ကြမ္တန္၊ ဖီးစစ္ ဒိုက္ယက္

အခ်ိဳပြဲမစားဘဲရပ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ၿပိဳင္ျငင္းမလား။
ဝိတ္က်ေစတဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကို ေမ့ထားၿပီး ခ်ိ(စ္) ကိတ္ ဆက္စားမလားဆိုတာေလ။
သူဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူး။ ခ်ိ(စ္)ကိတ္ ဆက္စားေနတယ္။

ပထမေန႔။ ။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ခ်ိန္ၾကည့္။ ဘုရား….ဘုရား၊ ေပါင္ခ်ိန္ေတြ တသက္မွာ အျမင့္ဆံုးကို ေရာက္ေနပါလား။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ဆံုုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဘရိတ္ဖတ္။ ။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ ႏို႔ သၾကား လံုးဝမပါ။
မနက္ပိုင္း ဘရိတ္။ ။ ေယာဂတ္ တစ္ခြက္။
လန္႔္(ခ်္)။ ။ အသီးအရြက္နဲ႔ အရည္မပါတဲ့ ငါးတစ္ပြဲ။
ေန႔လည္စာ။ ။ စနက္(ခ္) ၊ ပန္းသီးတစ္လံုး။
ဒင္းနား။ ။ ၾကက္သားေၾကာ္၊ ဖရန္႔ (စ္) ဖရိုင္းကိုေတာ့ ထည့္မတြက္ေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြ ပန္းကန္ျပားထဲက ယူစားလို႔။
အခ်ိဳပြဲဲ။ ။ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုး၊ ေခ်ာကလက္တစ္ခုကိုလည္း ေရတြက္လို႔မရဘူး။ အေမွာင္ထဲမွာ စားတာဆိုေတာ့ ကယ္လိုရီဓာတ္မပါလို႔။

ဒုတိယေန႔။ ။ မနက္ပိုင္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ခ်ိန္။ လံုးဝ ဝိတ္မက်၊ စိတ္ပ်က္။
ဘရိတ္ဖတ္(စ္)။ ။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္။ သၾကားမပါ၊ ႏို႔ အနည္းငယ္။
မနက္ခင္း ဘရိတ္(ခ္)။ ။ ေယာဂတ္ ႏွစ္ခြက္။
လန္႔(ခ်္)။ ။ ဆလပ္အခ်ိဳ႕နဲ႔ ငါးေၾကာ္။
ေန႔လည္စာ။ ။ စနက္(ခ္)၊ လိေမၼာ္သီးတစ္လံုး၊ ကြတ္ကီတစ္ထုတ္။ စားတာ ဘယ္သူမွ မျမင္လုိ႔ ေရတြက္တဲ့အထဲေတာ့ မပါဘူး။
ဒင္းနား။ ။ ဆလပ္နဲ႔ ေဆာ္လမြန္ငါး။ ေဆာ့(စ္) နဲ႔ စားခဲ့တဲ့ အာလူးကင္ကိုေတာ့ ပန္းကန္ေတြေဆးရင္း မတ္တပ္ပဲစားခဲ့ရလုိ႔ မေရတြက္ေတာ့ဘူး။
အခ်ိဳပြဲ။ ။ ဒုတိယေန႔ကို ေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းႏိုင္လို႔ ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ေခ်ာကလက္တစ္ေတာင့္။
ဆပ္ပါး။ ။ ေရခဲမုန္႔ခပ္ႀကီးႀကီး တစ္ပြဲ ေရခဲေသတၱာထဲကယူၿပီး အျမန္စား။

တတိယေန႔။ ။ ေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္။ တစ္ကီလုိ တက္လာတာေတြ႔ရ။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။
ဘရိတ္ဖတ္(စ္)။ ။ ေယာဂတ္အေသး ရွစ္ခြက္။ ႏြားႏို႔ သၾကားသံုးဇြန္းနဲ႔ ေကာ္ဖီသံုးခြက္။
မနက္ပိုင္း ဘရိတ္(ခ္)။ ။ ေခ်ာကလက္ႏွစ္ေတာင့္၊ ကပူခ်ီႏိုတစ္ခြက္။ ခံတြင္းမရွင္းလို႔ ေနာက္ထပ္ ကပူခ်ီႏိုတစ္ခြက္ ထပ္ေသာက္။
လန္႔(ခ်္) ။ ။ အသီးအရြက္နည္းနည္းနဲ႔ ဝက္သားဘာဘီက်ဴး။
ေန႔လည္စာ။ ။ စနက္(ခ္)၊ ပန္းသီး၊ ေခ်ာကလက္ႏွစ္ေတာင့္။
ဒင္းနား။ ။ စူပါဆိုက္ ပစ္ဇာတစ္ခု။
အခ်ိဳပြဲ။ ။ ၁.၅ ကီလုိရွိတဲ့ ခ်ိ(စ္)ကိတ္တစ္လံုး။

စတုတၳေန႔။ ။ ေပါင္ခ်ိန္။ ဘုရား….ဘုရား။ ႏွစ္ကီလို ထပ္တိုး၊ ဒါနဲ႔ ေဒါသတႀကီး မိတ္ေဆြဆီ အီးေမးပို႔။ “မင္းနည္းက မစြံပါဘူး။ ဘာသာေရးဆန္ဆန္ သံုးရက္တိတိ္ ငါႀကိဳးစားၿပီးၿပီ၊ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး” လုိ႔ အျပစ္တင္။