ဘုရား၊ လယ္သမားနဲ႔ (၈၄) ခုေျမာက္ျပႆနာ



တစ္ခါက ျပႆနာေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ လယ္သမားႀကီး ဘုရားရွင္ဆီကို ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ဘဝရဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ေလွ်ာက္တာေပါ႔။

         “တပည့္ေတာ္က လယ္သမားပါ။ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရတာကိုလည္း သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ မိုးေခါင္လို႔၊ တစ္ခါတစ္ရံမွာ မိုးမ်ားလို႔ သီးႏွံထြက္က သိပ္မေကာင္းဘူး”

          ဘုရားရွင္က သူ႔ျပႆနာေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒီေတာ့သူက-
       “တပည့္ေတာ္မွာ အိမ္ေထာင္ရွိပါတယ္။ ဇနီးကလည္း ဇနီးေကာင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ ျပႆနာထထရွာတတ္လြန္းလို႔ စိတ္ကုန္မိတယ္”

           ဘုရားရွင္က ဘာမွ ဝင္မမိန္႔ပါဘူး။ လယ္သမားကဆက္ၿပီး-

          “ကေလးႏွစ္ေယာက္လည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္ဆို သူတို႔လည္း လိမၼာတဲ့ကေလးေတြပါပဲ။ ခက္တာက တစ္ခါတစ္ခါ လူႀကီးေတြကို ေလးစားရမွန္းမသိဘူး။ စိတ္တိုစရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္”

          ဘုရားရွင္က ဘာမွ ဝင္မမိန္႔ေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ လယ္သမားက-

           “အရွင္ဘုရားဆီ တပည့္ေတာ္လာခဲ႔တာက ဒီျပႆနာေတြရဲ႔ အေျဖကိုရခ်င္လို႔ လာခဲ့တာပါ”
          “ ဒါဆိုရင္ေတာ့ လယ္သမားႀကီးကို ဘုရားရွင္က ဘာအကူအညီမွ မေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”

          “ဘယ္လိုမိန္႔လိုက္တယ္။ အရွင္ဘုရားဆီမွာ ျပႆနာေတြရဲ႔ အေျဖမရွိဘူး၊ ဟုတ္လား။ ဒါဆို အရွင္ဘုရားမွာ ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ “ ေတာ္လိုက္တဲ့ ဆရာ။ အသင္အျပေကာင္းလိုက္တဲ့ ဆရာ” ဆိုတာေတြက ဘာအဓိပၸါယ္ရွိေတာ့မွာလဲ”

          “လယ္သမားႀကီး၊ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ ျပႆနာ (၈၃) မ်ိဳးဆီရွိတယ္။ သင္ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ ထက္ျမက္တဲ့ အေတြးအေခၚ စတာေတြနဲ႔ ျပႆနာအခ်ိဳ႔ကို ေက်ာ္လႊားလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီျပႆနာရဲ႔ ေနရာကို ေနာက္ျပႆနာတစ္ခုက ဝင္ယူသြားတတ္တယ္။  ဒီ ဘဝျပႆနာေတြကို ငါဘုရားရွင္လည္း ေျဖရွင္းေပးလို႔ မရဘူး”

          ဒီေတာ့ လယ္သမားႀကီး အရမ္းစိတ္ဆိုးစိတ္ပ်က္သြားတယ္။
          “ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ အရွင္ဘုရားဟာ ဂရိတ္တီးခ်ား မဟုတ္ဘူး။ အျဖစ္မရွိတဲ့ တီးခ်ားပဲ”
          “ လယ္သမားႀကီး၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သင့္မွာ (၈၄) ခုေျမာက္ ျပႆနာရွိသြားၿပီ”
          “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ အရွင္ဘုရားကို အျဖစ္မရွိတဲ့ဆရာလို႔ ေျပာလို႔လား”



    “မဟုတ္ပါဘူး လယ္သမားႀကီး၊ သင္က ျပႆနာမရွိတဲ့ဘဝကို ေတာင္းဆိုေနလို႔ပါ။ ရိုးရိုးသားသား ေနထိုင္သူေတြမွာ ျပႆနာ (၈၃) ခုဆီရွိၿပီး၊ ျပႆနာမရွိတဲ့ဘဝကို ေတာင္းဆိုေနသူေတြအတြက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ျပႆနာတစ္ခု ထပ္ရတတ္ပါတယ္။ မွန္တယ္ ပုဏၰားႀကီး၊ အခု သင့္မွာ ျပႆနာ (၈၄) ခု ရွိေနၿပီ”

          ဒါပါပဲရွင္၊ Steven Hagen ေရးတဲ့ “ Buddhism Plain and Simple” စာအုပ္ထဲက ပံုျပင္ေလးကိုႀကိဳက္လို႔ အဆင္ေျပသလို ျမန္မာမႈျပဳလိုက္တာပါ။ “ ဇင္” ဗုဒၶဘာသာ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုပါ။

          ဆုထားတို႔ဘဝမွာ ျပႆနာေတြမ်ားလွေပမယ့္ (၈၄) ခုေျမာက္ ျပႆနာဝင္လာမွွာစိုးတာနဲ႔ပဲ ရွိရင္းစြဲျပႆနာေလးေတြကို အျမတ္တႏိုး ခ်စ္လိုက္ရေတာ့တာပါပဲရွင္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ (၈၃) ခုဆို ေတာ္ၿပီေပါ႔။


(နဂိုဒုကၡေတြ ကိုယ္စီကိုယ္စီရွိေနၾကတဲ့ ဘေတြမွာ အပိုဒုကၡေတြကိုလည္းရွာမိတတ္ၾကေလရဲ့၊
သဘာဝပဲေပမို႔ေလလား)





  ဆုထားမ်က္ခ်ယ္



















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Post a Comment