးသတ္ကားအရင္ ဘုန္းႀကီးေတြက ေရာက္ႏွင္႔
လဘက္ရည္ဆိုင္ ရန္ျဖစ္လ်င္ျဖင္႔
ရဲကားအရင္ ဘုန္းႀကီးေတြက ေရာက္ႏွင္႔
အဲဒါ ၈၈ မတိုင္မီကပါရွင္႔


"အျမင္႔ေရာက္ေတာ႔ ေလတိုက္တာ ျပင္းျပင္း
သိတယ္မဟုတ္လား သမီးက ႐ုပ္ရွင္ကြင္း ဂီတကြင္း
ေမာ္ဒယ္ကြင္း အႏုပညာ ကြင္း ကြင္း ကြင္း ကြင္း"
(ဗ်ဴဟာ၊ ေအာေအာေအာ ေတာကားရိုက္ ဆိုလား??)
ေလတိုက္ေတာ႔ မီးေလာင္တာက ျပင္းျပင္း
သိတယ္မဟုတ္လား သူတို႔က အေႏွးမွာ ကင္း
အေျပးမွာ ကင္း
လက္သြက္ေတာ႔ ဒဏ္ခ်က္ေတြက ျပင္းျပင္း
သိတယ္မဟုတ္လား သူတို႔က အေႏွးမွာ ကင္း
အေျပးမွာ ကင္း
ကင္း ကင္း ကင္း ကင္း
အဲဒါ ဦးသိန္းစိန္ မတက္ခင္ကပါ ရွင္႔။


ဦးကိုေမာင္(ၿပဳံးစိစိဖတ္စာ)




ref:https://soundcloud.com/nyipu-1/3kgxqgcmen7c

ဘာရမလဲ စကၤာပူရဲပဲ


စကၤာပူ ေနရွင္နယ္ေဒးအႀကိဳမွာ စကၤာပူအလံပဲ လႊင္႔ရမွာေလ
အစြန္းေရာက္ အူေၾကာင္ၾကား အမ်ိဳးသားေရးက မေရာင္ရာဆီလူး
ဆင္းမ္ ဒရိုက္ဗ္ (Sims Drive) က အိမ္တခ်ိဳ႕မွာ ပါလက္စတိုင္းအလံ လႊင္႔ထားသတဲ႔။
ဘာရမလဲ စကၤာပူရဲပဲ၊ မႏၱေလးရဲမွ မဟုတ္တာ။
ခ်က္ခ်င္းအျဖဳတ္ခိုင္း၊ ခ်က္ခ်င္း ထုေခ်လႊာ အတင္ခိုင္း။ လာစမ္း၊ ဒါက ဘာသေဘာလဲ။
စကၤာပူရီယန္းေတြကေတာ႔ မိစၦာေကာင္ တံခါးေပါက္ဝေတာင္ ေရာက္လာပါေပါ႔ လား တဲ႔။
(ဖရီး ဆိုတဲ႔ စာတန္းနဲ႔ ပါလက္စတိုင္း အလံ။ ပုံ ၂ စကၤာပူ ႏိုင္ငံေတာ္အလံ)


 (23-7-2014 , 11:49pm on Facebook)

*******************************

 ညက တင္ခဲ႔တဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အလံပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္လိုိ႔

၁။ စကၤာပူရီးယန္း တစ္ေယာက္က "Walau ehhhhhhh.......now evil has come to our doorstep ;))" လို႔ ေရးၿပီးပို႔ထားပါတယ္။

၂။ အတည္ျပဳလို႔ရ၊ မျပဳလို႔လည္းရတဲ႔ သတင္းအရ အစိုးရက စလုံးေတြရဲ႕စီပီ အက္ဖ္(ဗဟိုအစိုးရက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ႔ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူ႔ ေငြေတြ) ကို ထိမ္းထားရျခင္း အေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ သူ႔ ႏိုင္ငံသားေတြစုထားတဲ႔ေငြေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြထဲ ရံပံေငြအေနနဲ႔ ေရာက္မသြားေအာင္ အစိုးရက ထိန္းထား တာဆိုတဲ႔ အခ်က္လည္း ပါဝင္သတဲ႔။

၃။ အခုဟာက မြတ္စလင္နဲ႔ဆက္စပ္လို႔ အလန္းတၾကားျဖစ္ေပမဲ႔ လန္ဒန္ အိုလံပစ္ပြဲဲမွာလည္း အလံလြဲခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယား အားကစားသမားနဲ႔ တြဲၿပီး ေတာင္ကိုရီးယားအလံ လႊင္႔တင္မႈပါ။ တာဝန္ခံ အရာရွိေတြရဲ႕ အမွား။

ညိဳျပာညက္ ျဖစ္ေနမွ


အရင္ မႏၱေလးက ဘာသာတရားနဲ႔အႏုပညာပဲ လိုတာ။ ဒီႏွစ္ရွိရင္ ရၿပီ။
အဲဒီႏွစ္ခုမရွိရင္လည္း မႏၱေလးက မေနတတ္ျပန္ဘူး။
အခု မႏၱေလးက ဟိုဟာေတာင္း ဒီဟာေတာင္း။ အဆုိးဆုံးက ေသြးေတာင္းတာ။
မႏၱေလးက ညိဳျပာညက္ျဖစ္ေနမွ လွတာ၊
ပိုျဖဴလည္း ၾကည့္မေကာင္း၊ ပိုမည္းလည္း ၾကည့္မေကာင္းဘူး။

ကိုဆိုဗို


ကိုဆိုဗိုဆိုတာ ယခင္ ယူဂိုဆလားဗီးယား ေျခာက္ႏိုင္ငံထဲမွာ ခြဲထြက္ခြင္႔
မရွိတာကလြဲရင္ ဆပ္ဗ္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ရွိတဲ႔ ျပည္နယ္တစ္ခု။
၁၉၆၁ ခုမွာ အယ္လ္ေဘးနီးယန္းမြတ္စလင္ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆာပ္ဗ္ ေအာ္သိုေဒါက္စ္ ၂၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊
အယ္လ္ေဘးနီးယန္းမြတ္စလင္ေတြရဲ႕ ကေလးေမြးဖြားႏႈန္းက ဥေရာပမွာ အျမင္႔ဆံုး၊ ဒီလိုနဲ႔ ကိုဆိုဗိုဟာ ယူဂိုဆားဗီးယားထဲမွာ လူဦးေရ အထူထပ္ ဆုံး ျဖစ္လာခဲ႔။
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ အယ္လ္ေဘးနီးယန္းမြတ္စလင္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းနီးပါးဟာ အသက္ ၂၀ ေအာက္ လူငယ္ေတြ။
ျပသနာေတြေၾကာင္႔ စီးပြားေရး အခြင္႔အလမ္းေတြရွာဖို႔ ဆာပ္ဗ္ေတြက ဘဲလ္ဂရိတ္နဲ႔အျခားေဒသေတြမွာ သြားေနၾက။
အက်ိဳးဆက္က..
၁၉၉၁ ခု ေရာက္ေတာ႔ ကိုဆိုဗိုမွာ အယ္လ္ေဘးနီးယန္းမြတ္စလင္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆာပ္ဗ္ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သြားတယ္။
(The Clash of Civilization. Page 260)

~~ ဝိစိကိစၦာ ဟူသည္ ~~

ကြန္းမင္႔တစ္ခုႏွင္႔ ဆက္စပ္ျပီး ဝိစိကိစၦာ အေၾကာင္း ေရးရန္ အႀကံျဖစ္သည္။ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာမ်ားအဆိုျဖစ္သျဖင္႔ ဝိစိကိစၦာႏွင္႔ ပတ္သက္ျပီး တစ္စုတစ္စည္းတည္း မွတ္သားလိုေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အတြက္ မွတ္သားႏိုင္ရန္ ရည္စူးပါ၏။
ဖီဂ်ီ ႏိုင္ငံ ဘယ္မွာ ရိွသည္ကို မသိျခင္းသည္ အဝိဇၨာ မဟုတ္သလို ဆြမ္းဆံလား ႂကြက္ေခ်းလား စီစစ္ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းသည္လည္း ဝိစိကိစၦာ မဟုတ္ပါ။
ပထမဆုံး ေစေတာခိလ သုတ္၌ ဝိစိကိစၦာ ငါးမ်ိဳး ျပထားေတာ္မူသည္။
၁ ။ ဘုရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၂ ။ တရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၃ ။ သံဃာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၄ ။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၅ ။ သီတင္းသုံးေဖာ္ အက်င္႔တူ သူေတာ္စဥ္တို႔ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ တို႔ ျဖစ္သည္။



ထို႔ထက္ပို၍ လူသိမ်ားသည္က ဝိစိကိစၦာ ( ၁၆ ) ပါးျဖစ္သည္။ သဗၺာသဝသုတ္၊ မဟာတဏွကၡယသုတ္ ႏွင္႔ ပစၥယသုတ္တို႔၌ ေတြ႔ရသည္။

အအတိတ္ ငါးပါး
၁ ။ အတိတ္မွာ ငါ ( အတၱ ) ႐ိွခဲ႔သလား
၂ ။ အတိတ္မွာ ငါ ( အတၱ ) မ႐ိွခဲ႔ဘူးလား
၃ ။ အတိတ္တုန္းက ငါ ( အတၱ ) က ဘာပါလိမ္႔
၄ ။ အတိတ္တုန္းက ငါ ( အတၱ ) က ဘယ္လိုပါလိမ္႔
၅ ။ အတိတ္မွာ ျဖစ္တည္ခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ဘယ္ပုံစံနဲ႔ ျဖစ္တည္ခဲ႔ပါလိမ္႔

အနာဂတ္ ငါးပါး
၆ ။ အနာဂတ္မွာေကာ ငါ ( အတၱ ) ႐ိွဦးမႇာေလလား
၇ ။ အနာဂတ္မွာ ငါ ( အတၱ ) မ႐ိွေတာ႔ဘူးလား
၈ ။ အနာဂတ္မွာ ငါ ( အတၱ ) က ဘာျဖစ္မွာပါလိမ္႔
၉ ။ အနာဂတ္မွာ ငါ ( အတၱ ) က ဘယ္လိုျဖစ္မွာပါလိမ္႔
၁၀ ။ အနာဂတ္မွာ ျဖစ္တည္ရဦးမယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ဘယ္ပုံစံနဲ႔ ျဖစ္တည္ခဲဦးမွာပါလိမ္႔

ပစၥဳပၸန္ ေျခာက္ပါး
၁၁ ။ အခု ခႏၶာအစုကေရာ ငါ ( အတၱ )  လား
၁၂ ။ အခု ခႏၶာအစုကေရာ ငါ ( အတၱ )  မဟုတ္ဘူးလား
၁၃ ။  ငါ ( အတၱ ) က ဘာလဲ
၁၄ ။ ငါ ( အတၱ ) က ဘယ္လိုလဲ
၁၅ ။ ဒီ ငါ ( အတၱ ) က ဘယ္ကေန ေရာက္လာတာလဲ
၁၆ ။ ဒီ ငါ ( အတၱ ) က ဘယ္မွာ အဆုံးသပ္မွာလဲ
ပစၥယသုတ္ေတာ္ အရ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို နားလည္သေဘာေပါက္လွ်င္ ဤ ( ၁၆ ) ပါးေသာ ဝိစိကိစၦာတို႔ မရွိေတာ႔ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဤသုတ္ကို ေထာက္ထား၍ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို အသားေပး ေဟာၾကားေတာ္မူဟန္ ရိွသည္။

စူဠနိေဒၵသ မဟာနိေဒၵသ တို႔၌ ( ၈ ) မ်ိဳးေသာ ဝိစိကိစၦာ တို႔ကို ျပဆိုေတာ္မူလာျပန္၏။
၁ ။ ဒုကၡ သစၥာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၂ ။ သမုဒယသစၥာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၃ ။ နိေရာဓ သစၥာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၄ ။ မဂၢ သစၥာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၅ ။ အတိတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၆ ။  အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၇ ။ အတိတ္ အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၈ ။ ေၾကာင္း က်ိဳး ဆက္စပ္မႈ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ တို႔ ျဖစ္သည္။

( ၈ ) မ်ိဳးေသာ ဝိစိကိစၦာ တို႔ကိုပင္ အဘိဓမၼာ ပိဋက ဓမၼသဂၤဏီႏွင္႔ ဝိဘင္း ပါဠိေတာ္တို႔၌ တစ္မ်ိဳး ျပေတာ္မူလာျပန္၏။
၁ ။ ဘုရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၂ ။ တရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၃ ။ သံဃာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၄ ။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၅ ။ အတိတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၆ ။  အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၇ ။ အတိတ္ အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ
၈ ။ ေၾကာင္း က်ိဳး ဆက္စပ္မႈ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ တို႔ ျဖစ္သည္။

ဓမၼသဂၤဏီပါဠိေတာ္၏ အဖြင္႔ျဖစ္ေသာ အ႒သာလိနီ အ႒ကထာ၌ ဤရွစ္ပါးကို ပို၍႐ွင္းေအာင္ ပညာရွင္မ်ားအတြက္ ဖြင္႔ျပထား၏။
၁ ။ ဘုရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ ႐ူပကာယေတာ္ႏွင္႔ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတို႔ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။  ႐ူပကာယေတာ္ႏွင္႔ ပတ္သက၍ ၃၂ ပါးေသာ လကၡဏာေတာ္၊ ၈၀ ေသာ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းတို႕အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတို႔ အေပၚသံသယျဖစ္မႈ သဗၺညဳတဉာဏ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး စသည္တို႔ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။

၂ ။ တရားအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ သစၥာေလးပါး၊ မဂ္၊ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္၊ ဂုဏ္ေတာ္ တရားဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး စသည္တို႔ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။

၃ ။ သံဃာအေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ရွစ္ပါးဆိုတာ တကယ္ရိွသလား၊ သူတို႔ကေရာ သံဃဂုဏ္ကိုးပါးတို႔ႏွင္႔ တကယ္ျပည္႔စုံၾကသလား စသည္တို႔ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။

၄ ။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ( သို႔ ) သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။

၅ ။ အတိတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ အတိတ္ ခႏၶာ၊ အာယတန၊ ဓာတ္တို႔အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။
၆ ။  အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ အနာဂတ္ခႏၶာ၊ အာယတန၊ ဓာတ္တို႔အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။
၇ ။ အတိတ္ အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္ အတိတ္ အနာဂတ္ခႏၶာ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။
၈ ။ ေၾကာင္း က်ိဳး ဆက္စပ္မႈ အေပၚ သံသယျဖစ္မႈ ဟူသည္  ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အေပၚသံသယျဖစ္မႈတည္း။

ထို႔ထက္ပို၍ သိလိုေသာ္  ပုဗၺေကာ႒ကသုတ္၊ သီရိမာ ဝိမာနဝတၳဳ စသည္တို႔၌ ဆက္လက္ သုေတသန ျပဳႏိုင္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤမွ်ျဖင္႔ ဝိစိကိစၦာ အေၾကာင္း အေတာ္ၿခံဳငုံမိျပီဟု ဆိုႏိုင္ပါျပီ။

အေရးႀကီးသည္မွာ ေဝခြဲမရမႈ (  ဝိစိကိစၦာ ) ႏွင္႔ ဆင္ျခင္သုံးသပ္မႈ ( ဝိဘဇၨ ) မတူ ဟုပင္ျဖစ္သည္။  ဝိစိကိစၦာက အကုသိုလ္ျဖစ္ျပီး ဝိဘဇၨ က ဘုရားက်င္႔သုံး၊ အားေပးခဲ႔ေသာ ဝါဒျဖစ္သည္။

ဤကား ဘုရားအလိုက် ဝိစိကိစၦာ ျဖတ္ထုံးတည္း။  ေမြေတာ္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ျပီး သီဟနာဒ စူးစမ္းခဲ႔သည္႔ သေဘာတရားကို ၾကည္႔ရာ ဘုရားအလိုက် ဝိစိကိစၦာ အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ တစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔မွ ၿငိမေနေၾကာင္း ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ေတြ႔ရ၏။
(03/11/2012 14:18)

သီဟနာဒ

က်ေနာ္နဲ႔ ျပည္ပေရာက္လူလတ္မ်ား


ေဆာရီးပဲ ေတာင္မေရာက္ေျမာက္မေရာက္ ေရ
ဖတ္ရသမ်ွ မီဒီယာေတြ....
သမၼာအာဇီဝေငြတစ္က်ပ္ကို မိစၦာဇီဝေငြတစ္ဆယ္နဲ႔ မလဲရဲတ႔ဲ
ျပည္ပေရာက္ ပညာရွင္ေတြကေတာ႔
ထူးမျခားနား ခင္မ်ားတို႔ျပဇာတ္ထဲ ဝင္,ကျပမယ္ မထင္ဘူး။
အသံကုန္ေအာ္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔က ျပန္လာဖို႔ ေခၚ
ေခၚေတာကုလားနဲ႔ လက္ပါးေစကလြဲရင္
ရင္ဘတ္နဲ႔လဲၿပီး ျပန္သူက ရွားပါး။

တစ္က်ပ္ေၾကး...
တစ္ေဒၚလာေၾကးလဲခြင္႔ရရင္
ေလာက္စာတစ္လုံးေၾကး လဲလို႔ရရင္
က်ည္ဆံ တစ္ေတာင္႔ေၾကး လဲလို႔ရရင္
က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ္႔ခ်စ္သူ ငါးေယာက္ကို ျပည္ဝင္ခြင္႔ျပဳပါ။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မဖိတ္ေခၚပါနဲ႔
က်ေနာ္တိူ႔မွာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ
ဦးေႏွာက္ေတြ ရွိေနမိလို႔ပါ။

စိတ္ေကာင္းရွိရင္ ဂလိုဘယ္ ေပၚလစ္တစ္စာအုပ္ေတြကုိ
တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေပးပါ။
ဒီႏိုင္ငံ ဘယ္ကို ဦးတည္ေနသလဲ.. လဲ...... လဲ
က်ေနာ္တို႔ အရွဳံးခံႏိုင္တယ္
အ႐ူးလုပ္တာ မခံႏုိင္ေတာ႔ဘူး။
သူမ်ားလုပ္လို႔ ရူးတာထက္
ကိုယ္႔ဘာသာ ရူးတာက အရူးသိကၡာ ရွိတယ္။ ။

ဆရာလည္း လူပါပဲေလ


ဂ်ပန္မွာ ငလ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္တုန္းကေပါ့။ ကိုရင္ေတြ ဦးပဥၨင္းငယ္ေတြ ေယာက္ယက္ခပ္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ဘယ္သြားရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဇင္ဂ်ပန္ဆရာေတာ္က တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္လိႈဏ္ေတြထဲဝင္ၿပီး ေဘးလြတ္ရာကို ေရာက္ေအာင္ လမ္းျပေပးႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒဏ္ရာအနာတ ရျဖစ္သူ ရယ္လို႔ေတာင္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တပည့္ေတြအားလံုး ေဘးကင္းလံုၿခံဳၿပီ ဆိုေတာ့မွ ဆရာေတာ္က အနီးမွာ ရွိတဲ့ေရကရားအိုးထဲက ေရေတြအားလံုးကို ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သတဲ့။

ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ နဲ႔ၾကံဳလာရင္ စိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ထားဖို႔၊ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ လြတ္လမ္းကို ရွာတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ၾသဝါဒေပးတယ္။ 


ေနာက္ဆံုး “စိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရွိထားရမယ္လို႔သာ ေျပာရတယ္ မင္းတို႔ ေဘးအႏၱရယ္က လြတ္ၿပီဆိုတာလည္းသိေရာ ေရကရားထဲကေရေတြကို စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ေမာ့ေသာက္လိုက္တာ ကုန္သြားေရာ “ လို႔မိန္႔တယ္။

ဒီေတာ့ ကိုရင္ငယ္ေလးကၿပံဳးသတဲ့။
ဒါကိုျမင္လိုက္တဲ့ ဆရာေတာ္က “ကိုရင္ ဘာကိုျပံဳးတာလဲကြ ဆုိေတာ့

ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္ ဘုရား ။ ဆရာေတာ္ ေသာက္ခ်လိုက္တာ ေရေတြမဟုတ္ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ဟင္းခ်က္မလို႔ ျပင္ထားတဲ့ ငံျပာရည္ေတြပါဘုရားတဲ့။
ဆရာေတာ္က “ ေဟ ! ငါမသိလိုက္ဘူးကြာ “ တဲ့။

(ဇင္ပံုျပင္မ်ားမွ ကူးယူပါသည္)
 
(18/11/2011)
ဦးကိုေမာင္















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.                                                                          

စာဖတ္သူသို႔ အသိေပးျခင္း


ပိုမ်ားလာတဲ႔ သင္တန္းေတြရယ္၊
ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးပြဲ(ဖိုရမ္)အသစ္ေတြ ဝင္လာတာရယ္
လက္စသိမ္းစရာရွိေနတဲ႔ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ရယ္ေၾကာင္႔ ပိုစ္ေတြ ပုံမွန္တက္ႏိုင္မယ္မဟုတ္ေၾကာင္း
ပုံမွန္ စာဖတ္သူမ်ားကို အသိေပးထားခ်င္ပါတယ္။

လည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္ မဆြဲသည့္ ခ်န္ပီယံ (အာဇာနည္ေန႔ အမွတ္တရ)


ဘဝဟူသည္ ေဘာလုံးပြဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ အသက္ ၅ ႏွစ္မွ အစ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ ေျခစစ္ပြဲမ်ား ကစားခဲ႔ၾကရသည္။ ထုိ ေျခစစ္ပြဲမ်ားသည္ က်ေနာ္တို႔ဘဝေတြရဲ႕ စာသင္ခန္းထဲက တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ အနာဂတ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားအတြက္ အေရးႀကီးလွပါသည္။

အသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွ သုံးဆယ္ေက်ာ္အထိ အုပ္စုပြဲမ်ား ကစားခဲ႔ရျပန္သည္။ ေျခ စစ္ပြဲ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားသည္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အုပ္စုတူအသင္းမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ ခြန္အားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤအဆင္႔မွာ အမွားခံပါသည္၊ မွားေသာ္ ျပင္ဆင္ခြင္႔ ရွိပါသည္။ သာမန္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ သာေနလ်င္ အုပ္စုက တက္ပါသည္။

၃၀ ေက်ာ္မွ ၄၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားမွာေတာ႔ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ားကို ကစားရေတာ႔ သည္၊ အမွား မခံ၊ ေျခကုုန္ ထုတ္၊ တစ္ခ်က္မွားတာနဲ႔ စည္းအျပင္ ေရာက္ သြားေတာ႔သည္။ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ား၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ရက္စက္လွသည္။ မိမိဘက္ကလည္း ရက္ရက္စက္စက္ ခ်လိုက္ရသည္႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ရွိလာႏိုင္ သည္။ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ားမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ အေရအတြက္ နည္းသြားတာနဲ႔အမ်ွ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈက ပို၍ျပင္းထန္လာသည္။

၄၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားမွစၿပီး ကြားတားဖိုင္နယ္၊ ဆီမီးဖိုင္နယ္ႏွင္႔ ဖိုင္နယ္ပြဲမ်ားကို အလ်ဥ္းသင္႔သလို ၿပိုင္ဆိုင္လာရသည္၊ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ အေရအတြက္ နည္းလာ သည္၊ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ အဆမတန္ ျပင္းထန္လာသည္။ နားခ်ိန္မ်ား သိပ္မရွိ၊ မူခ်ိန္ မရွိ၊ ႏြဲ႔ခ်ိန္ မရွိ၊
အရည္အခ်င္း၊
သက္လုံ၊
သတၱိ၊
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ရဲမႈ၊
ျမန္မႈ
စသည္တို႔ အဆမ်ားစြာ ပိုလိုအပ္လာပါသည္။
အားလုံးအထဲမွ အထက္ပါ အခ်က္ေတြနဲ႔ အျပည့္စုံဆုံး ပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႔အစည္း စသည္ကို ခ်န္ပီယံဟု ေခၚဆိုၾကပါသည္။

ဘဝဟူသည္ႏွင္႔ ေဘာလုံးပြဲမတူသည္က ဘဝမွာ ပုံစံတစ္မ်ိဳးစီျဖင္႔ ခ်န္ပီယံျဖစ္ခြင္႔ ရရွိျခင္း၊ ခ်န္ပီယံျဖစ္သြားသူ(အခ်ိဳ႕က) ဖလား တကိုင္ကိုင္၊ ေရႊတံဆိပ္ တျပျပ မလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္ ဆင္ျခင္တုံတရားျဖင္႔ ေလးစား၊ ခံစားမႈျဖင္႔ ျမတ္ႏိုးရသည့္ ခ်န္ပီယံမ်ား သည္ ဖလား တကိုင္ကိုင္၊ ေရႊတံဆိပ္ တျပျပ မလုပ္ၾကသူေတြျဖစ္ေနေၾကာင္း အံ႔ဩဖြယ္ေတြ႔ရွိရပါသည္။ သူတို႔၏ သိုသိပ္ေသာ ဘဝလည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္ မ်ား ဝတ္ဆင္ထားျခင္း မရွိတတ္ၾကပါ။



ထိုထို (သိုသိပ္ေသာ ဘဝလည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္မ်ား ဝတ္ဆင္ထားျခင္း မရွိသည့္) ခ်န္ပီယံမ်ားတြင္ တစ္ခ်ိန္က ေအာင္ဆန္း(သို႔)အရိုင္းဟု အေခၚခံရသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆုံးကပါဝင္ေနပါသည္။

အားကစားနဲ႔ႏိုင္ငံေရး


အားကစားနဲ႔ႏိုင္ငံေရးက တိုက္ရိုက္ေတာ႔ ဆက္စပ္မေနပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဒီေန႔ ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ကေတာ႔ အခ်က္အလက္ဆင္တူ တစ္ ရက္တည္း၊ သတင္းစာတစ္ေစာင္တည္း၊ စာ တစ္မ်က္ႏွာတည္းမွာ ေပၚလာ ပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ပုဒ္ကို ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္......

၁။ ၁၉၄၅ ကမၻာ႔စစ္မွာ အရွက္တကြဲ အရွဳံးႀကီးရွဳံးခဲ႔ရၿပီး ၁၉၅၄ မွာ ကမၻာ႔ဖလား ရခဲ႔ေတာ႔ လူမ်ိဳးေရးသိကၡာ အဖတ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ႔။

၂။ ၁၉၇၄ ကမၻာ႔ဖလားခ်န္ပီယံျဖစ္ၿပီးမၾကာမီမွာပဲ စီးပြားေရးခ်န္ပီယံလည္း ျဖစ္ လာခဲ႔။

၃။ ၁၉၉၀ ကမၻာ႔ဖလားခ်န္ပီယံ မျဖစ္မီေလးမွာ အေရွ႕အေနာက္ ပူးေပါင္းလိုက္ႏိုင္ ခဲ႔။

၄။ ပဲရစ္က လွပတဲ႔ ျပတိုက္တစ္ခုမ်ွ၊ ေရာမက ၿပိဳလဲရဲတိုက္၊ လန္ဒန္က ေဈးႀကီး၊ ရွဳပ္ပြၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေနခ်ိန္ ဘာလင္က လူငယ္ေတြ အိမ္ဝယ္ေနႏိုင္တဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ အေနနဲ႔ တိတ္တဆိတ္၊ တစ္ရိပ္ရိပ္တက္လာ။

၅။ ဂ်ာမန္ေတြရဲ႕တန္ဖိုးက စည္းကမ္း၊ ဇြဲ၊ အလုပ္ႀကိဳးစား၊ လုပ္ခ်လိုက္ရင္ အားလုံး ကလပ္စစ္။

၆။ ပဲရစ္နဲ႔ လန္ဒန္က ကုလသမဂၢ ဗီတိုအာဏာႀကီးေတြကိုင္ထား၊ ဒါေပမဲ႔ ဥေရာပ တစ္တိုက္လုံးက ဂ်ာမန္ေတြရဲ႕ ေခါင္းၿငိမ္႔ေခါင္းခါကို ေစာင္႔ အကဲခတ္ေနၾကရ။




၇။ ၁၉၅၄ ကမၻာ႔ဖလားပြဲမွာေတာ႔ လွလွပပကစားတတ္တဲ႔ ဟန္ေဂရီနဲ႔ေဟာ္လန္ ကို အႏိုင္ရလိုက္လို႔ အက်ည္းတန္ ခ်န္ပီယံ တြင္ခဲ႔။

၈။ ၁၉၇၄နဲ႔ ၁၉၉၀ မွာေတာ႔ သူတို႔ရဲ႕ ထိေရာက္တဲ႔စနစ္၊ ႀကိဳးစားမႈအတြက္ ဂ်ာမန္ အင္ဂ်င္ နာမည္ ေမႊးခဲ႔။

၉။ ၂၀၁၄။ ထိေရာက္တဲ႔စနစ္၊ ႀကိဳးစားမႈအျပင္ ကစားဟန္နဲ႔ ေဘာလုံးအႏုပညာပါ စီးဝင္လာခဲ႔။ ၾကားေနပရိသတ္ေတြက ဂ်ာမန္ေတြ ဖလားေျမွာက္ေစခ်င္ၾက။

၁၀။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဂ်ာမန္ေတြက ပါဝါေနာက္လိုက္ခဲ႔၊ ဒီေန႔ ပါဝါက ဂ်ာမန္ေတြေနာက္ လိုက္ေန။ ဥေရာပ၊ ကမၻာ႔ ဇာတ္ခုံ။ ကုတ္ကုတ္ေလးနဲ႔ ဂ်ာမန္ေတြ တက္လာေန။
 

ေဖ႔စ္ဘုတ္ ယဥ္ေက်းမႈ


စေတးတပ္။ ။ တနဂၤေႏြေန႔က ရည္းစားနဲ႔ ဆိုင္ကယ္စီးၿပီး ေလ်ွာက္လည္ၾကတာ။
ကြန္မင္႔။ ။ ဟယ္ နည္းနည္းေလး ပိုဝလာတာကလြဲရင္ အမ်ားႀကီး ပိုလွလာတယ္။
ရိပလိုင္း။ ။ ဟီး၊ သင္႔ခ္ စစ္။


(ဒီကိုယ္လံုးေလးကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလဘယ္တပ္ၿပီးတင္လိုက္ရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ဂြက်တာေပါ့ - အက္ဒမင္ :-) )

ဝတ္လစ္စလစ္ အရာရွိႀကီးမ်ား


တ႐ုတ္လမ္းစဥ္ေနာက္ကို လိုက္မွာဆိုရင္လည္း ဒါမ်ိဳးေလးေတြေနာက္ အရင္ လိုက္ဖို႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။
တ႐ုတ္ျပည္မွာ ေရပန္းစားေနတဲ႔ စကားလုံးက Naked Officials တဲ႔။ ဝတ္လစ္စလစ္လို႔ ဘာသာျပန္လိုက္ေပမဲ႔ အဝတ္အစားမပါတဲ႔ အရာရွိႀကီးေတြေတာ႔ မဟုတ္ရွာၾကပါဘူး။ ပါၾကပါတယ္(အဝတ္အစား)။
မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးအရင္းအခ်ာေတြ ႏိုင္ငံျခားကို သြားေရာက္ အေျခခ်ေနထိုင္ေနတဲ႔ အရာရွိႀကီးေတြကို ေခၚဆိုတာပါ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲမွာ မတရားရွာထားတဲ႔ ေငြေတြကို ႏိုင္ငံျခားရွိ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး အရင္းအခ်ာေတြဆီ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္တဲ႔ အရာရွိႀကီးေတြကို ရည္ညႊန္းပါသတဲ႔။
တ႐ုတ္ လက္ရွိအစိုးရက ဆယ္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ႔ ဝတ္လစ္စလစ္ အရာရွိေတြကို အထူးေထာက္လွမ္းစစ္ေဆးေရးေတြလုပ္ေနပါတယ္။
မွန္တယ္ဆိုေစဦးေတာ႔ ဝတ္လစ္စလစ္ဆိုရင္ မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင္႔ၾကည့္ တာေတာ႔ ခံရေတာ႔မွာပါ။ တစ္စခ်င္းေျပာင္လဲလာေနတဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အက်င္႔ပ်က္အေကာင္ႀကီးေတြကို တျဖည္းျဖည္းၿဖိဳခြဲလာေနပုံေတြဟာ ႏိုင္ငံ အတြက္ အားရွိစရာပါပဲ။

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႔ ေနာက္ေၾကာင္းကင္း ဘာညာေတြ ကြိကြိကြကြ ေအာ္ မေနဘဲ ဒါမ်ိဳးေတြ ေကာက္လုပ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။
အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးေတြကိုအသာထား စကၤာပူမွာတင္ပဲ ဘန္ဂလိုနဲ႔ အဆင္းရဲ ဆုံးႏိုင္ငံျဖစ္ သူေဌးႀကီးေတြ နည္းမွာမဟုတ္ဘူး။
စကၤာပူမွရယ္လည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ၊ ဖမ္းမယ္ဆို ဘယ္သူမွ ဘယ္ကိုမွ ထြက္မေျပးတဲ႔ ဝတ္လစ္စလစ္ အရာရွိေတြက ျပည္တြင္းထဲမွာကို အမ်ားႀကီး။




အင္း ျပည္တြင္းထဲမွရယ္လည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ၊ ေနျပည္ေတာ္မွာတင္ ပဲ ေထာင္မဆန္႔ေလာက္ဘူး။
ဒီေတာ႔ ဆက္ၿပီးအႀကံျပဳခ်င္တာက ေနျပည္ေတာ္က အရာရွိ(အႀကီးစားႀကီးေတြ)အားလုံးကို အရင္ဖမ္း၊ စစ္ေဆး။ အျပစ္မရွိတာေသ ခ်ာမွ ျပန္လႊတ္။ ျပန္လႊတ္စရာလူ မရွိလည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ႔။

ေျပာမယ္႔သာေျပာရတာ ဖမ္းမယ္ဆို ဆင္ေပၚက ယပ္ေတာင္နဲ႔ ဘုရင္ လင္မယားကို အရင္ဖမ္းရမွာ။

ေဘာလုံး၊ လူ၊ အရြယ္၊ ဝန္းက်င္နဲ႔ အတၱ


အသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွာေတာ႔ ေဘာလုံးပြဲမၾကည့္ရရင္ဘဲ အဓိပၸါယ္ မဲ႔ေနသလို လို၊ ေဘာလုံးပြဲ မၾကည့္ရတဲ႔ေနရာ မေနဘူးလို႔ေတာင္ စိတ္ကူးမိသလိုလို။ ဒီလိုနဲ႔ နာဂေတာင္ေပၚ ေရာက္သြားတယ္။ ဘယ္ကလာ ကမၻာ႔ဖလားရွိပါ႔မလဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေနတတ္သြားတယ္။ သုံးႏွစ္တိတိ။ ေနာက္ စကၤာပူေရာက္လာျပန္။ သီဟိုဠ္ဘုန္းႀကီးနဲ႔ တရုတ္ေတြအၾကား သူ႔အေၾကာင္း ကိုယ္မသိ၊ ကိုယ္႔ အေၾကာင္း သူမသိ၊ ဘာမွမရွိဘဲ ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာသြားတယ္။ ရပါတယ္။ ေဘာလုံးက ေရနဲ႔ထမင္းမွ မဟုတ္တာဘဲ။

ေျပာၾကတာ ရွိေသးတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲၾကည့္ရင္ ေဘာလုံးပြဲက အရသာမရွိ ဘူး တဲ႔။ အင္း ဟုတ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေနရပါတယ္ဆို တစ္ေယာက္ထဲ မၾကည့္လို႔ ဘယ္သူနဲ႔သြားၾကည့္ရမွာလဲ။ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ ေလးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေနရတဲ႔ကာလက စုစုေပါင္း ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာမယ္။ ဒီ ကာလေတြက သင္ေပးလိုက္လို႔ သိလာတယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲၾကည့္လည္း အရသာ ရွိပါတယ္။(တစ္ေယာက္ထဲ ၾကည့္တတ္လာတယ္)



ေနာက္ ရွိေသးတယ္။ တစ္ဘက္ဘက္ကေန ေလာင္းထားမွ ၾကည့္ရတာ ပို အရသာရွိတာတဲ႔။ အင္း ဟုတ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႔ဘဝနဲ႔ကိုယ္ ဘယ္ကေန ဘယ္သြားေလာင္းမွာလဲ။ ၾကားလို႔မွ မေတာ္။ မေလာင္းလည္း ေဘာလုံးအရသာ မပ်က္ဘူးထင္ပါတယ္။
အဲ...... ဒါေပမဲ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြေရး၊ စေတးတပ္ေတြ ေကာက္ တင္ေနမိေတာ႔ ေလာင္းလိုက္တာထက္ေတာင္ ပို ဆိုးေနမလား ပဲ။ ညက ဂ်ာမဏီက ဂိုးသြင္းလိုက္ေတာ႔ လက္သီးလက္ေမာင္းေတာင္ ထ,တန္းမိလိုက္ သလားလို႔။
အင္း...... ကိစၥမရွိပါဘူးေလ၊ တစ္ေယာက္ထဲၾကည့္ေနတာပဲ။ ကိုယ္မေျပာရင္ ဘယ္သူ သိတာမွတ္လို႔။

ဂိုးမျပတ္ေပမဲ႔ ဂ်ာမဏီအႏိုင္


ေရႊၿခံေရ...........
ရဲရင္႔သူတို႔ ရပါေစ။
မာရီယို ဂြန္ဇက္၊ ၂၂ ႏွစ္ရဲ႕ အဆုံးအျဖတ္။ သပ္ရပ္တယ္။
သမုိင္းသစ္မွာ ေကြးေကာက္ကုန္တဲ႔ သမိုင္းမွတ္တမ္းေဟာင္းမ်ား။
ဆြာရက္ထက္ ဒဏ္ခ်က္ပ်င္းတဲ႔ အေဂြးရိုးရဲ႕ လ်ပ္တပ်က္ ရိုက္ခ်က္။ လက္ေဝွ႔ပြဲမွာေတြ႔ရတဲ႔ ေသြးမ်ိဳး။ ရႊမ္ ရွႏိုက္ဂါ ပါးမွာ။



ဆရာ သစၥာနီတို႔ေတာင္ အိပ္ပုံမရဘူး။ သူ႔ စေတးတပ္က ပုံမွန္တက္ေနတယ္။ ၾကည့္
*******************************************************************
(ဂ်ာမဏီဂုိးသြင္းျပီ

မိနစ္၉၀သေရ
ဂ်ာမဏီထင္တိုင္းမေပါက္
အာဂ်င္တီးနားက်ားကုတ္က်ားခဲ

အခ်ိန္ပုိႀကည့္ရေတာ့မယ္

ပထမပိုင္း သေရ
ဂ်ာဂ်ာ၀ အာအာ၀

ေဇာ္လူစိမ္းေရ
ဂ်ာမဏီဘက္ကရွိတယ္
ဆူးခက္မင္းနဲ႔Aမြန္ပါေခၚလိုက္။)

****************************************************
ကမ္းလက္လည္း ဂ်ာမဏီဘက္ကရွိပါတယ္ ဆရာ။
(ဂိုးမျပတ္ေပမဲ႔ ဂ်ာမဏီအႏိုင္၊ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရွစ္နာရီက စကား)

ပညာရွင္ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း


               ပညာရွိစကားမ်ား တစ္ခြန္းဆို တစ္ခြန္း တယ္.. တာသြားတာပါ။ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းဆိုတဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အောကာင္းၾကားဖူးၾကမွာပါ။ မၾကားဖူးဘူးဆိုရင္ ေတာင္ စပိုက္ဂဲ(လ္) ဖက္ရွင္ ေမာ္ဒယ္လ္ ဗစ္တိုးရီးယားကိုေတာ့ သိၾကမွာပါ။ မသိလည္း ကိစၥေတာ့မရွိဘူး။ ဒီတစ္ပတ္ ကမ္းခ်င္တဲ့  လက္က   ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းပါ။ 

“အခု ကမာၻ႔ဖားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔  အသက္ေတြက၂၄-ႏွစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သာဂရုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ ေနာက္ေလးႏွစ္ၾကာမွာ က်င္းပမယ့္ ကမာၻ႔ဇလားပြဲေရာက္ရင္  ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္ေတြ ၂၈-ႏွစ္ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့မယ္” တဲ့။ မွန္လိုက္တဲ့စကား။
 ေတာ္ခ်က္။ LIKE !

ဒါနဲ႔ - ညီမေလးအသက္က (၃၀) ေနာ္ ။ ဂရုစိုက္ပါညီမေလးရယ္။ ဂရုမစိုက္လို႔ကေတာ့ ေနာက္ ၁၀-ႏွစ္ၾကာရင္ ညီမေလး အသက္ (၄၀) ျဖစ္ၿပီသာမွတ္။ 


အခု(2014) စပယ္ရွယ္ ပေလးယားနဲ႔ စပယ္ရွယ္ ပြဲဆိုၿပီး ပညာရွင္ ေဒးဗစ္ ဘက္ခမ္းက(ဟဲဟဲ ဦးကုသလ လိုပဲ) မက္စီနဲ႔ အာဂ်င္တီးနားကို ေရြးထားပါတယ္။

ေလးစားရပါတဲ့ ဆရာႀကီး ဘက္ခမ္းရယ္။ မွတ္ထားတယ္။ မေမ့ဘူး။ 


(18/11/2011)


ဦးကိုေမာင္















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.                                                                                 

လူငယ္ဆိုတာ


ေရႊၿခံေရ...........
ဒီေန႔ ဂ်ာမဏီနဲ႔အာဂ်င္တီးနား ဘယ္သူ႔ကိုေရြးမလဲဆိုတဲ႔ေမးခြန္းက ဦးသိန္စိန္ နဲ႔ေဒၚစု ဘယ္သူ႔ကို သမၼတျဖစ္ေစခ်င္သလဲဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းအတိုင္းပါပဲ။
ႏွလုံးသားနဲ႔ဦးေႏွာက္ ေခါင္းတစ္ခ်က္စီ ေခါက္ေနၾကေပါ႔။
ရြာက ဘႀကီးမိုးအဆိုအရ ေဒၚစုရဲ႕ ၂၁ ရာစု ကုန္းေဘာင္ဖက္ရွင္ေၾကာင္႔ ရြာကေကာင္မေလးေတြ ဆံပင္ပိုရွည္လာတယ္၊ ပန္းပိုပန္လာတယ္၊ ခ်ိတ္ထမီေတြ ပိုုဝတ္လာၾကတယ္ တဲ႔။
သူက ဆက္ၿပီးစိုးရိမ္ျပတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ေကာင္မေလးေတြက ေဒၚစုဖက္ရွင္ေနာက္ လိုက္လာၾကသလို ေကာင္းေလးေတြကလည္း ဦးသိန္းစိန္ စတိုင္လ္ေနာက္ လိုက္သြားစရာ ရွိတယ္ တဲ႔။
ညွပ္ဖိနပ္က ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္၊ ေခါက္ရိုးမေျပတဲ႔ တိုက္ပုံနဲ႔ ပုဆိုး။ ဒီအထိ မဆိုးေသးဘူး။ လူငယ္ဆိုတာ သူတို႔ ဟီးရိုးေနာက္ကိုဆို အကုန္လိုက္တတ္ ၾကတယ္။
သူစိုးရိမ္တာက လူငယ္ေတြက အနာခံၿပီး ေခါင္းေရွ႕ပိုင္းက ဆံပင္ေတြကို ရိတ္လာမွာ၊ ပိုကဲတဲ႔ကေလးေတြက ႏႈတ္ပစ္လာမွာကို စိုးရိမ္တာတဲ႔။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ဘႀကီးမိုးပါကြာ။

သတင္းေတြဖတ္ရတာကေတာ႔
ပုတ္ရဟန္းမင္းႀကီး အေဟာင္းနဲ႔ အသစ္တို႔ရဲ႕ ဆုေတာင္းမႈ အားၿပိဳင္ပြဲ၊
မဲဂ်စ္စီယန္ မက္စီနဲ႔ ေကသုံးလုံး (ကရူးစ္၊ ေကဒီးရားနဲ႔ ကလိုေဆး)အားၿပိဳင္ပြဲ၊ ဂ်ာမဏီရဲ႕ အထက္ေၾကးကလည္း ေတာ္ေတာ္ျမင္႔တယ္။ စုံလို႔ပါပဲ။ သိပ္မေရးေတာ႔ပါဘူး။

ိစိုးရိမ္မိတယ္။ မက္ေဒါနားတစ္ေယာက္ ဒီည ေတးမွဆိုႏိုင္ပါ႔မလား လို႔။
(ဂိုးမျပတ္ေပမဲ႔ ဂ်ာမဏီအႏိုင္)

ပါးနပ္တဲ႔ အစိုးရ


ပါးနပ္တဲ႔ အစိုးရက အျပစ္မရွိတဲ႔ ျပည္သူေတြ မထိခိုက္ေအာင္
ျဖစ္လာႏိုင္ေျခရွိတဲဲ႔ စစ္ပြဲကို ႏိုင္ငံအျပင္ လႊဲေခၚတယ္။ စစ္ေျမျပင္ ေျပာင္းယူတယ္။
အဆင္႔မရွိတဲ႔ အစိုးရေတြက သူတို႔ အာဏာကို မထိခိုက္ေအာင္
မျဖစ္သင္႔တဲ႔ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေခၚတယ္။ စစ္ပြဲကို ဖန္တီးယူတယ္။
ဆီရီးယားထက္ မႏၱေလးသားေတြ စာပိုတတ္တယ္။

ရဲ စတိုရီ(စကၤာပူ၊ အိႏၵိယနဲ႔ျမန္မာ)


၁။ စကၤာပူ ရဲ
"ဟဲလို၊.......မွာ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားေနလို႔ပါ။"
"ဟုတ္ကဲ႔၊ ေနရာ အတိအက် ထပ္ေျပာေပးပါ"
"..........မွာပါ"
"တာဝန္သိသိနဲ႔ အသိေပးျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
သတင္းရအၿပီး သုံးမိနစ္အတြင္း အမႈအခင္းျဖစ္ပြားရာကို ရဲကားမ်ားေရာက္ရွိ လာေလသည္။

၂။ အိႏၵိယ ရဲ
"ဟဲလို၊ က်မတို႔ ညစာစားေနတုံး ၿခံဝင္းထဲကို က်ားရိုင္းႀကီးတစ္ေကာင္ ဝင္ဖို႔ႀကိဳး စားေနလို႔ပါ"
"တကယ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား၊ တကယ္ဆိုရင္ ၿခံဝင္းထဲဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ အိမ္တံခါးကို လုံလုံၿခံၿခဳံပိတ္ထားပါ"
"တကယ္ပါ၊ အခု ၿခံဝင္းထဲေရာက္ေနၿပီ၊ အိမ္ထဲ ဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္"
"တကယ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား၊ တကယ္ဆိုရင္ ကေလးေတြကို ညစာစားတာ အရပ္ခိုင္းၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွာ ေနဖို႔ေျပာေပးပါ။ အျပင္မထြက္ပါေစနဲ႔"
"တကယ္ပါ၊ အခု ဆိုရင္ မီးဖိုးထဲကို ေရာက္ေနပါၿပီ"
"တကယ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား၊ တကယ္ဆိုရင္ လူႀကီးေတြပါ အိပ္ခန္းထဲမွာ ဝင္ေနၾကပါ၊ တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္ပါ"
"တကယ္ပါ၊ အခု ဆိုရင္ အိပ္ခန္းထဲဝင္ဖို႔အထိ ႀကိဳးစားေနပါတယ္၊ တံခါးေပါက္ ကို တဝုန္းဝုန္း ထုရိုက္ေနပါတယ္"
"တကယ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား၊ တကယ္ဆိုရင္ ျပဴတင္းေပါက္ကေန လူႀကီးေရာ ကေလးပါ ထြက္ေျပးၾကပါ၊ ျမန္ႏိုင္သမ်ွ ျမန္ပါေစ"
၁၂ နာရီအတြင္း ရဲမ်ား ေရာက္လာသည္။


၃။ ျမန္မာရဲ
"ဟဲလို ရဲစခန္းကပါလား၊.........မွာ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားေနလို႔ပါ"
ဖုန္း မေျဖ။
"ဟဲလို.......မွာ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားေနလို႔ပါ။ တကယ္ႀကီးပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခဲေတြနဲ႔ေပါက္ေနၾကၿပီ"
ဖုန္း မေျဖ။
"အိုး ႏိုး၊ ဒုတ္ေတြ ဓားေတြပါလာၿပီ၊ လာၾကပါအုံး"
ဖုန္း မေျဖ။
"ေသြးေတြ၊ အိုး လူႏွစ္ေယာက္ လဲက်ေနၿပီ၊ လူအုပ္ႀကီးကလည္း ပိုမ်ားမ်ား လာေနတယ္၊ လာၾကပါအုံး"
ဖုန္း မေျဖ။
"ဟဲလို ရဲစခန္းကပါလား၊ လာၾကပါအုံး။ အိမ္ေတြပါ မီးေလာင္ေနၿပီ"
ဖုန္း မေျဖ။
"ဟာ ဒီ ေသာက္ရဲစုတ္ေတြ ကြာ"

ဝါဆုိ၊ ပထဝီအေနအထား၊ ရာသီဥတု၊ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိမႈမ်ား

မိမိတို႔ ေလွနံဓားထစ္ အယူအဆ မ်ားကို အားေကာင္းေကာင္းျဖင္႔ ႐ိုက္ဖြင္႔ေပးလိုက္ေသာ ဆရာႀကီး ဦးေဌးေအာင္၏ ေက်းဇူးတရားတို႔ကို ဤေဆာင္းပါးျဖင္႔ မွတ္တမ္း ျပဳပါ၏။

ဤေဆာင္းပါးေအာက္၌ ပထမဆုံး ရွင္းရမည့္ကိစၥသည္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေထရဝါဒ ျမန္မာ (စသည္) ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ေရာေထြးေနတတ္ၾက၏။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳ မရွိေသာ၊ သူတစ္ပါး ယဥ္ေက်းမႈကုိ မေလ့လာမိေသာ သူတုိ႔၌ ပုိ၍ ေရာေထြးယွက္တင္ ျဖစ္ေစ၏။ ျမန္မာတုိ႔ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ဓေလ့ထုံးတမ္းအားလုံးကုိ “ေထရဝါဒ” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ စုၿပံဳထည့္တတ္ၾက၏။ မမွန္ပါ။ တခ်ိဳ႕မွန္၍ တခ်ိဳ႕ မမွန္ပါ။

ဤ၌ ဥပမာ ထုတ္ျပပါမည္။

၁။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တုိင္း ဝါဆုိဝါကပ္ၾကသည္။ (ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေထရဝါဒႏုိင္ငံတုိင္း လက္ခံက်င့္သုံးၾက၏ဟူလုိ)
၂။ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔က ဒုတိယဝါ၌ ဝါဆုိဝါကပ္ေတာ္ မူၾက၏။ (ေထရဝါဒ၊ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ)
၃။ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ သီရိလကၤာရဟန္းေတာ္မ်ားက မိမိတုိ႔ ေက်ာင္းတုိက္ ႏွစ္ၿခိဳက္ရာ ပထမဝါ (သုိ႔) ဒုတိယဝါ၌ ဝါကပ္ၾက၏။ (ေထရဝါဒ၊ သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈ)

အတန္ငယ္ ရွင္းၿပီဟု ထင္၏။ ဝါဆုိဝါကပ္ျခင္းကုိ တညီတညႊတ္တည္း လက္ခံက်င့္သုံးၾကသျဖင့္ “ေထရဝါဒ” ဟု သုံးက ၿပီးျပည့္စုံၿပီး ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာ၊ ထုိင္းစေသာ ဝိေသသနတုိ႔ မလုိေတာ့ေပ။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ မည္သည့္လ ဝါကပ္မည္ ဆုိသည္ကမူ ေထရဝါဒႏုိင္ငံမ်ားမွာပင္ မတူညီေသာ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိခ်က္မ်ား ကြဲေနေတာ့သည္။ ထုိအခါ ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာစေသာ ဝိေသသနပါမွသာ ျပည့္စုံေလေတာ့သည္။ ဤအခ်က္ကုိ မသိက ေထရဝါဒရဟန္းေတာ္တုိင္း ဒုတိယဝါ၌ ဝါကပ္သည္ဟု ထင္မွတ္မွားႏုိင္သည္။

ႏုိင္ငံ၊ ေဒသ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ အေျခခံၿပီး ကြဲလြဲေနေသာ (မတူညီေသာ ဟု ဆုိလုိသည္၊ မွားယြင္းသည္ဟု မဆုိလုိ) ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ ထပ္ျပပါဦးမည္။

၁။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာတုိင္း ညခ်မ္း၌ ဘုရားကုိ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး ကပ္လွဴၾကသည္။ (ေထရဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈ)
၂။ သီရိလကၤာေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔က ညခ်မ္း၌ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီးမီး သာမက ကြမ္းရြက္ႏွင့္ ကြမ္းသီးတုိ႔ကုိပါ ကပ္လွဴၾကသည္။ (ေထရဝါဒ၊ သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈ)
၃။ ႐ုရွားဗုဒၶဘာသာမ်ားဆုိလွ်င္ ညခ်မ္းအခါ၌ ေဗာ္(ဒ္)ကာ အရက္မ်ားကုိပင္ ကပ္လွဴၾကသည္ဟု ဆုိ၏။ (႐ုရွားဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ)

ဤ၌ ေမးရန္ရွိလာ၏။ အဆုံးအမတစ္ခုတည္း ျဖစ္ပါလွ်က္ ဓေလ့ထုံးတမ္းတုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကြဲေနရသနည္း။

(image from buddhaphoto.net)

ဤကိစၥမ်ိဳး၌ သူမွား၊ ငါမွန္ ျငင္းခုံေနလွ်င္ ၿပီးမည္ မဟုတ္ေတာ့။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ဝိနည္းပိဋကတ္ရွိသလုိ ေထရဝါဒ (၅) ႏုိင္ငံလုံးမွာလည္း (အျခားေထရဝါဒ ႏုိင္ငံမ်ားမွာလည္း) ဝိနည္းပိဋကတ္ ရွိသည္။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ပညာတတ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ရွိသလုိ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမ်ားမွာလည္း ပညာတတ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ရွိသည္။ ကုိယ္က အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ျငင္းဆုိလွ်င္ သူတုိ႔ကလည္း အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ ျငင္းဆုိမည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ကမၻာ၌ လူအနည္းစုသာ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ေနသည့္ ေထရဝါဒယဥ္ေက်းမႈကုိ ငါးစိတ္ ထပ္စိတ္ရဦးေတာ့မလုိ ျဖစ္သြားေတာ့မည္။ မစြံေတာ့။

ဓေလ့ထုံးစံတုိ႔ ကြဲျပားေနရျခင္းသည္ ႏုိင္ငံ၏ သမုိင္း၊ တည္ရာရပ္ဝန္း၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ အဓိကအားျဖင့္ ဝိနည္းေတာ္ကုိ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိပုံ မတူညီၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ သေဘာမတူညီႏုိင္သည္ ဆုိေစဦး၊ အျပန္အလွန္ နားလည္ျခင္း၊ ေလးစားျခင္းသည္ ျငင္းခုံေနျခင္းထက္ ဘုရားစကားႏွင့္ ပုိ၍ နီးကပ္ပါသည္။

ဤ၌ အဓိက ေဆြးေႏြးလုိေသာ အခ်က္သည္ ဝါကပ္ျခင္း၊ ဝါတြင္းကာလ၊ ႏုိင္ငံ၏ ရာသီဥတုစသည္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ ဤေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားသည္ ကုိယ္ပုိင္အယူအဆ မဟုတ္၊ မႏၲေလး သာသနာ့တကၠသုိလ္တက္စဥ္က ဆရာႀကီးဦးေ႒းေအာင္ (မုိးဇလ) ၏ လက္ခ်ာမ်ားကုိ ျပန္လည္ႏွလုံးသြင္းရင္း ေဆြးေႏြးေသာ ေဆာင္းပါးသာ ျဖစ္သည္။

ဝါတြင္းဟူသည္ ပါဠိလုိ ဝႆ၊ ျမန္မာလုိ မုိးမ်ားေသာကာလ ျဖစ္သည္။ ဝါတြင္းကာလ သုံးလၾကာ၏။ ဤ၌ ဆရာႀကီးက ပထမဆုံး ေမးခြန္းေမးသည္။ ျမန္မာျပည္၌ မုိးရာသီ ဘယ္ႏွစ္လ ရွိသနည္း။ သုံးလလား၊ သုံးလထက္ ပုိသလား။ သုံးလထက္ ပုိပါသည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ငါးလခန္႔ ရွိေပလိမ့္မည္။

သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဝါတြင္းသုံးလသာ ျဖစ္ေနရသနည္း။

မုိးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒပညာရွင္ ဆရာႀကီး အကြ်မ္းက်င္ဆုံးဘာသာရပ္ဟုဆုိက ရေကာင္း ရႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ဆရာႀကီးက သိပၸံနည္းက် ရွင္းသည္။

ဘုရားပြင့္ရာ မဇၥ်ိမေဒသ၌ မုိးတြင္းက သုံးလသာ ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝါတြင္းပညတ္ရာ၌လည္း သုံးလဟုသာ သက္မွတ္သည္။
ဆရာႀကီး၏ မုိးဇလပညာရပ္အရ မုတ္သုန္ေလသည္ ျမန္မာျပည္ကုိ အရင္ေရာက္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တစ္လခန္႔ ႀကိဳ၍ မုိးဦးက်၏။ ထုိမုတ္သုန္က ျမန္မာျပည္ကို ျဖတ္ၿပီး အိႏၵိယထဲသုိ႔ ဝင္သြားသည္။ တစ္လခန္႔ ၾကာေသာ္ ထုိမုတ္သုန္ေလ မဇၥ်ိမေဒသကုိ ေရာက္ၿပီး မုိးရာသီလည္း စေတာ့သည္။

မုတ္သုန္ေလ ျပန္လည္ဆုတ္ရာ၌လည္း ဤနည္းအတုိင္းပင္။ သီတင္းကြ်တ္လခန္႔တြင္ မုတ္သုန္ေလသည္ မဇၥ်ိမေဒသမွ စတင္ ထြက္ခြာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီတင္းကြ်တ္သည္ႏွင့္ မုိးလည္း ကြ်တ္ေလေတာ့၏။ ျမန္မာျပည္၌ သီတင္းပင္ ကြ်တ္ေသာ္လည္း မုိးက မကြ်တ္ေသး။ အေၾကာင္းက အိႏၵိယမွ ဆုတ္ခြာလာခဲ့ေသာ မုတ္သုန္ေလက ျမန္မာျပည္ထဲ၌ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။

သုိ႔ျဖင့္ပင္ ျမန္မာျပည္၏ မုိးရာသီသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ နယုန္လမွစ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလအထိ ငါးလမွ ေျခာက္လ၊ ခုႏွစ္လအထိ ရွိႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မဇၥ်ိမေဒသ၌ကား သုံးလသာ ၾကာ၏။ အကယ္၍ ဘုရားရွင္ ဝိနည္းေတာ္ ပညတ္ရာေဒသသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္အံ့၊ ဝါတြင္းကာလသည္ သုံးလ မျဖစ္ႏုိင္၊ ငါးလ ျဖစ္ႏုိင္ရာသည္ဟု ဆရာႀကီးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ ပညာရွင္စကားျဖစ္သျဖင့္ ဤစကားမွ်ျဖင့္ပင္ ၿပီးျပည့္စုံေလၿပီ။

ဤသည္တုိ႔ကား ဝိနည္းပါဠိေတာ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ကြဲျပားလာရပုံ၏ လက္ေတြ႔ဆန္ေသာ၊ သိပၸံဆန္ေသာ၊ ပညာရွင္ဆန္ေသာ ေကာက္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

မႏၲေလးစေသာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕မ်ားမွာဆုိလွ်င္ ဝါတြင္း၌ ဝါဆုိရမည္ဆုိ၍သာ ဝါဆုိလုိက္ရသည္။ မုိးေခါင္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ မုိးဟူ၍ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရြာ။ သုိ႔ေသာ္ ဝိနည္းရွိ၍ ဝါဆုိ လုိက္ရ၏။

သီရိလကၤာ၊ စကၤာပူစေသာ ကြ်န္းႏုိင္ငံမ်ား၌ ရာသီဥတု သက္သက္မွတ္မွတ္ မရွိ၊ (၁၂) လလုံးလုံးလုိ မုိးရြာသည္။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ (၁၂) လလုံးလုံးပဲ ဝါကပ္ရေတာ့မလုိ ရွိသည္။ မလုိအပ္။ ဝိနည္း၌ သုံးလဟုသာ ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သုံးလသာ ဝါကပ္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ …

ထုိသုံးလကုိ အဘယ္သုိ႔ သက္မွတ္မည္နည္း။
ဤအခ်က္ကား ႏုိင္ငံတုိ႔ အသုံးျပဳေနေသာ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ လုံးဝ သက္ဆုိင္သြားေတာ့သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကူးေသာရက္ ျဖစ္သည္။
အိႏၵိယန္းတမီးလ္မ်ားႏွင့္ ေထရဝါဒငါးႏုိင္ငံ၏ ျပကၡဒိန္တုိ႔သည္ ေတာ္ေတာ္ ဆင္တူသည္။ ဧၿပီလမွာ ႏွစ္သစ္ကူးၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဆန္းသည့္ရက္ကုိ ေရတြက္ၾကရာ၌ ထပ္တူ မရွိတတ္။ ထုိင္းႏွင့္ သီဟိုဠ္က တူေနတာ မ်ားသည္။ ျမန္မာက ကြဲေနတတ္သည္။ ျပကၡဒိန္မ်ားအားလုံးသည္ “လ” ကုိ အေျခခံ တြက္ခ်က္ေသာ လူနာ (Lunar) ျပကၡဒိန္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ လျပည့္လကြယ္စသည္ကုိ သတ္မွတ္ရာမွာေတာ့ တစ္ရက္စ၊ ႏွစ္ရက္စ ကြာဟတတ္သည္မွ လြဲၿပီး အမ်ားႀကီး ကြာဟမေန၊ ကြာဟ၍လည္း မရ။

ဤ၌ ေနာက္ဆုံးဝါကပ္၊ ဝါဆုိသည့္လကုိ ျပန္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။
မုိးမ်ားေသာကာလ၌ ဝါကပ္ၾကသည္။ ဝါထပ္ေသာႏွစ္မ်ားမွာ ဝါတြင္းသုံးလက တိတိက်က် သက္မွတ္ထားသျဖင့္ သေဘာထား ကြဲလြဲျခင္း မရွိ။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဝါထပ္၍ ဝါတြင္းေလးလ ျဖစ္ေနေသာ ႏွစ္မ်ား၌ ဘယ္သုံးလကုိ ဝါဆုိၾကမည္နည္း။ တစ္ေနရာႏွင့္ တစ္ေနရာ၊ တစ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕ မုိးအနည္းအမ်ား မတူႏုိင္ေတာ့။ ထုိအခါ မုိးပုိမ်ားေသာ သုံးလကုိ ေရြးခ်ယ္၍ ဝါကပ္ၾကသည္ ဆုိပါစုိ႔။

ဝိနည္းေတာ္က ဘာေျပာဦးမည္နည္း။ ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္ဟုဆုိရန္ ရွိပါဦးမည္ေလာ။ ဤကိစၥမ်ိဳးသည္ အျငင္းပြားေနသင့္ေသာ ကိစၥမဟုတ္သလုိ “သာသနာကြယ္လိမ့္မည္” ဟူေသာ ခပ္ဝါးဝါးစကားကုိလည္း မသုံးစြဲအပ္ေတာ့။

ဤေဆာင္းပါး၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ မတူညီမႈမ်ားကုိ နားလည္ၿပီး ေလးစားတတ္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာတုိ႔ က်င့္သုံးေနေသာ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားတြင္ အခ်ိဳ႕ကား အျခားေထရဝါဒႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ညီ၏။ အခ်ိဳ႕ကား မညီ။ ထုိမညီေသာ ဓေလ့ထုံးစံတုိ႔ကုိ ေထရဝါဒျမန္မာယဥ္ေက်းမႈဟု ဆုိမွသာ ျပည့္စုံမည္။

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာအမည္က ေထရဝါဒျဖစ္သည္။ က်န္ေသာ ငါးႏုိင္ငံႏွင့္ ညီညြတ္လွ်င္ ပုိေကာင္းသည္။ တိဗက္တန္ဗုဒၶဘာသာဆုိလွ်င္ တိဗက္ႏွင့္ ညီညႊတ္လွ်င္ ၿပီးၿပီ။ သူ႔ဗုဒၶဘာသာ အမည္ကပင္ တိဗက္တန္ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
(17/10/2012 14:00)

သီဟနာဒ

ပါဠိနဲ႔ အဂၤလိပ္ ဘယ္ေလာက္ဆက္စပ္သလဲ


ဘုန္းႀကီးစာေမးပြဲ အထိုက္အေလ်ာက္ၿပီးေတာ႔ အျပင္စာ ဖတ္ခြင္႔၊ သင္ခြင္႔ရလာ သည္။ ထိုအခါ ေနာင္ေတာ္ႀကီးတစ္ပါးနဲ႔အတူ ဆရာေတာ္တစ္ပါး သင္ၾကားေပး သည့္ အဂၤလိပ္စာသင္တန္း သြားတက္ၾကသည္။ သုံးလျပတ္ သင္တန္းၿပီးေသာ္ အဂၤလိပ္ အေျခခံသဒၵါအခ်ိဳ႕ႏွင္႔ ကတၱား၊ ကံ ဝါက်မ်ား၊ ဒါရိုက္၊ အင္ဒါ႐ိုက္ဝါက်မ်ား ေျပာင္းတတ္လာသည္။ ဆရာဘုန္းေတာ္ႀကီးက အားေပးစကားေျပာေတာ္မူသည္
"အရွင္ဘုရားတို႔ အဂၤလိပ္က ဆယ္တန္းအဆင္႔ရွိသြားၿပီ"ဟူသတတ္။

ထို "အရွင္ဘုရားတို႔ အဂၤလိပ္က ဆယ္တန္းအဆင္႔ရွိသြားၿပီ"အားေပးစကားက သာသနာ႔တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္အထိ ထိေရာက္မႈရွိဆဲ၊ ဆယ္တန္းေက်ာင္း သူ၊ေက်ာင္းသားေလးမ်ားကိုေတြ႔တိုင္း ငါ႔ေလာက္မတတ္ထင္ဆဲပင္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ သေဘာတူေလးပါးတိုင္ပင္ၿပီး ဆယ္တန္းေျဖရန္ က်ိဳးစားၾကသည္။ ရဟန္းစာေပႏွင္႔ေဝးသည့္ သခ်ၤာနဲ႔ သိပၸၸံဘာသာတြဲမ်ားကို အရင္ က်ဴရွင္ဆရာေခၚ ၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားမသိေအာင္ သင္ယူၾကသည္။ ျမန္မာ၊ သမိုင္းကို မမႈေရးခ် မမႈ၊ အဂၤလိပ္က ဆယ္တန္းအဆင္႔ရွိၿပီးသား မဟုတ္ပါလား။(ထို အခ်ိန္အထိ ရွိဆဲ)
အမွန္တကယ္ ဆယ္တန္းအဂၤလိပ္ကို သင္မွ ေအာ္ ငါသိထားတာက ႏွစ္မွတ္ဖိုးပဲ ရွိပါလား(သို႔)ဆယ္မွတ္ဖိုး မေက်ာ္ပါလားဟု သိလိုက္ရသည္။ ထိုမွေနာက္ ဆယ္ တန္းေက်ာင္းသားေလးမ်ားကိုေတြ႔တိုင္း သူတို႔က ငါ႔ထက္တတ္ပါလားဟု သေဘာေပါက္လိုက္မိေတာ႔သည္။

ထို႔ေနာက္ ဘာသာေဗဒကို ေလ႔လာရ၏။ အင္ဒို ယူ႐ိုပီယံ ဘာသာစကားမ်ား အေၾကာင္း ၾကားသိရ၏။ ပါဠိနဲ႔ အဂၤလိပ္ တူညီမႈအခ်ိဳ႕(ေတာ္ေတာ္နည္းပါသည္) ကိုေတြ႔လာရ၏။ ဥပမာ မာတာနဲ႔ မားသား၊ ဘာတာနဲ႔ ဘရားသား၊ နာမနဲ႔ ေနာင္း (နာမ္) စသည္ဆင္တူေနမႈမ်ိဳးတို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုအခါ ပါဠိကၽြမ္းရင္ အဂၤလိပ္ မခက္ေတာ႔ဆိုသည့္ အယူအဆက ေခါင္း ထဲေရာက္လာျပန္ဘိ၏။ အမွတ္မရွိသည့္ သညကၡႏၶာ အစုအေဝးပင္။ ဆယ္တန္းနဲ႔တကၠသိုလ္စာေမးပြဲက ရက္ခ်င္းတိုက္တိုက္ေနသျဖင္႔ မေျဖၾကရ၊ တကၠသိုလ္စာေမးပြဲ နာရီဝက္ေနာက္က်ခြင္႔ျပဳဖို႔ သြားေလ်ွာက္ေသာ္ ခြင္႔မျပဳ၊ ေလးျမတ္ႏိုးရသည့္ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္က တပည့္ရင္း နာနာထု၊ နာရီဝက္ေနာက္က်လ်င္ တကၠသိုလ္အျပင္ေရာက္ၿပီမွတ္ဟု သံဃာ႔အသံ(ရာဇသံ မဟုတ္ပါ)ထုတ္ေတာ္မူေလ၏။

သို႔ျဖင္႔ စိတ္ပ်က္ပ်က္ျဖစ္သြားကာ မဟာဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလိုက္ရသည္။ ယင္းက ဖရီး အဂၤလိပ္စကူးႀကီးျဖစ္သည့္ မႏၱေလးေတာင္ေပၚကိုတက္ကာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသာ ေဖာ ရိမ္းနားႀကီးမ်ားႏွင္႔ စကားေျပာျခင္းတည္း။ အစေတာ႔ သူ႔စကား ကိုယ္မသိ၊ ကိုယ္႔စကား သူမသိ၊ သနားပါဘိ။ သို႔ျဖင္႔ ေခါင္းေပါင္းစ မဝတ္သည့္ အေမရိကန္ သမၼတ မစၥတာဘုွရွ္၏ မိန္႔ခြန္းမ်ားကို က်က္၊ မွတ္၊ နားေထာင္၊ လိုက္ေျပာ၊ အသံ သြင္း၊ နားေထာင္ၾကည့္။ သိလိုက္ရသည္ ပါဠိနဲ႔ အဂၤလိပ္ဆက္စပ္မႈရွိသည္က ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္၊ ကိုယ္သိတဲ႔ စကား၊ ေဝါဟာရသုံးစြဲပုံ တူညီေနတာ မေတြ႔လိုက္ရ။(အဂၤလိပ္က ကမၻာ႔ ဘာသာစကားအားလုံးကို ေမြးစားသျဖင္႔ ပါဠိနဲ႔သာမဟုတ္ အျခားဘာသာစကားမ်ားႏွင္႔လည္း ဆက္စပ္ေနသည္ဟု ညီေတာ္အေပါင္းတို႔ သတိခ်ပ္ေစလို) ထိုမွေနာက္ ပါဠိေတာ္လည္း အဂၤလိပ္ မေတာ္ဟု နားလည္လိုက္ရသည္။

တေလာေလးကပင္ ဆရာထက္ေနဝင္း(လတ္တေလာ လီကြမ္းယုစာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ထုတ္ေဝထားသူ) ေက်ာင္းေရာက္လာသည္။ စကားေျပာၾကသည္၊ (အမွန္မူ အသက္ အမ်ားႀကီး ပိုႀကီး၊ အေတြ႔အႀကဳံပိုမ်ားသည့္ ဆရာက ႏွစ္နာရီ မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ေျပာၿပီး သီဟနာဒက ရွစ္မိနစ္ခြဲခန္႔သာ ေျပာလိုက္ရပါသည္။)
ထို ရွစ္မိနစ္ခြဲခန္႔တြင္
"ဘုန္းႀကီးေတြက ပါဠိတတ္ေတာ႔ အဂၤလိပ္စာသင္ရင္ ပို လြယ္တယ္လို႔ ထင္တယ္ဘုရား"
"မဆိုစေလာက္ေလးပါ ဒကာႀကီး၊ ပါဠိတတ္လို႔ အဂၤလိပ္လြယ္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ အဂၤလိပ္လို ေမႊေနတဲ႔ ရဟန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနသင္႔တယ္။ အခုဟာက ရွိမယ္၊ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ သိပ္နည္းတယ္။ ပါဠိပိုင္ရင္ နည္းနည္းေတာ႔ ပိုလြယ္မယ္၊ (ဘာသာျပန္ရင္ ေဝါဟာရ အသာစီးရမယ္)။ ဒါကလည္း ဘာသာေဗဒ သေဘာ အတိုင္းပါ၊ ဘာသာတစ္ခုကို တကယ္တတ္ရင္ ေနာက္ဘာသာတစ္ခုကို သင္တဲ႔အခါ ပိုလြယ္သြားတာေလာက္ပါပဲ" ဟု ေျပာလိုက္မိသည္။



အမွန္မူ ပါဠိတတ္ေတာ႔ အဂၤလိပ္စာသင္ရင္ အမ်ားႀကီး ပို လြယ္တယ္ဆိုသည့္ အယူအဆသည္ ရန္ကုန္လမ္း၊ မႏၱေလးလမ္း၊ ေမာလၿမိဳင္လမ္းဆိုတာေတြရွိလို႔ စကၤာပူ တိုးတက္သြားတာဆိုသည့္ စကားအတိုင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ စကၤာပူမွာ ကမၻာ႔ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားစြာရဲ႕ အမည္နဲ႔လမ္းေတြ ရိုက္သတ္လို႔ မကုန္ပါ ဟု.. ဆိုခ်င္ပါေၾကာင္း အဂၤလိပ္စာသင္ေနၾကသည့္ ညီေတာ္(ေနာင္ေတာ္မ်ား မပါပါ) အေပါင္း တို့......
(မိမိကား ပါဠိမတတ္လွသလို အဂၤလိပ္လည္း လုံးျခာလည္ဆဲမို႔ ဖ်ဴးခ်ားဂ်င္ နေရးရွင္းအတြက္ အားကိုးတႀကီး ေရးလိုက္မိပါသည္)

မရယ္နဲ႔ (ဘိုးဘိုးႀကီး တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္း)

ဒီေန႔ ေနလယ္စာေလး စားၿပီးရင္ ပထမဆုံးလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာက ကား ေရေဆးဖို႔ပဲ။ ကားကို ေရေဆးဖို႔အသြား စားပြဲေပၚမွာ စာတိုက္ ကေရာက္ေရာက္လာတဲ႔ ေၾကာျငာေတြ၊ ဘာမွလုပ္မရတဲ႔စာေတြနဲ႔ ရွဳပ္ေနတာ သတိထားမိျပန္ေရာ။ တခ်ိဳ႕က စာျပန္ဖို႔၊ တခ်ိဳ႕ကအမိႈက္ပုံးထဲထည္႔ဖို႔ေပါ႔။ ကားေသာ႔ကို စား ပြဲေပၚခဏတင္ထားရင္း ကား ေရမေဆးခင္ ဒီ အမႈိက္ေ တြကို အရင္ရွင္းမယ္လို႔ လုပ္လိုက္ေတာ႔ စာပြဲေဘးက စကၠဴပုံးမွာ အမႈိက္ေတြ ျပည္႔ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ျပန္ရမယ္႔စာကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး အမႈိက္ပုံးပဲ အရင္သြန္မယ္ဆိုၿပီးသြားေနတုံး ေပးစရာ ရွိေနတဲ႔ ေဘလ္ေတြကို သတိရမိျပန္ေရာ။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ အိမ္နားက စာတိုက္ ကိုသြား ျပန္စရာရွိတဲ႔စာကိုျပန္၊ ေပးစရာရွိတဲ႔ ေဘလ္ကို အရင္သြားေပးလိုက္ မွ အဆင္ေျပမယ္။ ေပးမယ္ဆိုကာမွာ ခ်က္လက္မွတ္စာအုပ္ထဲမွာတစ္ရြက္ပဲ က်န္ေတာ႔တယ္ဆိုတာ သတိထားၾကည္႔လိုက္မိျပန္တယ္။

ခ်က္လက္မွတ္စာအုပ္အသစ္က စာၾကည္႔ခန္းထဲက စားပြဲအံဆြဲထဲမွာထား တာ၊ ဒါနဲ႔ စာၾကည္႔ခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ ေသာက္လက္စ ေဖ်ာ္ရည္ဗူး နဲ႔ ေရ သန္႔ဗူးေတြကိုေတြ႔မိတယ္။ မျဖစ္ဘူး၊ ဒါေတြကို ေဘးကပ္ထားမွ၊ ေတာ္ၾကာ ဝင္တိုက္မိရင္ ဖိတ္ကုန္ဦးမယ္။ ေကာက္ကိုင္လိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ ေဖ်ာ္ ရည္ေတြက မေအးေတာ႔ဘူး။ ေသာက္ခ်င္တဲ႔အခါ ေအးေအးေလးေသာက္ လို႔ရေအာင္ မီးဖိုထဲက ေရခဲေသတၱာထဲ အရင္ထည္႔ထားဦးမွ။ ေဖ်ာ္ရည္ဗူး နဲ႔ ေရသန္႔ဗူးေတြနဲ႔အတူ မီးဖိုထဲကသြား ေရမေလာင္းမိတာ ၾကာေနၿပီမို႔ ညွိဳးေနတဲ႔ ပန္းအိုးေလးေတြကို ေတြ႔ရျပန္တယ္။



မေမ႔ခင္ ေရေလာင္းေပးဦးမွရမယ္၊ ေတာ္ၾကာ ေသကုန္လိမ္႔မယ္။ ဒါနဲ႔ ေဖ်ာ္ရည္ဗူးနဲ႔ ေရသန္႔ဗူးေတြကို ေထာင္႔က ခုံေပၚမွာတင္မယ္လုပ္ေတာ႔ အဲဒီခုံေပၚမွာ က်ေနာ္႔ စာၾကည္႔မ်က္မွန္ေရာက္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ မေန႔က တစ္ေန႔လုံး ရွာလို႔မေတြ႔ခဲ႔တဲ မ်က္မွန္ေပါ႔။ ဒီမ်က္မွန္ကို စာၾကည္႔ခန္း ထဲ သြားထားရမယ္။

ဒါေပမဲ႔ ပန္းပင္ေရေလာင္းတာကိုပဲ အရင္လုပ္လိုက္အုံးမယ္ေလ။ ေရပုံးကိုယူ၊ မီးဖိုထဲက ေရပိုက္ေခါင္းကေန ေရခံေနတုံး ဘုရား ဘုရား တီဗြီ ရီမုတ္ကြန္ထ ရိုးက ဘယ္လိုလုပ္ မီးဖိုထဲက ထမင္းစားစာပြဲေပၚ ေရာက္ေနပါလိမ္႔။ ကေလးတစ္ေယာက္ေယာက္ေမ႔ခ်န္ထားခဲ႔တာေနမွာ။ ည တိဖြီၾကည္႔မွ ရွာၾက လိမ္႔အုံးမယ္၊ ဘယ္သူမွလည္း မီးဖိုထဲက ထမင္းစားစာပြဲေပၚမွာလို႔ ထင္မွာ မ ဟုတ္ဘူး။ ဒီ ရီမုတ္ကြန္ထရိုးကိုလည္း ဧည္႔ခန္းက တီဗြီေရွ႕ ျပန္ထားေပး ထားဦးမွ။
ဒါေပမဲ႔ ပန္းအိုးေလးေတြကိုပဲ ေရအရင္ေလာင္းမယ္ဆိုၿပီး ရီမုတ္ကြန္ထရိုး ကတစ္ဖက္ ေရပုံးကတစ္ဖက္ဆြဲအသြား ေရေတြက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဖိတ္က် ကုန္ျပန္ေရာ၊ ဒါနဲ႔ ရီမုတ္ကြန္ထရိုးကို စားပြဲေပၚခဏတင္ထားၿပီး ဖိတ္သြား တဲ႔ေရေတြကို သုတ္ေနလိုက္တယ္။ မသုတ္လို႔ မျဖစ္ဘူး ဒါေပၚနင္းမိလို႔ ကေလးေတြ ေခ်ာ္လဲကုန္မွ အခက္။
ေရသုတ္အၿပီး ဒီေန႔ ဘာေတြလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ ထားပါလိမ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ျပန္အ ၾကည္႔
၁။ ကားလည္းေရမေဆးလိုက္ရ
၂။ ေပးစရာ ေဘလ္ေတြလည္း မေပးလိုက္ရ
၃။ အိမ္ေထာင္႔ ခုံေပၚက ေဖ်ာ္ရည္ဗူးနဲ႔ ေရသန္႔ဗူးေတြလည္း အရင္အတိုင္း ပူေႏြးေႏြး
၄။ ပန္းပင္လည္း ေရမေလာင္းလိုက္ရ
၅။ ခ်က္လက္မွတ္စာအုပ္ထဲမွာလည္း ခ်က္ တစ္ရြက္ပဲက်န္ဆဲ
၆။ ရီမုတ္ကြန္ထရိုးလည္း ဘယ္ခ်ထားလိုက္မိမွန္း မသိေတာ႔
၇။ စာၾကည္႔မ်က္မွန္လည္း ရွာလို႔မေတြ႔
၈။ ကားေသာ႔လည္း ဘယ္ေပၚတင္ခဲ႔မွန္း မမွတ္မိေတာ႔။ ဒီေန႔ေတာ႔ မိုးခ်ဳပ္သြားၿပီ။
မရယ္နဲ႔ ေနာ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဝဋ္လည္လိမ္႔မယ္။

13/07/2013

အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္ အလြန္ခ်စ္ၾကသူမ်ား


၁။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို ခ်စ္ၾကပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူမ်ားႏွင္႔ ယွဥ္လ်င္ အရာရာေအာက္က်ေနသည့္ ဘာသာတရားတန္ဖိုးကို ျမွင္႔တင္ရန္ လူငယ္အမ်ားျဖင္႔ အဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔၊ အခ်င္းခ်င္း ကြန္ယက္ေတြ ခ်ည္၊ တညီတညြတ္ ရွိလာခဲ႔ၾကသည္။

၂။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို (အလြန္)ခ်စ္ၾကပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘာသာႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္ ဘာသာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးဆိုင္ရာကိစၥမ်ားမွာ အားႀကိဳးမာန္တက္ ပါဝင္ခဲ႔ၾကသည္။ ကမၻာကပင္ သူ႔ထက္ငါ ေနာက္က်မွာ စိုးသည့္အလား သာဓုအျမန္ ေခၚၾကရသည္။

၃။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို (အလြန္႔ အလြန္)ခ်စ္ၾကပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူတို႔နဲ႔ အယူမတူသူသူမ်ားကို မတူ မတန္သလိုထင္လာၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း တိုက္ခိုက္ေျပာဆိုလာၾကသည္။ (လြန္စျပဳ)

၄။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို (အလြန္႔ အလြန္ အလြန္)ခ်စ္ၾကပါသည္၊ ထိုေၾကာင္႔ ဘာသာမတူသူမ်ားကိုသတ္လ်င္ အျပစ္မရွိဟုယူဆၿပီး သတ္ျဖတ္ ၾကသည္။ မဟုတ္မမွန္၊ ေျမေပၚ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးေတြ လုပ္လာၾက သည္။(အေတာ္လြန္စျပဳ)

၅။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို (အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္) ခ်စ္ၾကပါ သည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူတို႔လို အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္မခ်စ္ၾကသည့္ ဘာသာ တူေတြကိုပင္ အားမလို အားမရျဖစ္လာၾကသည္၊ အျပစ္တင္ ေဝဖန္လာၾကသည္။ ေတာ္လွန္လာၾကသည္။ (အေတာ္႔ အေတာ္ လြန္စျပဳ)

၆။ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို (အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္ အလြန္) ခ်စ္ၾကပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူတို႔စိတ္တိုင္းက် ျပဳမူႏိုင္ေအာင္ ဘာသာေရးႏိုင္ ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္လာၾကသည္။(အေတာ္႔ အေတာ္ အေတာ္ လြန္စျပဳ)

သူတို႔ကို အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြဟုေခၚလ်င္ မွားပါသည္၊ အမွန္မူ သူတို႔သည္ သူတို႔ဘာသာတရားကို အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္႔ အလြန္ ခ်စ္ၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။
ထိုသူတို႔သည္ ဂ်ီဟတ္ေတြျဖစ္သည္ဟုဆိုလ်င္..........
ထိုလမ္းစဥ္သည္ အလြန္႔ အလြန္ အလြန္႔ အလြန္႔ အလြန္ခ်စ္ၾကသူမ်ား၏ လမ္းစဥ္ ဆိုလ်င္..............
ထိုအဖြဲ႔သည္ ပညာတတ္လူႀကီးမ်ား ဦးေဆာင္သည့္ အေသခံ လူငယ္မ်ားတပ္ဖြဲ႔ ဟုဆိုလ်င္.....
သူတို႔ျမင္သည့္ သူတို႔ပုံရိပ္သည္ ဘာသာေရး လူစြမ္းေကာင္းမ်ား၊ ေသရဲသတ္ရဲ သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။

အိုင္က်ဴ ၂ အီးက်ဴ ၄(ပင္နယ္တီအဆုံးအျဖတ္)


က။ ။ မင္းတို႔အထဲမွာ ဘယ္အေကာင္က ငါနဲ႔ အိုင္က်ဴျပိဳင္ရဲလို႔လဲ၊ ၿပိဳင္ရဲတဲ႔ေကာင္ ထြက္ခဲ႔ေလ"

ခ။ ။ လုပ္မေနပါနဲ႔ကြာ၊ မင္းနဲ႔ အိုင္က်ဴယွဥ္ႏိုင္တဲ႔ေကာင္ တို႔အထဲမွာ မရွိပါဘူး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အားလုံးၿငိမ္ေနၾကတာေပါ႔။

က။ ။ ေအးေလကြာ၊ မယွဥ္ရဲရင္လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေပ႔ါ။ မင္း မသိလို႔။ ဟိုေကာင္က တေမွာင္႔ရယ္၊ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာနဲ႔။

ခ။ ။ ထားလိုက္စမ္းပါကြာ။ ဒါနဲ႔ ညက နယ္သာလန္နဲ႔အာဂ်င္တီးနား ေဘာလုံးပြဲ ၾကည့္ေနလို႔ ဆရာမ အိမ္စာေပးလိုက္တဲ႔သခ်ၤာေတြ မတြက္ရေသးဘူးကြာ။ မင္း တြက္ၿပီးရင္ ငါ႔ျပစမ္းပါ။

က။ ။ ငါလည္း မတြက္ရေသးဘူး။

ခ။ ။ မတြက္ရေသးလဲ မင္းအိုင္က်ဴနဲ႔က မခက္ပါဘူးကြာ၊ လုပ္ပါဟ၊ ႏို႔မို႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ႀကိမ္ဒဏ္ထိေနဦးမယ္။ မင္းသာ နာရီဝက္အတြင္း ၿပီးေအာင္တြက္ထား။ ဟိုေကာင္ေတြ တစ္နာရီေက်ာ္ေအာင္တြက္ယူရမယ္႔ ပုစၧာေတြကို မင္း နာရီဝက္အတြင္း ၿပီးေအာင္ တြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ငါ သြားေျပာမယ္။

က။ ။ လုပ္မေနနဲ႔ ေဟ႔ေကာင္၊ မိနစ္ ၂၀၊ မိနစ္ ၂၀ လို႔ေျပာလိုက္။

ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ၾကာၿပီး သူတို႔ေလးေတြ အရြယ္ေရာက္ေတာ႔
အီးက်ဴသိပ္ေကာင္းၿပီး အိုင္က်ဴလည္း (က)ေလာက္မျမင္႔ေပမဲ႔ အထိုက္ အေလ်ာက္ျမင္႔တဲ႔ (ခ) ေလးက ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုမွာ ေဘာ႔စ္ျဖစ္သြားတယ္။
အိုင္က်ဴ သိပ္ေကာင္းၿပီး အီးက်ဴ နည္းရွာတဲ႔ မစၥတာ (က) ခမ်ာကေတာ႔ မစၥတာ (ခ) ရဲ႕ ကုမၸဏီ၊ အေရာင္းျမွင္႔တင္ေရး ေလ႔လာမႈ မဟာဗ်ဴဟာဌာနမွာ အရာရွိ ႀကီး ျဖစ္သြားသတဲ႔။ သူက သခ်ာၤေတာ္တယ္မဟုတ္လား။ တြက္ႏိုင္တယ္ေလ။

Sneijder has been very, very quiet thus far. We were at 5-0 this time last night.(Yahoo)

"Siete, siete!" chant the Argentina fans. That means "seven", in case you didn't know. (Euro Sport)

 Don't cry for me Argentina - Madonna



Máxima Dilemma


ေရႊၿခံေရ....
ဒီည ဘယ္အသင္းကို အားေပးရမလဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဝခြဲရအခက္ဆုံး ပုဂၢိဳလ္ ကေတာ႔ ေဟာ္လန္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရား Máxima ပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ေဟာ္လန္နဲ႔ အာဂ်င္တီးနား ပရိသတ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတာက Máxima Dilemma တဲ႔။ သူမက ေဟာ္လန္ဘုရင္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရားျဖစ္ေနသလို သူမရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ က မက္စီတို႔ အာဂ်င္တီးနားျဖစ္ေနဆိုပဲ။
ဒီေတာ႔ သူမကေတာ႔ လင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ ေမာင္ကနာ၊ ေမာင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ လင္ကနာမို႔ ၾကားေနမယ္႔သေဘာပါပဲ။


ဒီ ႏွစ္သင္းရဲ႕ အေနအထားကလည္း ကလီးယား ေဖးဘရိတ္ မရွိလွပါဘူး။ ေဟာ္ လန္က ကမၻာ႔ဖလားဇာတ္ခုံေပၚကို "ခ်န္ပီယံဆိုတာ ဘယ္အေကာင္လဲကြ" ဆိုတဲ႔ အခ်ိဳးနဲ႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ၾကမ္း ဝင္လာခဲ႔ၿပီး စပိန္ရဲ႕ ရင္ဝကို ပစ္ထည့္လိုက္ေပမဲဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မီးေတြယမ္းေတြကုန္ သြားသလိုလိုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔မွာ ေရာ္ဘင္နဲ႔ ရွႏိုင္ဒါရွိေနတယ္(ဗန္ပါစီကို သိပ္အမွတ္ မေပးမိဘူး)။ အထူးသျဖင္႔ အေကာင္ ႀကီးႀကိဳက္ ရွႏိုင္ဒါရဲ႕ေျခက အခုမွ တက္ရိပ္သမ္းလာသလားလို႔။

အာဂ်င္တီးနားက မက္စီ ရာႏႈန္းျပည့္ရွိေနေပမဲ႔ ဒီ မာရီးယား မရွိတဲ႔ မက္စီဟာ ဂ်ရတ္နဲ႔ေဝးသြားတဲ႔ ဖနန္ဒို ေတာရက္စ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား။ ဘယ္သူမွမရွိလည္းရတယ္ဆိုတဲ႔ လဲဂ်င္႔ႀကီး မာရာဒိုနာပဲ ျဖစ္လာမလား။ အေဂြးရိုး ျပန္ဝင္လာလို႔ အခ်ိန္ျပည့္ မကစားႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္တပ္ တစ္အားရွိမွာေတာ႔ အမွန္ပဲ။ တကယ္က ဘရာဇီးထက္ အာဂ်င္တီးနား ကစား ဟန္ကို ပိုၿပီး ခံတြင္းေတြမိတယ္။ ဒီအတိုင္းဆို အာဂ်င္တီးနားက ထိုင္မယ္ လို႔ ေတြးမိတုံးမွာ............

ၿပိဳက်လာမယ္႔ ဗုံသံစြဲပရိသတ္က ေဟာ္လန္ဖက္မွာ ရွိေနလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ ထြက္ရ လို႔ နားၾကည္းခံခက္ျဖစ္ခ်ိန္ ခါးခါးတူးတူး အိမ္နီးခ်င္းႀကီး ဖလားမသြားရင္ ဆမ္ ဘာေတြ ပိုၿပီး ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္ေနၾကမွာ။ ဒီေတာ႔ ဒီညေတာ႔ ေဟာ္လန္ကို ရင္ဖြင္႔ အားေပးၾကလိမ္႔မယ္။
"ဒီတစ္ညေတာ႔ မင္းညျဖစ္ပါေစ" ေပါ႔။
အဲသလိုေတြေလ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အေမရိကတိုက္မွာ သြားၿပီးေသာင္းၾကမ္းတဲ႔ ဥေရာပဘူလီ ဗိုလ္လုပြဲမ်ား ျဖစ္ေနမလား????။

ဘာပဲဆိုဆို ကိုယ္တိုင္လည္း Máxima Dilemma ခံစားရပါတယ္။ မေရြးရဲ ဘူးေလ။ ၾကားေနလိုက္မယ္။
ဒီလို မရဘူး။ မျဖစ္မေန ေရြးကိုေရြးရမယ္လို႔ ဓားမိုးၿပီး အေရြးခိုင္းတာမ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ႔
ကေဝမႀကီး မက္ေဒါနားရဲ႕"Don't cry for me Argentina" သီခ်င္းကို ပဲ ေကာက္ဆိုျပလိုက္မယ္။ ဘာမွ ေျပာမေနေတာ႔ဘူး။

ယေန႔ ဂ်ီဟတ္မွတ္စု


ျပင္သစ္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးက အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနသူေတြကို ခရီး ထြက္ခြင္႔ ပိတ္ပင္ႏိုင္ဖို႔ ဥပေဒမူၾကမ္း တင္ျပ။

ဆီးရီးယား အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား၊ လူငယ္ ရွစ္ရာခန္႔ပါဝင္။
ဒီအထဲက ၆၀၀ ခန္႔ဟာ ဆီးရီးယားမွာရွိေန (သို႔) ဆီးရီးယားကို သြားေရာက္ ဖို႔ ျပင္ဆင္ေန၊
တစ္ရာခန္႔က ဆီးရီးယားမွ ျပင္သစ္သို႔ ျပန္လာေနၾက။

အၾကမ္းဖက္သမားဦးေရ ႏွစ္ေသာင္းသုံးေထာင္အနက္ ခြန္ႏွစ္ေထာင္ခန္႔ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားသား အၾကမ္းဖက္စစ္သားေတြျဖစ္။

ဆီးရီးယားရွိ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ႔ရန္ အမ်ိဳးသမီး အတြင္း ခံေဘာင္းဘီ(ကြန္ဒုံးထဲတြင္) ခိုးဝွက္ယူလာသည့္ ယူ႐ိုေငြ ႏွစ္ေသာင္း ကို အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ Nawel Msaad ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီးထံမွ အဂၤလန္၊ ဟီသရူးေလဆိပ္မွာ ဖမ္းဆီးမိ။
REUTERS, AGENCE FRANCE PRESS

ေရာင္စဥ္ ၇ သြယ္ ဂ်ာမဏီ


ေရႊၿခံေရ
ရက္ေကာ႔ေတြအားလုံး က်ိဳးကုန္ၿပီ။
အရက္စက္ဆုံး မိနစ္ ၃၀၊ မရွိဘူးေသးတဲ႔ ဆီမီး၊ အျမင္႔ဆုံးေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္သြားတဲ႔ ကလိုေဆး။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ အင္ဂ်င္ပါဝါက မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲလႊတ္လိုက္ဟန္ပါပဲ။ တားရဲရင္ တား။
ဘရာဇီးက ဆီးရီးယားဆန္ဆန္ ကစားၿပီး ဂ်ာမဏီက တခ်ိန္က ဘရာဇီးဆန္ဆန္ ကစားသြားတယ္။

မ်က္လုံးေတြ သိပ္မပြတ္ပါနဲ႔ မိတၳီလာက ေဇာ္ကိုကိုလတ္ရာ
အဲဒါ တကယ္႔အျဖစ္အမွန္ပါ၊ ဘရာဇီး ၁၊ ဂ်ာမဏီ ၇။ ႏိုး။ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ပင္နယ္တီေတြ မပါပါဘူး။
မင္းက လာစိန္ေခၚေပမဲ႔ ညက မေလာင္းမိၾကဘူးေနာ္၊ အနည္းဆုံး နားရြက္ကို တံေတြးဆြတ္ေၾကးေလာက္ေတာ႔ ေလာင္းလိုက္သင္႔တယ္။ ဒါဆို မင္း နားရြက္ေလးေတြကို အားနာစရာ။ ၇ ႀကိမ္။
အိမ္ရွင္ဆိုတာတစ္ခုထဲနဲ႔ ကေလးကလားဆန္ဆန္ ကစားကြက္ေတြ ခင္းက်င္းခဲ႔ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ အသင္းေခါင္းေဆာင္ လူဝစ္နဲ႔ မာဆယ္လို။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ သိပၸံဆန္ဆန္ တိက်မႈ၊ အႏုပညာေျမာက္ေျမာက္ အတို႔အထိ။ ေမွာ္ ဆန္ဆန္ ကန္သြင္းမႈ။
လူတိုင္းပါးစပ္မွာ အိုး မိုင္း ေဂါ႔ဒ္။




ေနမာက ကံဆိုးလုိ႔ ဒဏ္ရာရ၊ ကံေကာင္းလို႔ အရွက္မကြဲ။ ဝမ္းနည္းစရာ။ ဂ်ာမဏီအတြက္ ဝမ္းသာေပးလိုက္တယ္။
ေနမာစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘရာဇီးကို အားသစ္ေလာင္းၾကမတဲ႔။ ရႏိုင္ပါ႔မလား။ ေနမာ၊ ဆစ္လ္ဗာပါလည္း မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲစပ္ပါဝါကို မထိမ္းႏိုင္ပါဘူး။
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ ႏိုင္ႏိုင္ရင္ တို႔ ျမန္မာေတြလည္း အနည္းဆုံး ဆီမီးအဆင္႔ေတာ႔ ေရာက္မွာေပါ႔။
ခ်စ္သမွ ၃၂ ေကာ႒ာသစုံေအာင္ခ်စ္ၾကတယ္။

ေအာင္မင္းေဇာ္က ဂိုးရလာဒ္ကိုပဲၾကည့္ရင္ ဘရာဇီးပရိသတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို ၾကားမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဘာလုံးနဲ႔ ရူး၊ ေဘာလုံးနဲ႔ အသက္ရွဴ၊
ေဘာလုံးနဲ႔ ေကာ္ဖီႀကိတ္၊ ေဘာလုံးအတြက္ အသက္ေပးမယ္႔ ေနးရွင္းေလ။
သုံးဂိုးလည္းေက်ာ္ေရာ ဂ်ာမဏီကို ရိုက်ိဳး၊ ေလးစား၊ လက္ေျမွာက္စြာ လက္ခုပ္ လက္ဝါး ေပးၾကတယ္။ သူတို႔စိတ္ဓာတ္က ခ်စ္စရာ။
အိမ္ရွင္ ပီတယ္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးသားဆန္တယ္ ဆိုရမလား။ ႏိုး၊ ဒိုင္ကို မဆဲ၊ ခဲနဲ႔မေပါက္သလို ခုံေတြလည္း ပိုေနၿမဲ က်ားေနမျမဲပါ။ ကြင္းတြင္း ကြင္းျပင္မွာ မီးလ်ံေတြ မေတြ႔ရဘူး။

တစ္ခု ဆုေတာင္းခ်င္တာက
သမိုင္းဝင္ အရွဳံး၊
သမိုင္းဝင္ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊
သမိုင္းဝင္ ေခါင္းမာမႈ၊
သမိုင္းဝင္ အလြဲ၊
သမိုင္းဝင္ မပါးနပ္မႈေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ဆူးဆိုက္ဒ္စတဲ႔ ဆိုးက်ိဳးေတြ ပါမလာပါေစနဲ႔ ဆိုတာပါပဲ။
ႏိုး သင္႔ခ္ပါ စေကာ္လာရီ။ လူႀကီးမင္း ခ်ဥ္းကပ္ပုံေတြ လြဲမွားေနခ်က္က လူငယ္ စကားနဲ႔ဆို ၉ ေက်ာ္တယ္။
အသင္းဟာ ဂ်ာမဏီကို မမီေပမဲ႔ ဒီ အေျဖအထိ ေရာက္မလာသင္႔ဘူး။
ဦးေႏွာက္နဲ႔လူ ဘယ္သူ ခန္႔မွန္းရဲမွာလဲ။ ခြန္ တစ္။

ေတာ္ၾကဦးစို႔ ေရႊၿခံေရ ကမၻာ႔ဖလားဖက္ လွည့္ဦးမယ္


မင္းတို႔ ဖတ္မိမလား မသိဘူး။ ေဟာ္လန္ဂိုးသမား ကရူးလ္(Krul )က ပင္နယ္တီ ကန္မယ္႔ ေကာ႔စတာရီကာ ေဘာလုံးသမားေတြကို မကန္ခင္ တိုးတိုးေလး သြားၿပီး ကပ္ကပ္ေျပာတာတဲ႔။
"လုပ္မေနနဲ႔ မင္းတို႔ ဘယ္ဖက္ကန္မယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္" ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။ ဖီဖာဥပေဒက တားျမစ္တာ မရွိလို႔ေနမွာ။
စိတ္လွည့္စားတာေလ။ ဟိုေကာင္ေတြ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ၿပီး ရွဳံးေရာ။
အီးက်ဴ မႏိုင္တာေလ။ ပြဲႀကီးကစားရင္ အီးက်ဴ ႏိုင္မွရတယ္ဆိုတဲ႔ သခၤန္းစာပဲ။ ထားပါေတာ႔ မနက္ျဖန္မွ မက္စီရေအာင္......

ယာဟူးက ေဘာလုံးသံတမန္ မစၥတာ ေမာ္ရင္ညိဳက အိမ္ရွင္နဲ႔အတူ ဘရာဇီး ခ်န္ပီယံျဖစ္မယ္ ဆိုလိုက္လို႔ ခပ္ေငါက္ေငါက္ ကြန္မင္႔ေတြ ေတာ္ေတာ္တက္လာ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ဥေရာပနဲ႔ အာဂ်င္တီးနားကျဖစ္မယ္။ အျခားဆရာႀကီးေတြအမ်ားစုကေတာ႔ ေနမာနဲ႔ ဆစ္လ္ဗာမပါလို႔ ဂ်ာမဏီ ကို ေတာင္ အေပၚေၾကးကထားေနၾကတယ္။ တကယ္က ေနမာပါရင္ေတာင္ အိမ္ရွင္အားသာခ်က္ကလြဲရင္ ဂ်ာမန္ေတြထက္ သာတယ္မထင္မိဘူး။
ခါတိုင္း ဘရာဇီး မႏိုင္တာက ဂိုးေပါက္လြဲတာေတြေၾကာင္႔ေလ။ အခုဟာက ဂိုးရွဴး ခြင္႔ကို မဖန္တီးႏိုင္လို႔ အေဝးက ေဆာ္ေနရတာ။ ဒီနည္းနဲ႔ေတာ႔ အရပ္အရွည္ ဆုံးဂ်ာမန္ေတြကို ႏိုင္ဖို႔ခက္မယ္။
ၾကပ္မယ္၊ သေရထင္တယ္။ မျဖစ္မေန ေရြးရရင္ ဂ်ာမန္ကိုေရြးမယ္။
၁-၀ သို႔ ၂-၁။

@@@ အခ်စ္မ်ားစြာနဲ႔ လက္သီးသုံးခ်က္@@@


မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ဘဝက ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဦးေခမာဝံသကို မွတ္မိ ပါေသးသည္။ သူက ေဝါသား၊ မစိုးရိမ္ထြက္၊ အရပ္ပုပု၊ သီဟနာဒက ျမင္းမူသား၊ မိုးေကာင္းထြက္၊ အရပ္ပိန္ရွည္ရွည္။ ရုပ္ရည္၊ ေမြးရပ္ေျမ အခ်ိဳးအစားေဝးကြာစြာ စိတ္ခ်င္း နီးစပ္ခဲ႔ၾကရသည့္ ငါးႏွစ္တာကာလ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ႏွစ္စီ စာေမး ပြဲ က်သည္အထိ။

သူနဲ႔စတင္ေပါင္းမိသည့္ ဇာတ္ေၾကာင္းက မလွမပ။ အပုတ္ခ်တာမဟုတ္၊ လိုအပ္ လို႔ ေျပာရဦးမည္။ သူ႔ဒကာတစ္ေယာက္က ခ်ဲေပါက္ၿပီး အေလ်ာ္မရ၊ ခ်ဲထိုင္က မေလ်ာ္လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းေရာက္လာသည္။ မင္းလည္း ငါနဲ႔လိုက္ခဲ႔ကြာဆိုလို႔ လိုက္သြားသည္။ ခ်ဲဒိုင္က အျခားသူမဟုတ္၊ ကုသိုလ္ေတာ္ေဘး၊ အမွတ္ ၆(ထင္တာပဲ၊ ၄ လားမမွတ္မိ) ကားဂိတ္က ထမင္းဆိုင္လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ အမ်ိဳသမီးက ကေလးႏို႔တိုက္ရင္း ငိုၿပီးေတာင္းပန္သည္၊ ေယာက်္ားက အေတြ႔ မခံ။ ျဖစ္ပုံက လူလည္က်ၿပီးမေလ်ာ္တာေတာ႔မဟုတ္၊ အစားမွားၿပီး ဒိုင္ပြင္႔တာျဖစ္ သည္။ ေနာက္ကလိုက္ရသူဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဆရာမီးစဥ္ကိုၾကည့္ ၿပီး ကရမည္ဟု စဥ္းစားေနလိုက္သည္။
အမ်ားအားျဖင္႔ မဟုတ္မခံေဝါသားက တကယ္မေလ်ာ္ႏိုင္တာမွန္းလည္းသိေရာ ဒါဆိုလည္း တစ္ဝက္ေလ်ာ္၊ က်န္တာ ထားလိုက္ေတာ႔ဟုဆိုကာ သူ႔ဒကာကို တရားခ် ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။
"အခု မရွိေသးပါ၊ ျဖည္းျဖည္းေတာ႔ ေပးပါမည္"ဟု သူမက ကတိျပဳသည္။

Artist Aung Kyaw Htet


တကယ္႔အေရးက်ေတာ႔ သူက ေသြးေအးသားပဲဆိုၿပီး သူနဲ႔ပဲအမ်ားဆုံး တြဲျဖစ္သည္။
ေနာက္ၿပီး သီဟနာဒက အညာသားမို႔ ဆင္းရဲသည္။ သူက ေအာက္သားမို႔ သုံးႏိုင္ စြဲႏိုင္သည္။ မနက္ပိုင္းလဘက္ရည္ဆိုင္သြားလ်င္ သူကပဲ ရွင္းေနရတတ္ သည္။ ေက်းူဇူူးႀကီးပါသည္။ ဒါတင္မက၊ သူ႔အခန္းက ဧည့္သည္လည္း အဝင္ အထြက္မ်ားသည္။
သူ႔မွာ တစ္ခု အားနည္းတာက(ကိုယ္႔ သတ္မွတ္ခ်က္ သက္သက္သာျဖစ္သည္) သူ႔အခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးမရွိ၊ ေဈးမႀကီးဘဲ မဝယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွေျမာတာမဟုတ္ ပါ၊ ဘာမွန္းလည္းမသိပါ။ ၾကက္ေမႊးဘိုးက လဘက္ရည္ တစ္မနက္ေသာက္ စာပင္ မရွိ။
သူ႔မွာ မရိွလို႔ ကိုယ္႔မွာရွိသလားဆိုေတာ႔ ရွိသည္။ ဒကာမတစ္ေယာက္က ညစ္ပတ္လြန္းေသာ အခန္းကိုၾကည့္ၿပီး ပညာေပးသည့္သေဘာျဖင္႔ လႉထားျခင္းေၾကာင္႔ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ သီဟနာဒအခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးရွိသည္။ သူ႔မွာ မရွိ။ နန္းေရွ႕ေဈးေရာက္ေတာ႔ သူ႔ကိုအဝယ္ခိုင္းသည္။ မသယ္ခ်င္ရင္ တပည့္ေတာ္သယ္ခဲ႔ပါမယ္လို႔ ဆိုေသာ္လည္း ဆရာက မဝယ္ပါ။

သူ႔ေနစဥ္အလုပ္က မနက္ ၉ နာရီခြဲမွာ ေရမခ်ိဳးခင္ အခန္း သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္မီ တံခါးလာေခါက္ၿပီး ၾကက္ေမႊး လာယူ သည္။ ဒါက ပုံေသ။ မေဖာက္လြဲတဲ႔ အမွန္တရား။
တစ္မနက္မွာေတာ႔ အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာစဥ္ အျပင္မွ တံခါးေခါက္ သည္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူဝင္မလာမီ သူငယ္ခ်င္းရဟန္းေတြကို
"ဒါ ဦးေခမာဝံသ၊ သူ ၾကက္ေမႊးလာယူတာ"လို႔ ေျပာေတာ႔
"မင္းဟာက ေသခ်ာလွခ်ည္လား"
"ေသခ်ာတယ္၊ မယုံရင္ၾကည့္၊ ပရမတၳသစၥာလိုပဲ"
ေျပာအၿပီး တံခါးဖြင္႔ေပးလိုက္ေတာ႔ ေျပာတဲ႔အတိုင္းျဖစ္ေနလို႔ အားလုံး ရယ္ၾကရ သည္။ ဆရာသမားကေတာ႔ ဘာကို ရယ္မွန္းမသိ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနသည္။
ေနာက္ အေၾကာင္းစုံ ရွင္းျပေတာ႔မွ
"ေခြးမသား၊ ငါ႔ကိုအပုတ္ခ်တာေပါ႔ေလ" ဆိုၿပီး ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး လက္သီးနဲ႔ သုံးခ်က္ တိတိ လက္ေမာင္းကို ထိုးပါသည္။ သီဟနာဒလည္း မေရွာင္ပါ။ ရယ္ၿပီး အထိုးခံလိုက္ပါသည္။ မုန္းလို႔မွ မဟုတ္ဘဲ။

သို႔ေသာ္
ဧည့္သည္အလာမ်ားတဲ႔ သူ႔အခန္းမွာ ဧည့္သည္ေတြလာၿပီး ျပန္ရင္ သူတို႔ အမႈိက္ ကို သူတို႔ဘာသာျပန္ရွင္းသြားႏိုင္ဖို႔ ၾကက္ေမႊးေလးတစ္ေခ်ာင္း အခန္းေထာင္႔မွာ ရွိေနရင္ေတာ႔ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး ႀကဳံတိုင္းလည္း လက္သီးနဲ႔အထိုးခံၿပီး ရယ္စရာ လိုလို အတည္လိုလို ေျပာေနျဖစ္တာပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္း ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းက ရဟန္းႏွစ္ပါးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ဘာမွထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။
ဦးေခမာဝံသသည္လည္းေကာင္း
သီဟနာဒသည္လည္းေကာင္း
ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းသည္လည္းေကာင္း
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ေတြက မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ႀကီးထဲမွာ တကယ္ ရွိခဲ႔ၾကပါ၏။