တစ္မိုးလုံးက ေျဖာက္ဆိပ္


ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည့္ေတာ႔လည္း
တစ္မိုးလုံးက ေျဖာက္ဆိပ္

တိတ္တဆိတ္ အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးခ်ိန္ေတာင္
ခြန္ႏွစ္စဥ္ၾကယ္က ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ဘူး။

ငါက ခရီးသြားတစ္ေယာက္ပါ
ဒီထက္လည္း ဘာမွ မပိုခ်င္ဘူး
ငါ႔ ပခုံးေပၚက ဝန္ထုပ္ကိုသာ
ငါ ေလးေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး လုမယူပါနဲ႔။




တကယ္ဆို
မိသားဖသားပီပီ ငါလည္း
ေၾကကြဲခ်င္သေပါ႔။

ဖြင္႔မရတဲ႔ တံခါးေပါက္ေတြအတြက္က်ေတာ႔
ေသာ႔ခေလာက္ေတြကလည္း
ဝတ္ေက်တန္းေက် ပဲေလ။

ေဟ႔ေကာင္ ေမာင္သစ္
ရင္နာလို႔ ရင္ဘတ္ထုတာ ႐ူးလို႔တဲ႔
တို႔ မမွီလိုက္တဲ႔ ပညာရွင္ေတြ ေျပာဖူးတယ္။
မိရိုးဖလာ
အညာခံလိုက္ရတဲ႔ ပ်က္လုံးေတြက
သိပ္ မရယ္ရဘူးကြာ
ငါ အိပ္ေတာ႔မယ္။

ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးစမ္းပါ
အဝိဇၨာေလာက္ ဘယ္အေကာင္မွ
မာဆယ္မေတာင္႔ဘူး။

႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လည္း
အပိုပဲ ေဟ႔ေကာင္
တဏွာေလာက္ ဘယ္ေကာင္မွ မရူးမိုက္ရဲဘူး။

အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာက
သံသရာရဲ႕ ပ႐ိုင္မာရီ ရု(တ္) ႏွစ္ပါး တဲ႔။
တို႔႔ မမွီလိုက္တဲ႔ တို႔ ဘုရား ေဟာခဲ႔တယ္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ထဲမွာေလ။

ေလ ပါ႔ကြာ
အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာ။ ။

Post a Comment